Zijn kinderen al vanaf 8 jaar ongelukkig over hun lichaam?

Meisjes en jongens maken zich soms al vanaf acht jaar zorgen over hoe hun lichaam er uitziet, wat een risico inhoudt voor eetstoornissen als ze ouder worden. Dat blijkt uit een nieuw Brits onderzoek waarvan de resultaten zopas werden gepubliceerd.

Waar komt dit nieuws vandaan?
Britse onderzoekers bevroegen 6281 jongens en meisjes tot de leeftijd van 14 jaar over hun eetgewoonten, zelfvertrouwen, lichaamsbewustzijn, eetstoornissen bij de moeder en of ze al dan niet druk voelden om beter op hun eetgedrag te letten(1).

De onderzoekers wilden weten of de aanzet tot eetstoornissen in de pre-adolescentie gelegd wordt en wat de risicofactoren zijn. Op de leeftijd van 8 jaar gaf al 5% van de meisjes en 3% van de jongens aan niet tevreden te zijn met haar of zijn lichaam. Op de leeftijd van 14 jaar meldde 18% van de meisjes en 3% van de jongens druk te ervaren om te vermageren. Van de meisjes had op dat moment al 40% een dieet gevolgd tegenover 12% van de jongens. Ongecontroleerde eetbuien kwamen voor bij 7,5% van de meisjes versus 3,5% van de jongens. Wanneer hun moeder kampte met eetstoornissen, dan bleken de 14-jarige dochters veel vaker ontevreden over hun lichaam, terwijl dat niet voor zonen opging. Ongecontroleerde eetbuien kwamen vaker voor in gezinnen die het financieel moeilijk hadden, zowel bij jongens als bij meisjes.

De onderzoekers concluderen dat er heel wat druk ligt op jonge meisjes om er slank uit te zien en dat ze al vanaf zeer jonge leeftijd op hun lichaamscontouren gefocust zijn.

Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Het gaat hier om een grootschalige studie die enkele verbanden blootlegt, maar geen oorzaak-gevolgrelaties kan aantonen. De onderzoekers kunnen bijvoorbeeld niet aantonen dat vroege druk om er slank uit te zien een oorzaak is van latere eetstoornissen, maar ze vinden wel een verband tussen beide. Vooral meisjes zijn al vanaf de kindertijd bezig met hoe ze er uit zien en één op 20 is zelfs op 8 jaar al ontevreden met het eigen uiterlijk. Wanneer de moeder kampt met eetstoornissen of zeurt over diëten en vermageren, dan heeft dit ook een impact op het zelfbeeld van haar dochter(s).

De groep die zich op 8 jaar al zorgen maakt over gewicht en uiterlijk is echter beperkt. De druk van het slankheidsideaal speelt veeleer in de puberteit, rond 14 jaar, dan in de kindertijd. Verbazingwekkend is dit niet.

Conclusie
De druk op jongeren, vooral jonge meisjes, om er slank uit te zien is groot, maar dit begint vooral in de puberteit te spelen. Op 8 jaar is slechts een kleine minderheid bezig met lichaamscontouren en –gewicht. Of dit het risico op eetstoornissen op latere leeftijd vergroot, konden deze onderzoekers niet aantonen.

Bron: http://eoswetenschap.eu/artikel/zij...ver-hun-lichaam
Datum: 05/08/2015

Mening:

De laatste tijd hoor je vaak dat eetstoornissen steeds op jongere leeftijd beginnen. Meisjes en jongens die eigenlijk helemaal nog niet met zulke dingen bezig horen te zijn, hongeren zich vaker uit om te vermageren.
Dit artikel stelt me wel een beetje gerust. Hieruit blijkt dat dit nieuws wordt uitvergroot en het eigenlijk te veel veralgemeend wordt. Het overgrote deel van de jongeren begint zich pas bezig te houden met diëten, gewicht, lichaam rond de leeftijd van 14 jaar.
Het feit dat kinderen van ouders die zelf een eetstoornis hebben gehad zelf ook vaker negatief denken over zichzelf en hun lichaam is geen nieuwe ontdekking voor mij. Er wordt wel vaker gezegd dat eetstoornissen erfelijk zijn, zowel in de genen als in de opvoeding. Dit is als moeder denk ik heel frustrerend, want een eetstoornis is het laatste wat je iemand toewenst, en dan al zeker niet je eigen kind.

De mening van M*rel komt in grote lijnen overeen met mijn mening. Voor mij is het niets nieuws dat kinderen zicht steeds op jongere leeftijd zorgen maken over hun lichaam. Je ziet het zelfs in de klaspraktijk. Ik zie kinderen uit het eerste middelbaar die zich kleden, gedragen en opmaken als een 18-jarige. Kinderen (voornamelijk meisjes) uit de klas van mijn nichtje (8 jaar) willen zich niet vuil maken, want dat hoort niet bij een meisje. Kinderen worden van jongs af gepest omdat ze een beetje molliger zijn dan de rest, geen wonder dat deze kinderen eetstoornissen ontwikkelen. Ze schamen zich ervoor, durven het thuis niet te vertellen en proberen het zelf te verwerken (met alle gevolgen van dien). Je zou er van schrikken hoe gemeen kinderen tegenover elkaar kunnen zijn. Als de ouders dan ook nog eens gaan zeggen dat het kind niet te veel meer mag snoepen omdat hij/zij anders te dik wordt en de ouders zelf diëten, ziet het kind vaak geen andere keuze. Diëten hoort bij deze kinderen tot hun leven en ze zullen blijven proberen om zichzelf mooier te maken (door bijvoorbeeld te diëten en overmatig te sporten).
Het percentage aan kinderen dat effectief een eetstoornis ontwikkelt is beperkt, maar elk geval is er één te veel. Daarom vind ik dat hier niet licht overgegaan mag worden.