'Is er in december geen akkoord tussen spoorbonden en -directie, duw ik de minimale dienstverlening er zelf in een wet door.' Federaal minister van Mobiliteit François Bellot (MR) is in het dossier alle geduld verloren.

Bellot spreekt klare taal over het getreuzel met invoering van de minimumdienst bij het spoor. 'Op dat vlak wil ik heel duidelijk zijn', aldus Bellot. 'De gegarandeerde dienstverlening moet er komen, zoals in het regeerakkoord is afgesproken. Mijn voorgangster Jacqueline Galant had de directie en de bonden eerst tot eind 2015 de tijd gegeven om zelf met een voorstel te komen, een deadline die ze vervolgens verlengde tot midden 2016.'

Van mij krijgen ze nu nog eens tot eind december dit jaar. Is er dan nog geen akkoord, dan grijp ik in en neem ik zelf een wettelijk initiatief om de minimumdienst door te drukken. De directie en de bonden zullen uiteindelijk bijna 2,5 jaar tijd gekregen hebben. Het is welletjes geweest. Mijn geduld is volledig op. Uit het nieuwe testproject dat de NMBS lanceerde om klantvriendelijker te worden (en dat Bellot gisteren bezocht, red.), blijkt duidelijk dat mensen stakingen een belangrijke reden vinden om de overstap van de wagen naar de trein niet te maken. ’
Het dossier van de minimumdienst zit al geruime tijd in een lastig limbo omdat de regering uitstel bleef geven aan bonden en directie om een voorstel uit te werken, terwijl iedereen weet dat de bonden er nooit zullen aan meewerken.
Voert u geen zoveelste toneeltje op? Zelfs de directie geeft toe dat het overleg al onder Galant morsdood was omdat de bonden niet mee willen.

Bellot: ‘Nee, er wordt nog gesproken. Er liggen sinds juni vier becijferde scenario’s (drie die er in 2015 al waren, vorig jaar aangevuld met een vierde, red.) op tafel. Dat ze er een kiezen. Of ik zelf een voorkeur heb? Totaal niet. En ik heb evenmin een kant en klaar wetsvoorstel in de pijplijn zitten. Maar ik kan u verzekeren dat ik geen moment zal twijfelen om te doen wat nodig is.’

'Meer variatie in prijzen moet kunnen'

Ontslagnemend spoorbaas Jo Cornu dringt al langer aan op flexibelere tarieven, wat telkens luid protest uitlokt van de gebruikersorganisaties en van de politiek. Zij vrezen dat flexibele tarieven tot veel duurdere tickets leiden. Cornu vindt de NMBS nu te goedkoop, waardoor de verlieslatende spoorwegmaatschappij niet rendabel te krijgen is. Cornu is een groot voorstander van het Britse model. Daarbij legt de overheid de abonnementsprijzen strikt aan banden voor de pendelaars en de schoolgaande jeugd, maar laat die het prijzenbeleid voor de rest over aan de vervoersbedrijven. Bij ons zijn de NMBS-tarieven door de overheid gebetonneerd in het beheerscontract. Bellot steunt Cornu: ‘Ik denk dat er geen andere weg is dan naar het Britse model te evolueren. Flexibelere tarieven zijn commercieel nodig om extra klanten te werven.’
Vrijere tarieven betekent dat de NMBS net als vliegmaatschappijen vroegboekacties kan lanceren met tickets aan dumpingprijzen. Maar het betekent ook duurdere tickets in een aantal scenario’s, zoals voor niet-pendelaars in de spits. Er wordt op dit moment onderhandeld over de nieuwe beheerscontracten.

'Is er in december geen akkoord tussen spoorbonden en -directie, duw ik de minimale dienstverlening er zelf in een wet door.' Federaal minister van Mobiliteit François Bellot (MR) is in het dossier alle geduld verloren.

Bellot spreekt klare taal over het getreuzel met invoering van de minimumdienst bij het spoor. 'Op dat vlak wil ik heel duidelijk zijn', aldus Bellot. 'De gegarandeerde dienstverlening moet er komen, zoals in het regeerakkoord is afgesproken. Mijn voorgangster Jacqueline Galant had de directie en de bonden eerst tot eind 2015 de tijd gegeven om zelf met een voorstel te komen, een deadline die ze vervolgens verlengde tot midden 2016.'
'De directie en de bonden zullen uiteindelijk bijna 2,5 jaar tijd gekregen hebben. Het is welletjes geweest'.
FRANÇOIS BELLOT
MINISTER VAN MOBILITEIT
'Van mij krijgen ze nu nog eens tot eind december dit jaar. Is er dan nog geen akkoord, dan grijp ik in en neem ik zelf een wettelijk initiatief om de minimumdienst door te drukken. De directie en de bonden zullen uiteindelijk bijna 2,5 jaar tijd gekregen hebben. Het is welletjes geweest. Mijn geduld is volledig op. Uit het nieuwe testproject dat de NMBS lanceerde om klantvriendelijker te worden (en dat Bellot gisteren bezocht, red.), blijkt duidelijk dat mensen stakingen een belangrijke reden vinden om de overstap van de wagen naar de trein niet te maken. ’
Het dossier van de minimumdienst zit al geruime tijd in een lastig limbo omdat de regering uitstel bleef geven aan bonden en directie om een voorstel uit te werken, terwijl iedereen weet dat de bonden er nooit zullen aan meewerken.
Voert u geen zoveelste toneeltje op? Zelfs de directie geeft toe dat het overleg al onder Galant morsdood was omdat de bonden niet mee willen.
Bellot: ‘Nee, er wordt nog gesproken. Er liggen sinds juni vier becijferde scenario’s (drie die er in 2015 al waren, vorig jaar aangevuld met een vierde, red.) op tafel. Dat ze er een kiezen. Of ik zelf een voorkeur heb? Totaal niet. En ik heb evenmin een kant en klaar wetsvoorstel in de pijplijn zitten. Maar ik kan u verzekeren dat ik geen moment zal twijfelen om te doen wat nodig is.’

