Dit is een interessant artikel dat de realiteit weerspiegelt. De gemiddelde mens wordt rond de 80 jaar oud. Vaak is zijn/haar levenspartner al gestorven voor deze leeftijd. Verschillende oorzaken kunnen hiervan aan de basis liggen, maar alle oorzaken zijn bijzonder pijnlijk voor de achtergeblevenen. Bezoek van kinderen en kleinkinderen kunnen wonderen doen. Jammer genoeg worden ouderen 'kouder' en 'knorriger' wanneer ze een geliefde verliezen en maken daardoor meer ruzie waardoor de kinderen en kleinkinderen niet altijd op bezoek willen komen. Jongeren zien ook vaak niet in waarom ze op regelmatige basis op bezoek moeten gaan bij hun (groot)ouders. Ze vervelen zich er en weten niet wat ze moeten zeggen. Toch kan enkel de aanwezigheid heel veel betekenen voor oudere mensen. Je zou er van schrikken hoeveel ouderen sterven door eenzaamheid. Wat kunnen we hier aan doen? Ervoor zorgen dat ouderen zich minder eenzaam gaan voelen.
Toen ik in de lagere school zat gingen wij één keer per jaar naar een bejaardentehuis om ouderen gezelschap te houden. We maakten in de klas tekeningen om af te geven en kregen gespreksonderwerpen waarover we met de bejaarden konden praten. We konden duidelijk zien dat de bejaarden hier van opvrolijkten.
Misschien zou dit meer moeten gebeuren. Daarom niet alleen met kinderen uit de lagere school, maar ook kinderen uit het laatste kleuterklasje en leerlingen uit de eerste graad van het secundair onderwijs. Het kan ook uitgebreid worden. In plaats van enkel bejaardentehuizen te bezoeken, kan er ook een bezoek gebracht worden aan eenzame ouderen thuis. Het zou tof zijn als zoiets zou kunnen, want dan zouden er minder mensen eenzaam zijn. Ook al is het maar enkele keren per jaar, ouderen blijven dit onthouden en herinneren de leuke momenten van de bezoekjes.
Er gaat uiteraard niets boven het bezoek van familieleden, maar extra bezoekjes (vooral van kinderen) worden zeker als positief ervaren.