Christelijk extremisme bedreigt kunst

maandag 24 oktober 2011, 03u00
BRUSSEL - De burgemeester van Parijs reageert fel tegen fundamentalistische christenen die kunstenaars bedreigen.

Wekenlang probeerde de 'Alliantie tegen het racisme en voor het respect van de Franse en christelijke identiteit' (Agrif) de première van het stuk van
Romeo Castellucci in het Théâtre de la Ville in Parijs tegen te houden, maar donderdag was het een andere vereniging, InstitutCivitas, die de voorstelling onderbrak, in naam van de 'restauratie van het sociale koningschap van Onze Heer Jezus Christus'.

Het stuk in kwestie, Sul concetto di volto nel figlio di dio (Over het concept van het gezicht van de zoon van God), was eerder te zien op het theaterfestival van Avignon. Het toont een vader en zoon die samen omgaan met oud worden en incontinentie. Een schilderij van Jezus wordt daarin met granaten bestookt.

De burgemeester van Parijs heeft, samen met het Théâtre de la Ville, klacht ingediend tegen de ordeverstoorders. Ze worden verantwoordelijk gesteld voor schending van het publieke domein en een aanslag op de vrijheid van creatie en artistieke expressie.

De directeur van het theater, Emmanuel Demarcy-Motta, neemt de zaak heel ernstig: hij spreekt van persoonlijke bedreiging en intimidatiebrieven. Vrijdag werden bezoekers bekogeld met eieren en olie. Volgens Demarcy-Motta hebben de actievoerders, die de slogan 'Stop de Christusfobie' meedroegen, het stuk niet eens gezien. De veiligheid rond en in het theater werd opgevoerd.

Volgens de krant Le Monde is de actie niet eenmalig. De krant spreekt van een 'culturele fatwa' en vraagt zich af of de kerken vol zullen geraken door de theaters te sluiten.

Eerder werden in Frankrijk al films en beeldende kunst aangepakt. In april werden twee foto's van de Amerikaanse artiest Andres Serrano, waaronder het bekende 'Piss Christ', in Avignon 'aangevallen' door twee mannen. Ook tegen een ander toneelstuk, van de Spanjaard Rodrigo Garcia, werd de voorbije weken geprotesteerd. Garcia valt de sociale vervreemding en consumptiedrift van deze samenleving aan. In Golgotha picnic gaat het over religieuze marketing en een kerk die ver van de dagelijkse noden staat.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=BF3HEV4R

Mening: Ik vind dat de mensen zeer overdreven reageren. Er bestaat nog altijd zo iets als vrijheid van Godsdienst. Iedereen mag zelf kiezen hoe men omgaat met zijn godsdienst of hoe men deze inkleedt. Niet iedereen doet dit even uitgebreidt en op dezelfde manier. De manier waarop hier wordt gereageerd door de actievoerders, is ook een zaak van vrije meningsuiting. Maar deze actievoerders moeten dan weer rekening houden met de vrijheid van Godsdienst die de regisseur heeft gebruikt. Er treedt een soort vicieuze cirkel op.

Hiermee ben ik het volledig eens. Sinds het einde van WOII en de opkomst van het expressionisme, waaronder het existentialisme (een stroming die zich vooral wil verdiepen bij de vragen: Waarom bestaan wij? en Welke normen hebben nog waarde in het leven?) is het al de gewoonte om mensen te provoceren en hun laten na te denken over de waarden en normen in het leven. Hierdoor heeft de kerk al een groot deel aan populariteit moeten indienen. Kunst wil iets meegeven om over na te denken. Daarom vind ik dat ze stukken zoals deze niet mogen verbieden. Dat zou het karakter van kunst in onze tijd een beetje teniet doen.