De drie vakbonden gaan een stakingsaanzegging indienen die afloopt op maandag 30 januari uit onvrede met de besparingen die de regering Di Rupo I wil doorvoeren. Dat schrijft De Tijd.
ACV, ABVV en ACLVB verspreidden een gezamenlijke mededeling waarin ze nog eens hun kritiek op de begrotings- en hervormingsplannen van de regering Di Rupo I op een rijtje zetten. Ze eisen overleg om tot "een rechtvaardigere sanering" te komen. Om die eis kracht bij te zetten wordt een stakingsaanzegging ingediend "met het oog op een algemene staking en/of sectorale stakingen, uiterlijk maandag 30 januari 2012."

Dat standpunt is duidelijk een compromis. Na de betoging van vrijdag 2 december bleek al snel dat de vakbonden niet op dezelfde lijn zaten wat het vervolg betrof. Terwijl het ABVV, vooral onder druk van zijn Waalse vleugel, pleitte voor stakingen, vond het ACV dat er eerst voorrang aan het overleg moest gegeven worden, weet De Tijd. Ook het feit dat de bonden nog verschillende opties open houden voor de acties, één grote algemene staking of verschillende sectorale stakingen, suggereert dat de violen tussen de bonden nog niet helemaal gelijk gestemd zijn. (tma)

bron: demorgen.be

eigen mening:

En dan dachten we dat we van de problemen af waren!! ja, guess again. Het is goed dat de vakbonden opkomen voor de werkkrachten. Wat echter een grote handycap is, is dat ze het nog niet helemaal eens zijn met elkaar. Ze zouden als 1 blok moeten werken. Beter eerst het hele plan uitwerken zou kunnen helpen, en zou hun geloofwaardigheid fors doen stijgen. Wel goed dat ze allemaal toch al betrokken zijn...

En hopelijk geraken deze violen niet gelijk gestemd.

Ik ben tegen stakingen. Ik begrijp je mening eigenlijk niet zo goed Bart. Ik heb er wel respect voor, maar zou je eens kunnen uitleggen wat het nut is van al deze stakingen?
Als er een andere regering zou zijn dan zal er altijd wel iemand zijn die niet akkoord is. Moet er dan altijd maar gestaakt worden? Is dat de oplossing? Als je het regeerakkoord een beetje kent, dan denk ik dat vooral de werkgevers meer moeten afgeven dan de werkkrachten!

Ik wil hier toch ook een duidelijke koppeling maken met de organisatie Unizo. Deze organisatie is ook niet tevreden met alles wat de regering Di Rupo I wil uitvoeren. Maar zij zijn van de mening dat staken niets oplost en dat enkel praten helpt. Ze hebben zelfs een anti-betoog campagne opgericht.
Ik deel de mening van Unizo want zij doen tenminste water bij de wijn!

Ik begrijp dat de vakbonden willen opkomen voor de werkende mensen, maar moet dit altijd met een staking zijn? Een algemene staking betekent dat weer heel veel van deze werkende mensen getroffen worden. Als bussen en treinen niet uitrijden hebben er velen problemen om op hun werk te geraken.
Ik sluit mij aan bij de mening van Noël, staken is geen oplossing. Het is een manier om in de schijnwerpers te staan, maar om tot een akkoord te komen moet er gepraat worden. Ik denk dat het ook voor iedereen al duidelijk is dat er toch besparingen zullen komen. Het geld voor het begrotingstekort zal ergens gevonden moeten worden en dit zullen al deze werkende mensen uiteindelijk toch gaan voelen.