Elke Belg moet jodiumpillen ter beschikking hebben, zodat bij een kernramp de gezondheidsschade beperkt blijft. Ten laatste tegen 2017 wil minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld) een verdeelsysteem op poten zetten.

Een van de gevaren bij een kernramp is het vrijkomen van radioactief jodium. Als dat jodium door de schildklier wordt opgenomen, tast dit het lichaam aan en stijgt de kans op schildklierkanker exponentieel. De bedoeling van de jodiumpillen is dat ze snel na een ramp worden ingenomen, zodat de schildklier is verzadigd met niet-kwaadaardig jodium.

De overheid stelt vandaag jodiumpillen ter beschikking via apotheken in de omgeving van de kernreactoren of nucleaire installaties, binnen een straal van 20 kilometer. Maar er is al langer kritiek dat dit niet volstaat. De Hoge Gezondheidsraad vraagt om de perimeter uit te breiden tot 100 kilometer, wat in casu het hele land betekent. De Block volgt nu dit advies.

Verdeelsysteem

Ten laatste tegen volgend jaar wil ze een verdeelsysteem op poten zetten. Daarna komt er een voorlichtingscampagne. Hoe de distributie precies georganiseerd zal worden, is nog onduidelijk. In principe kunnen de pillen op twee manieren verdeeld worden. Ofwel huis aan huis, ofwel door voorraden te bezorgen aan apotheken. In nood moet iedereen dan daar naartoe om zijn pillen op te halen. Ook bij grote kernrampen is één dosis meestal genoeg.

"Er gaat een simulatie-oefening komen om knelpunten te vinden en weg te werken. Dan gaat het over de beschikbaarheid, de kanalen van distributie en de opslagplaatsen - momenteel legerkazernes", zegt De Block. De liberale minister wil sowieso prioriteit geven aan kwetsbare groepen zoals kinderen, jongeren, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Deze mensen moeten vooraan in de rij staan.


De Block zal ondertussen ook een werkgroep oprichten die zich buigt over de manier van opvang en het ontsmetten van mensen bij een kernongeval. Er zal ook onderzocht worden welke mobiliteitsproblemen zich voordoen als een groot deel van ons land geëvacueerd moet worden. Specialisten vrezen voor verkeerschaos. Begin deze maand riep de Antwerpse gouverneur Cathy Berx nog op om de nucleaire noodplannen, waar al jaren niets meer aan veranderd is, aan te passen.

Kristof Calvo, de energiespecialist van Groen, reageert tevreden. "Eindelijk is er een update van de nucleaire noodplanning op komst. Laat ons hopen dat we de pillen nooit nodig zullen hebben."

Schuilzone

Een discussie die ook stilaan beslecht lijkt, is de uitbreiding van de zogenaamde schuilzone. Nu ligt die op 10 kilometer, maar onder meer de kernwaakhond FANC wil die op 20 kilometer brengen.

Het beste wat inwoners kunnen doen bij een kernramp is gewoon binnen blijven met de ramen en deuren dicht. Maar er wordt gevreesd dat mensen toch lang naar buiten zouden gaan. Bijvoorbeeld om een kijkje te nemen of om de kinderen van school te halen. Bij de kernramp in Fukushima (Japan) in 2011 is uiteindelijk een gebied met een straal van 30 kilometer hermetisch afgesloten vanwege een te groot gevaar op besmetting.

Het is aan minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) om te beslissen over de schuilzone. In het parlement liet hij gisteren voor het eerst uitschijnen dat hij die wil uitbreiden tot 20 kilometer, maar een formele beslissing is er (nog) niet, reageert zijn kabinet.

Bron: De Morgen, Iedereen krijgt een jodiumpil, 28/04/'16,http://www.demorgen.be/wetenschap/i...umpil-be5032a0/

Eigen mening:

Naar mijn mening is het alleen maar goed dat men de perimeter voor inwoners die recht hebben op jodiumpillen wil uitbreiden. De Block haar idee, om het hele land te voorzien van jodiumpillen vind ik zeker een goede maatregel. We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn als het gaat om kernrampen en nucleaire energie. Het laatste wat we willen zijn toestanden zoals we in het verleden zagen in Tsjernobyl en Fukushima. Misschien is het een beetje overdreven om er voor te zorgen dat elke inwoners over het hele land ten allen tijde voorzien is van jodiumpillen, maar je kan de pillen naar mijn mening beter in huis hebben liggen en ze nooit gebruiken, dan ze erg dringend nodig te hebben en er geen voorraad van te hebben. Gezondheid is een factor die volgens mij steeds moet primeren. En wat is nu het belangrijkste investeren een verspreidingsplan voor jodiumpillen of investeren in zieke inwoners ten gevolge van een nucleaire ramp?

Is dit allemaal geen heel slinks debat wat de focus verlegt van een reeds veel langer beloofde doelstelling, maar er door geldgebrek niet komt, nl. de afbouw van kernenergie? Iedereen is tevreden dat iedereen jodiumpillen gaat krijgen tegen 2017, maar ik dacht dat er beloofd was te beginnen aan de afbouw van Doel en Tihange?

Dus nu mogen Doel en Tihange wel openblijven, omdat iedereen jodium krijgt? Wij beschermd, maar de natuur niet? Hypocrisie... Waarom missen zo gemakkelijk de 'kern' (heb je 'm? ) van dit debat, de afbouw van afhankelijkheid van kernenergie?