Het lijkt eerder tot omgekeerd effect te leiden.

Onderzoek bij muizen in 2005 suggereerde dat jong bloed een oud lichaam verjongt. Nu blijkt het eerder tot omgekeerde effecten te leiden.

Tien jaar geleden leek het een doorbraak in de strijd tegen veroudering: oude muizen die volgens Amerikaans onderzoek opknapten van het bloed van veel jongere soortgenoten. Maar vandaag verwezen Californische artsen alle populaire fantasieën over verjongende bloedtransfusies naar de prullenbak. Als bloed iets doet, is het het brein schaden.

In hun onderzoek, waarvan de resultaten in Nature Communications zijn gepubliceerd, gaven de onderzoekers in Berkeley jonge en oude muizen de helft van elkaars bloed. Bij de oude muizen leidde dat slechts tot minimale verbeteringen. Zo herstelden hun spieren wel beter bij letsel, maar ging de spierkracht er niet op vooruit. Ook was geen verbetering zichtbaar in het hersengebied dat betrokken is bij geheugen.

Het oude bloed had bij jonge muizen wel een sterk negatief effect: de ontwikkeling van nieuwe hersencellen, wat bij ouderen aanzienlijk afneemt, was bij hen meer dan gehalveerd. Volgens de onderzoekers is de belangrijke vraag welke remmende stoffen in oud bloed zitten en hoe die aangepakt moeten worden - niet hoe jong bloed veroudering kan tegengaan.

Muizen met hun zij aan elkaar vastgemaakt

In 2005 ontdekte hetzelfde onderzoeksteam, van onder meer Michael en Irina Conboy, dat bloeduitwisseling een verjongend effect had op het weefsel van oude muizen. Voor die studie hadden ze muizen met hun zij aan elkaar vastgemaakt, zodat hun bloed zich mengde. In de media werd het breed uitgemeten en gefantaseerd over bloedtransfusie-therapieën voor ouderen.

De onderzoekers benadrukken nu dat ze nooit beweerd hebben dat jong bloed een medicijn tegen veroudering kan zijn. Muizen die aan elkaar vastzitten, delen niet alleen bloed, maar ook organen. Het valt moeilijk te zeggen of verjongingseffecten puur door het bloed ontstaan.

Voor hun vervolgonderzoek ontwikkelden de onderzoekers daarom een bloedtransfusiemachine waarmee ze jonge en oude muizen via infusen aan elkaar koppelden. Bij beide werd eigen bloed geleidelijk afgetapt en druppelde tegelijkertijd het bloed van de ander binnen, net zolang tot de helft van het bloed verwisseld was.

"Geen verrassing"

Een mooie onderzoeksmethode, stelt verouderingsonderzoeker Andrea Maier van de VU in Amsterdam, die niet betrokken was bij de studie. Maar ze vindt het geen verrassing dat bloed van A naar B transporteren minder goed werkt dan het verbinden van twee lichamen. "In dat laatste geval maken de organen van jonge muizen stoffen aan in reactie op het oude bloed", denkt Maier.

De oude muis profiteert mee van die stoffen. Via transfusie gebeurt dat niet, omdat die stoffen niet in het bloed van jonge muizen zitten. Maier: "Je moet het lichaam eerst wakker maken. Waarom zou een jong lichaam iets aanmaken wat het nog niet nodig heeft?"

Maier is benieuwd wat met het brein van de jonge muizen was gebeurd als ze meer tijd hadden gekregen. "Dit experiment duurde een paar dagen. Het kan best langer duren voordat een jong lichaam op oud bloed reageert." Misschien had de schade aan het brein zich uiteindelijk hersteld. Maar ook volgens Maier is een belangrijke vervolgvraag welke stoffen in het oude bloed het brein van jonge muizen aantasten. "Weet je dat, dan kun je proberen die bij ouderen te blokkeren."

Bron: De Morgen
Link: demorgen.be
Auteur: Anouk Broersma
Datum: 22/11/2016

Eigen mening: Ik denk dat de onderzoeken naar langer leven wat overbodig worden. De gemiddelde mens wordt al een pak ouder dan pakweg 50 jaar geleden, en dat zorgt voor problemen. Door de stijging van de levensduur zijn er verschillende knelpunten ontstaan. Een eerste knelpunt is de vergrijzing. Dit probleem gaat zich cru gezegd na verloop van tijd zelf oplossen (ook al gaat het voor de jongere generaties pijnlijk duur worden). Een tweede knelpunt is dat onze aarde niet langer in staat is om ons te kunnen geven wat we nodig hebben. Of ja, anders gezegd: wij putten onze aarde met onze grote verbruiken en grote aantallen uit. En dan een derde (persoonlijker) knelpunt is dat oud worden niet altijd aangenaam is. Ja, er zijn oudere mensen die nog heel fit zijn zowel mentaal als fysiek, maar jammer genoeg geldt dat niet voor iedereen. Veel mensen beginnen vanaf een bepaalde leeftijd kwaaltjes te krijgen en deze worden alleen maar erger met de jaren.

Na het lezen van dit artikel komt er een vraag in mij naar boven: 'Is het wel nodig om nog langer te leven?' Ik snap waarom mensen onderzoek doen naar langer leven hoor. Mensen proberen steeds de lat hoger te leggen, maar ik denk niet dat dit nog langer nodig is. Ik zou liever zien dat ze proberen om het leven dat we nu hebben aangenamer te maken. Wetenschappers zouden meer tijd kunnen steken in onderzoeken naar ziektes wanneer ze onderzoeken als dit (naar langer leven, verjongen ...) laten vallen.