Het Sint-Augustinusziekenhuis uit Wilrijk is weer in opspraak gekomen door een medische blunder. Een sonde van 1,3 meter werd na een operatie vergeten in de buik van een 55-jarige vrouw uit Zoersel.
De vrouw kon vier maanden lang geen voedsel binnenhouden en moest de hele tijd overgeven. "De dokters deden niets", verklaart haar echtgenoot in een krant van De Persgroep. Het slachtoffer vermagerde maar liefst 30 kilogram.

De echtgenoot ontdekte per toeval een groen stukje plastic in de keel van de vrouw. Hij trok een hele sonde los die al die tijd van in de dunne darm tot de slokdarm zat.

Het ziekenhuis kwam eerder deze week in opspraak. Een chirurg had na een operatie namelijk twee scharen achtergelaten in de buik van een patiënt.

Bron: www.gva.be

Eigen mening: dit is al het tweede geval in korte tijd van een enorme medische blunder. Als artsen in een ziekenhuis zo'n grote fouten maken vraag ik mezelf af hoe aandachtig ze zijn tijdens een operatie. Als je twee scharen of een 1,3 meterlange sonde in iemand zijn lichaam achter laat dan denk ik dat de artsen wel ergens anders zijn met hun gedachten dan bij de patiënt die ze moeten helpen. De grote vraag is dan, kunnen we artsen nog vertrouwen en onze gezondheid in hun handen leggen als ze niet altijd met hun gedachten bij de operatie zitten?

Het is inderdaad moeilijk om artsen nog te vertrouwen als ze zulke blunders plegen. Hoe kan je nu een 1,3 meter lange sonde uit het oog verliezen?
Maar als je als arts bijvoorbeeld al een operatie van enkele uren achter de rug hebt en er komt een spoedgeval binnen en je staat weer voor enkele uren te opperen, kan de vermoeidheid wel eens toeslaan.
Maar er zijn natuurlijk genoeg mensen die rond de patiënt staan, die dat kunnen opmerken.
Iedereen maakt fouten in het leven, maar als je met het leven van mensen bezig bent, kan je het best nog een voor een tweede keer nakijken.
Dit zijn fouten die vermeden moeten worden!

Zoals eerder al is gezegd mag je het beroep van de arts niet onderschatten. Sommige operaties duren wel 8 tot 10 u. Er zijn vaak ook tekorten op urgentie artsen waardoor er vaak zijn die langere shiften moeten draaien.
Er kan altijd wel eens iets mis gaan. Natuurlijk is dit geen rechtvaardiging voor wat er gebeurd is. Ik denk dat het een fout is die te verklaren valt. Maar ze had hoe dan ook beter niet gebeurd. Het ziekenhuis krijgt nu een slechte naam en er zullen er nog wel volgen met klachten.
Ik denk dat er in ziekenhuizen wel meer fouten gebeuren, maar dat niet altijd iedereen het aan de grote klok gaat hangen. Deze 2 gevallen hebben het wel gedaan en je ziet al direct wat voor een commotie het met zich meebrengt.
Het enige wat ik nu kan hopen is dat het ziekenhuis zorgt voor een bepaald systeem waardoor dit voorkomen kan worden. Eén 2de arts die diezelfde dag nog niet geopereerd heeft laten toezien op het laatste uur van de operatie?

Het beroep van de artsen is inderdaad niet te onderschatten. Wat wij een hele werkdag noemen is hoe lang zij soms bezig zijn aan 1 patiënt. Als ze dan achteraf nog die andere spoedgevallen moeten behandelen kan het wel stresserend worden denk ik. En veel mensen worden vergeetachtiger onder stress. Maar zoals al gezegd werd lijkt het mij ook nogal eigenaardig dat er iets in een patiënt blijft zitten ondanks dat er zoveel helpers bij in de operatiekamer zijn. Vooraleer je een werk afrond kijk je toch ook altijd eerst alles na? Dat zou hier misschien ook meer moeten gebeuren en ik denk dat er dan niet zulke blunders zouden voorvallen.

Ik snap nog steeds niet dat zo'n dingen kunnen gebeuren in de 21ste eeuw. Arts zijn is een moeilijk beroep en ik begrijp zeker dat er veel stress komt kijken bij een operatie, maar toch mogen zo'n fouten niet gebeuren. Al bij al zijn de situaties niet echt uit de hand gelopen want er zijn geen doden gevallen, maar toch is mijn vertrouwen in de Belgische ziekenhuizen enorm gedaald.