Liefst één op de drie Belgen ligt stevig overhoop met zijn buur, werkgever, familie, een bedrijf en/of de fiscus. De conflicten slepen al snel een jaar of zelfs langer aan. Dat bericht Het Laatste Nieuws.

Van verkeerd geleverde salons, over lawaaierige kinderen tot grote onvrede over een familiale lening. Steeds vaker maken we een échte "zaak" van kleine irritaties in ons leven. In vier op de tien gevallen loopt het zelfs zo zwaar uit de hand dat onder meer advocaten en rechters er hun licht over moeten laten schijnen, zo blijkt uit een enquête in opdracht van AXA Group. Niet zelden zonder het gewenste resultaat.

Volgens sociologen maken we ons tegenwoordig veel te snel druk om de eenvoudige reden dat we nalaten een rustig gesprek te voeren. "We leiden stilaan een leven volgens strikte procedures en regels, waardoor alle gemoedelijkheid uit onze samenleving verdwijnt", zegt Wendy Smits (VUB).

Bron:
De Morgen, 5/12/2014

Eigen mening:
We leven de dag van vandaag in een maatschappij waarin we continu met stresssituaties te maken krijgen. Wanneer je 's ochtends onderweg bent naar het werk of school, kunnen dergelijke situaties zich al voordoen wanneer je bijvoorbeeld in de file komt te staan, de bus of trein te laat komt opdagen, etc. Je dag begint dus al goed. We jagen ons hierin op, waardoor we vaak op het werk/school aankomen en onmiddellijk tegen collega's/medeleerlingen beginnen te zeuren over het feit dat het weer druk was onderweg e.d. Vaak komen we in het verloop van de dag nog een stresssituatie tegen, waardoor we hier 's avonds tegen ouders, partner, ... ook nog over beginnen zeuren, wat vaak tot conflicten leidt. We zouden moeten proberen wat minder na te denken bij stresssituaties, conflicten, ... die zich voordoen. Proberen jezelf rustig te houden in dergelijke situaties en hier zo snel mogelijk een oplossing voor proberen te vinden, waardoor je dit niet langer in je hoofd moet stoppen. Ik denk dat dergelijke situaties voor de meeste mensen niet onbekend zijn. Maar dat het aantal conflicten pas zal afnemen vanaf het moment dat iedereen hieraan zal werken. Wanneer een conflict zich dreigt voor te doen, zou minstens één van de twee partijen over de volwassenheid moeten beschikken op een zo correct mogelijke manier met de ander op te lossen. Maar wie gaat ons die "correcte" manier aanleren?

Ergens zijn deze cijfers wel verontrustend. Kunnen wij u echt niet meer samenleven met elkaar? Zijn wij zo gefocust op onszelf, dat wij de anderen uit het oog verliezen? Mensen zien elkaar alleen nog staan wanneer ze elkaar nodig hebben. Wanneer ze elkaar niet meer kunnen gebruiken, dan loopt het mis.

Wat het erger maakt is dat de stap naar het gerecht kleiner geworden is. Mensen stappen voor het minste naar de rechtbank en proberen elkaar aan te klagen en terwijl zelf voordeel te halen uit de situatie. We zijn precies, net als kleuters, niet in staat om onze eigen problemen op te lossen. Anderen moeten beslissen, bemiddelen in onze plaats.

Ik denk dat het belangrijk is dat mensen zich terug leren aanpassen aan elkaar. Ze moeten leren spreken met elkaar, afspraken maken, overleggen… Zo kunnen verschillende conflicten vermeden worden. Ik denk dat dit de verantwoordelijkheid van iedere burger en zijn gezond verstand is. We moeten terug leren samenleven met elkaar.