ECB-voorzitter Jean-Claude Trichet waagt zich donderdag in het hol van de leeuw, waar hij een laatste keer toelichting zal geven bij het rentebeleid. Plaats van afspraak is voor de gelegenheid de Duitse hoofdstad Berlijn, waar de kritiek tegen de ‘lakse’ ECB aanzwelt. De gastheer is de stuurse Deutsche Bundesbank, ook bekend als de ultieme voorvechter van prijsstabiliteit.

Jean-Claude Trichet begint aan zijn zwanenzang als ECB-voorzitter (Foto Reuters)

Trichets afscheid wordt alleszins geen' walk in the park' in een herfstig Berlijn. Begin vorige maand reageerde de Fransman, die in november de fakkel doorgeeft aan Mario Draghi, als door een wesp gestoken op de kritiek op zijn ECB. Ook deze keer dreigt het journaille Trichet een laatste keer te bestoken met vragen over de eurocrisis.

Door de oplaaiende eurobrand zijn de verwachtingen over de rentevergadering enorm hoog gespannen. De druk op de centrale bank is immens. De ECB is de enige instelling wiens zakken diep genoeg zijn om snel en krachtdadig op te treden tegen de malaise die de eurozone in haar greep houdt.

Zuurstof
Daarom dromen verschillende economen al luidop van een renteverlaging en nieuwe, verregaande anti-crisismaatregelen. Frankfurt trok het belangrijkste rentetarief dit jaar in twee stapjes op tot 1,5 procent, maar milderde de jongste maanden de inflatieretoriek.

Toch is de kans dat Trichet iedereen op zijn wenken bedient, miniem. In september versnelde de inflatie in de eurozone tot 3 procent, het hoogste peil in bijna drie jaar. Dat is oncomfortabel hoog boven het streefcijfer van ‘dicht bij, maar beneden’ 2 procent. De ECB lijkt dus aan de ketting te liggen om de economie via een renteverlaging zuurstof te geven.

Bovendien dreigen de inflatiehaviken dan pas echt te revolteren. In augustus moesten ze al met lede ogen toezien dat de ECB haar omstreden inkoopprogramma van obligaties reanimeerde. Die crisismaatregel bruuskeerde vooral de Duitsers, die heimwee hebben naar hoe de aloude Bundesbank over de inflatie waakte. Jürgen Stark was in september de tweede Duitser na Axel Weber die opstapte bij de bank. Het duo kon zich niet langer verzoenen met de ‘softe’ ECB.

Mouw
Het gros van de economen gelooft dat de ECB andere maatregelen uit haar mouw zal schudden om de crisis te bestrijden. Zo denken sommigen dat Frankfurt nieuwe liquiditeiten in de markt zal pompen. Dat kan bijvoorbeeld door de kredietlijnen voor de banken op een jaar opnieuw in het leven te roepen. Daarmee zouden de bankiers teruggrijpen naar een crisismaatregel die eind 2009 van kracht was om de Europese banken drijvende te houden. Begin augustus besliste ze al om, gelijktijdig met het inkoopprogramma, de kredietkranen op zes maanden opnieuw open te draaien. In minder woelige tijden zijn leningen op drie maanden de norm.

Ook het reanimeren van het zogenaamde covered bonds-programma is een maatregel uit de oude doos waar economen op speculeren. Zo kocht de ECB in volle crisistijd voor 60 miljard euro covered bonds. Die obligaties komen meestal van banken en de terugbetaling is gewaarborgd door bepaalde activa, zoals hypotheken of leningen aan de overheid. Of hoe de ECB stilaan op dezelfde crisiskoers als 2008-2010 zit.

Bron: http://www.tijd.be/nieuws/politiek_...-3140.art?ckc=1

Datum: 5 oktober 2011

Eigen mening: De ECB reageerde tijdens de vorige crisis te laat, ze hebben te lang laten begaan met alle gevolgen vandien. Ook nu we op een algemne crisis afstormen binnen de EU reageert de ECB laks, snelle actie is nodig voor we terug in dezelfde situatie terchtkomen van in 2008. Renteverlaging is nu aangewezen.