Pleegouders krijgen wettelijk statuut
De Kamercommissie Justitie heeft vandaag een wetsvoorstel goedgekeurd dat de rechten en plichten van pleegouders vastlegt. Het statuut, dat twintig jaar op zich heeft laten wachten, maakt duidelijke afspraken mogelijk tussen ouders en pleegouders. Zo zullen pleegouders recht op contact met het kind krijgen wanneer het kind terug naar de ouders gaat. De regeling zorgt volgens Pleegzorg Vlaanderen voor een zekere gemoedsrust bij pleegouders. Na de paasvakantie volgt de definitieve stemming in de commissie, na advies van de Raad van State. Nadien moet de plenaire Kamer nog haar fiat geven.

In ons land verblijven meer dan 4.800 kinderen bij pleegouders. Dat gebeurde na plaatsing door de jeugdrechter of met instemming van de natuurlijke ouders.

Takenpakket
Pleegouders zorgen voor de huisvesting, de behandeling, de opvoeding en het onderwijs van het pleegkind. De natuurlijke ouders blijven het ouderlijk gezag uitoefenen, tenzij ze uit het ouderlijk gezag zijn ontzet, maar dat is veeleer uitzondering.

Meer mensen overtuigen
Het wetsvoorstel dat vandaag groen licht kreeg, brengt meer duidelijkheid over het statuut van de pleegouders.

"We hopen zo meer mensen te overtuigen om hun huis en hun hart open te stellen voor kwetsbare kinderen", leggen Kamerlid Kristien Van Vaerenbergh en Vlaams parlementslid Lorin Parys van N-VA uit.

"Kandidaat-pleegouders haken vaak af, omdat het niet duidelijk is wat ze wel en niet mogen en of ze, als een kind opnieuw thuis gaat wonen, contact kunnen blijven houden. Na 20 jaar onduidelijkheid komt daar nu eindelijk verandering in."

Rechten
Pleegouders krijgen vanaf het ogenblik dat een pleegkind bij hen komt wonen het recht om over alle dagelijkse, kleine of dringende medische ingrepen te beslissen, zoals de haarsnit of inentingen van hun pleegkind. Tot nu hadden pleegouders die bevoegdheid niet. Als de ouders akkoord gaan, kunnen voortaan ook meer fundamentele beslissingen overgedragen worden aan de pleegouders. Het gaat over beslissingen over de gezondheid, ontspanning, godsdienst of opleiding van een pleegkind. Zo'n overeenkomst wordt ter homologatie voorgelegd aan de familierechter.

Opvoeding
Nieuw is ook dat wanneer een pleegkind gedurende een jaar bij een pleeggezin is, de pleegouders zich zelf tot de rechter kunnen wenden om de bevoegdheid te krijgen om beslissingen te nemen over de opvoeding van een pleegkind. Bovendien krijgt iedere partij, dus ook de pleegouders, het recht om bij de familierechter beslissingen aan te kaarten.

Ook krijgen pleegouders een recht op contact met het kind dat terug naar de ouders gaat, wanneer het kind minstens een jaar in een pleeggezin is opgegroeid.

Open Vld'ers Carina Van Cauter en Sabien Lahaye-Battheu wijzen erop dat ouders niet volledig buitenspel worden gezet.

Geen ruzie
"We zijn ervan overtuigd dat iedereen er baat bij heeft als er geen ruzie ontstaat. Daarom schrijven we expliciet in de wet dat er een overeenkomst kan gemaakt worden waarin afspraken over de opvoeding gemaakt worden. Natuurlijk kunnen er situaties zijn waarin dit niet mogelijk is, en dan is het aan de rechter om te beslissen hoever de bevoegdheden van de pleegzorgers reiken", luidt het.

Voor Parys, die zelf pleegouder is, en Van Vaerenbergh is het werk hiermee niet af. Ze hopen dat het parlement snel werk maakt van pleegzorgverlof en ouderschapsverlof voor pleegzorgers.

Bron:
De Morgen, 16-03-2016
http://www.demorgen.be/binnenland/p...atuut-be310aed/

Mening:
Het is heel vervelend als andere mensen je goede raad geven over hoe je je kind moet opvoeden. Maar wat als het niet jouw kind is? Is het dan niet logisch dat de echte ouders inspraak hebben bij de opvoeding?
Ik begrijp heel goed dat pleegouders het vervelend vinden dat ze bijvoorbeeld niet mogen kiezen of ze met het kind naar de kapper mogen of gewoon al een inenting bij de dokter mogen gaan halen. Het kind is namelijk bij dat gezin geplaatst in volle vertrouwen dat de pleegouders er goed voor zullen zorgen. Wie vindt het ten slotte leuk dat er mensen over je schouder meekijken of je het goed doet? Pleegouders moeten inderdaad meer vrijheid krijgen om op een goede manier voor het kind te zorgen. Wat niet wilt zeggen dat ouders helelmaal geen inspraak meer hebben want het blijven wel de ouders. En het is nog altijd de bedoeling dat het kind na een tijd terug naar de ouders zal gaan.
Het beste is volgens mij dat de ouders en pleegouders een overeenkomst proberen te vinden waar ze allemaal mee kunnen leven. En dat als ze iets niet vinden kunnen ze dit op een deftige manier ter sprake brengen bij elkaar en dit uitpraten. Dit zou veel problemen vermijden. Men moet eerst en vooral aan het kind denken. Denk bij alles na of dit goed is voor het kind of niet.

Het in huis nemen van een pleegkind is een grote stap voor elke pleegouder. Het is niet jouw biologisch kind en kan volgens de wet zoals ze nu is steeds bij jou weggenomen worden wanneer de ouders dat wensen. Eigenlijk heb je niets over het pleegkind te zeggen, want je zal steeds toestemming moeten vragen aan de biologische ouders. Ik vind het opmerkelijk dat hier nog niet eerder bij stil is gestaan.

Al vele jaren worden kinderen bij pleegouders geplaatst die voortdurend met de schrik moeten leven om "hun kind" weer te verliezen na een paar maanden of jaren. Het gevoel dat ze krijgen door het feit dat ze zelf niets mogen beslissen over het kind moet ook zeker vreten aan hun band met het pleegkind. Dat pleegouders geen rechten krijgen in verband met hun eigen pleegkinderen zal zeker voor terughoudendheid zorgen bij vele mensen die toch graag een kind in huis willen nemen. Als er bij het begin van de procedure wordt gezegd dat de kans erin zit dat je je pleegkind - dat je jaren als je eigen kind zal opvoeden - na jaren zal moeten afgeven en misschien nooit meer kan terug zien, zullen naar mijn mening ook veel kandidaten afhaken. Men had dit wetsvoorstel al veel eerder moeten doorvoeren en goedkeuren.