Het vriest vroeg dit jaar, zeker in Antwerpen. Misschien spelen de politici slechts een amateurtoneeltje. Maar de eerste kopstukdebatten grossierden in venijnige opmerkingen, persoonlijke aanvallen en gratuite verklaringen. Blijkbaar laten de zenuwen voor de stembusslag elke vorm van hartelijkheid wegsmelten. De toeschouwer houdt er een vieze nasmaak aan over. Democratie blijft een vorm van georganiseerd meningsverschil. Maar hoe bouwen lijsttrekkers die elkaar het licht in de ogen niet gunnen straks een fatsoenlijke coalitie?
Elke dag voorspelt deze campagne dat het uit zal zijn met de politieke stabiliteit in de Scheldestad. Misschien doen daar enkele politici hun voordeel mee. Maar de Antwerpenaar betaalt gegarandeerd de rekening. Het beleid lijkt ten prooi te zullen vallen aan een vreselijke profileringsdrang, gelardeerd met gekneusde relaties. De vraag naar wie er nu eigenlijk is begonnen, hoort thuis in de kleuterschool. Feit blijft dat Bart De Wever en Patrick Janssens geen fraaie toon hebben gezet.

In het moeras van de politique politicienne, met zijn eindeloze strategische spelletjes, verzuipt de inhoudelijke discussie. Wie weet hervatten de partijen zich. Dan kan er toch ten gronde worden nagedacht over de weg die de plaatselijke politici willen ingaan. Op twee na mogen ze dan wel buiten de stad geboren zijn, allemaal hebben ze op zijn minst het welzijn van Antwerpen als lotsverbondenheid gemeen. Het was dan ook ronduit shockerend dat Vlaams Belanger Filip Dewinter gisteren weigerde om Groen-lijsttrekker met Turkse roots, Meryem Almaci, als een echte Antwerpse te begroeten. Het appelleerde aan de donkerste jaren van het Vlaams Blok toen voorzitter-voor-het-leven Karel Dillen gemeenteraadslid Fatima Bali toebeet dat ze best mocht zwaaien met haar Belgische identiteitskaart, ze behoorde niet tot zijn volk.

Dewinter en co laten tegenwoordig al het goed fatsoen varen om zich toch maar in deze campagne te wringen. Het verschil tussen het aanbeden etnisch nationalisme van Vlaams Belang en het civiel nationalisme van de N-VA wordt met de dag groter. Het blijft dan ook een raadsel waarom een Open VLD-kopstuk zoals Guy Verhofstadt de partij van De Wever steeds opnieuw in extreemrechtse hoek plaatst. Het nationalisme veroordelen omdat er racistische uitwassen bestaan, blijft intellectueel even bekrompen als het afwijzen van seks omdat pornografie en verkrachting een realiteit vormen.

Misschien past de uitval in een strategie om de N-VA in het zicht van 14 oktober te beschadigen. Het tegenovergestelde effect lijkt een stuk realistischer. Want als de lange strijd tegen Vlaams Blok één ding heeft bewezen, dan was het wel dat karikaturale beschuldigingen de aanhang alleen maar deden aandikken.


Bron :
http://www.standaard.be/meningen/commentaar/index.aspx

mening :
Omtrent de alreeds gevoerde debatten:
Ik vind het verschrikkelijk hoe de politici tegen elkaar in gaan. Na de verkiezingen zal er echter weinig veranderen in Antwerpen. Enkel de burgemeester verandert. Voor de rest zal het toch N-VA zijn die zal moeten samen werken met de sp.a.
Hoe belachelijk is het om nu elkaars kap vol te ... om dan achteraf braaf samen aan de tafel te gaan zitten om een compromis te sluiten..

Het draait weeral enkel om het eigen imago..
Ze zouden beter een debat vormen over hoe ze kunnen samenwerken en hoe ze samen kunnen tegemoet komen aan de noden van de Antwerpse burger.

Als laatste wil ik ook nog kwijt dat het uiterst zwak is van Verhofstadt om de N-VA extreem rechts te noemen..
Zoals in het artikel te lezen staat, verschillen Vlaams Belang en N-VA wel degelijk in hun standpunten. Verhofstadt zou beter in eigen boezem kijken en zich afvragen waarom de Open-Vld zo slecht zal scoren!
Misschien moet hij eens bellen met De Gucht?

__________________
All we are same..
Give peace a chance!
~ John Lennon