'Meer variatie in prijzen moet kunnen'

Ontslagnemend spoorbaas Jo Cornu dringt al langer aan op flexibelere tarieven, wat telkens luid protest uitlokt van de gebruikersorganisaties en van de politiek. Zij vrezen dat flexibele tarieven tot veel duurdere tickets leiden. Cornu vindt de NMBS nu te goedkoop, waardoor de verlieslatende spoorwegmaatschappij niet rendabel te krijgen is. Cornu is een groot voorstander van het Britse model. Daarbij legt de overheid de abonnementsprijzen strikt aan banden voor de pendelaars en de schoolgaande jeugd, maar laat die het prijzenbeleid voor de rest over aan de vervoersbedrijven. Bij ons zijn de NMBS-tarieven door de overheid gebetonneerd in het beheerscontract. Bellot steunt Cornu: ‘Ik denk dat er geen andere weg is dan naar het Britse model te evolueren. Flexibelere tarieven zijn commercieel nodig om extra klanten te werven.’
Vrijere tarieven betekent dat de NMBS net als vliegmaatschappijen vroegboekacties kan lanceren met tickets aan dumpingprijzen. Maar het betekent ook duurdere tickets in een aantal scenario’s, zoals voor niet-pendelaars in de spits. Er wordt op dit moment onderhandeld over de nieuwe beheerscontracten.

U dreigde recent ook met hogere boetes voor stakers.

Bellot: ‘Kijk, niemand betwist het recht op staken, ik nog het laatst. Maar er is slechts een kleine minderheid van het personeel die staakt en die werkwilligen gijzelt. Over de sancties moeten afspraken worden gemaakt, maar de bal ligt in het kamp van de directie en de bonden (het bestaande protocolakkoord over sancties bij wilde stakingen uit 2009 blijft vandaag dode letter, red.).Een gegarandeerde dienst betekent ook dat een kleine groep stakers niet ongestraft kan verhinderen dat de treinen rijden.’

Hebt u nu eigenlijk al een nieuwe CEO gevonden?

Bellot: ‘De zoektocht van de headhunter is afgerond. Ik heb een shortlist met kandidaten die ik zal voorleggen op het kernkabinet. Het zal na de afwikkeling van de begrotingsperikelen een van de eerste dossiers zijn waarin premier Michel knopen zal doorhakken. Wie de kandidaten zijn? Ik zie een aantal namen opduiken in de pers. Daarvan is een deel juist en een deel fout. Meer kan ik niet zeggen.’

Bron: De Tijd, http://www.tijd.be/politiek_economi...wsstream_recent
Datum: 13/10/2016

Eigen mening: Ik heb de voorbije jaren heel vaak de trein genomen om naar mijn middelbare school te geraken en om naar Leuven te gaan. Ik weet dat het ongelofelijk vervelend is wanneer de vakbonden beginnen te staken. Ze doen dit héél vaak, té vaak. Het is inderdaad al jaren tijd dat er deftige en juiste afspraken worden gemaakt omtrent de minimumuren. 2,5 jaar is een heel lange tijd. De vakbonden zouden eigenlijk niet moeten verschieten dat de overheid het heft in eigen handen gaat nemen.
Aan de andere kant vind ik niet dat ze voor flexibelere tarieven moeten gaan. De bevolking vindt de tarieven soms al te hoog, en elk jaar stijgen de tarieven.

Economisch gezien is staken altijd een slecht plan. Wanneer het openbaar vervoer staakt, is het veel drukker op de weg. Hierdoor staan er veel langere files en maken bedrijven verlies doordat werknemers niet ter plaatse geraken of doordat goederen niet op tijd ter plaatse zijn. Dit feit wordt vaak misbruikt door chauffeurs of machinisten van het openbaar vervoer. Wanneer zij staken, ondervindt heel het land hinder. Dit is (gelukkig) in andere sectoren niet het geval. Door al die stakingen krijgt het openbaar vervoer in Vlaanderen het etiket van onbetrouwbaar op het hoofd geplakt. Nochtans hoort ons openbaar vervoer betrouwbaar en toegankelijk te zijn voor iedereen. Het hele mobiliteitsprobleem zal de komende jaren enkel toenemen. In België blijft dit een belangrijk werkpunt voor de toekomst.