Een nieuwe Britse studie luidt de alarmbel over 'superbacteriën'. Het overmatig gebruik van antibiotica, zodat die hun effect verliezen tegen bacteriën, kan tegen 2050 jaarlijks aan tien miljoen mensen het leven kosten.



In juli stelde de Britse premier David Cameron econoom Jim O'Neill, voormalig voorzitter van Goldman Sachs Asset Management, aan om een studie op te zetten naar de gevolgen van de groeiende resistentie van bacteriën tegen antibiotica.

Het fenomeen op zich is bekend. Het antibioticagebruik is de afgelopen jaren sterk gestegen. Tussen 2000 en 2010 zou het gebruik van antibiotica wereldwijd met 40 procent gestegen zijn. Dat overmatig gebruik van antibiotica tegen bepaalde bacteriën maakt dat die bacteriën zijn gaan evolueren naar andere verschijningsvormen, die veelal resistent zijn tegen de veel gebruikte antibiotica.

Dodelijk

Op dit moment sterven er jaarlijks wereldwijd al 700.000 mensen als gevolg van infecties die niet meer te controleren zijn door de klassieke antibiotica. Alleen al in de Verenigde Staten en de Europese Unie gaat het om 50.000 doden per jaar. Een van de bekende 'superbacteriën' is de MRSA-bacterie, die vaak opduikt in ziekenhuizen.

Maar volgens de nieuwe studie zijn die cijfers nog maar een opstapje voor een schrikbarende evolutie. Onderzoeksteams van RAND Europe en KPMG gingen aan de slag met data van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), ondersteund door experts van onder meer het Britse farmabedrijf AstraZeneca en het Instituut voor Tropische Geneeskunde uit Oxford. RAND Europe onderzocht wat het zou betekenen als de resistentiegraad van bacteriën zou stijgen naar 100 procent, waardoor geen enkel klassiek antibioticum meer zou werken tegen infecties. KMPG hield het op een stijging met 40 procent.



10

Tegen 2050 zouden er jaarlijks 10 miljoen mensen overlijden aan superbacteriën.

Uit die projecties puurt de studie een dramatisch cijfer: tegen 2050 zullen er jaarlijks meer dan tien miljoen mensen vroegtijdig overlijden door infecties als gevolg van 'superbacteriën'. Dit bij ongewijzigd beleid. De 'superbacteriën' dreigen zo dodelijker te worden dan alle vormen van kanker samen, die op dit moment jaarlijks aan 8 miljoen mensen het leven kosten.

De studie geeft toe dat het hier gaat om een 'ruwe schatting', niet om 'zekere voorspellingen'. Maar tegelijk merken de onderzoekers op dat het wel zou kunnen gaan om een 'onderschatting'. Zo namen de onderzoekers slechts drie van de zeven bacteriën die de WHO opgelijst heeft als 'gevaarlijk', in hun onderzoek op.

Economische kostprijs

Ook de economische kostprijs van de evolutie is niet van de poes. De wereld zou jaarlijks 2 à 3,5 procent van het totale bbp verliezen aan de evolutie. Dat is alleen nog maar de gederfde economische kostprijs door de overlijdens en brengt nog niet de eventuele kosten in de gezondheidszorg in rekening. In absolute cijfers komt dat neer op ongeveer 80.000 miljard euro tegen 2050.

Bovendien kunnen de resistente bacteriën nog een neveneffect hebben. Veel operaties, zoals keizersnedes, zouden een pak riskanter worden als antibiotica die 'superbacteriën' niet meer onder controle kunnen houden. Een patiënt is immers extra vatbaar voor een bacteriële infectie na een operatie. Ook voor kankerpatiënten, van wie het immuunsysteem veelal aangetast is, is de evolutie risicovol.

Bron: http://www.tijd.be/detail.art?a=957...am_recent&ckc=1
Mening: Ik vind dat dit een ernstig probleem is dat we niet mogen onderschatten. We moeten hiervoor dan ook dringend een oplossing zoeken, niet enkel het aantal uitgeschreven antibiotica verminderen maar ook meer onderzoek doen naar deze super bacterie zodat deze later makkelijker aan te pakken is.

Net zoals Shanty denk ik dat de superbacteriën niet te onderschatten zijn. Doordat mensen voor het minste ongemak antibiotica gebruiken zullen er steeds meer resistente bacteriën voorkomen. Bacteriën zijn levende wezens, dit wil zeggen dat ze kunnen muteren. Ze kunnen zich aanpassen aan veranderende levensomstandigheden. Als ze steeds bestreden worden door antibiotica zullen ze manieren zoeken om zich hiertegen te weren. Dit zorgt ervoor dat ze resistent worden voor antibiotica.
Langs de andere kant geloof ik ook dat de mens de wereld aan't verwoesten is. Er zijn te veel mensen en de wereld kan dit niet aan. De wereld kan het aantal mensen niet dragen. De natuur laat het al merken door natuurrampen, maar naar de toekomst toe ook door epidemieën. We wonen met te veel mensen op een te kleine plaats, hierdoor worden we sneller ziek. Bacteriën moeten niet veel moeite doen om mensen te besmetten en hoe dichter we bij elkaar wonen, hoe sneller de bacteriën zich kunnen verspreiden over verschillende mensen. Het is in mijn ogen een manier waarop de natuur zegt dat de populatie mensen teruggedrongen moet worden.

Ik zeg altijd en de wetenschap heeft dit ook uitgevonden. De aarde kan niet zonder bacteriën en micro-organismen, maar kan wel zonder de mens. Er is al een virus dat nog altijd dodelijk is voor ons. Bacteriën worden als maar meer resistenter tegen antibiotica en andere geneesmiddelen. Er komt dus een dag dat er en bacterie ons kan doden zonder dat wij het nog kunnen genzen. En de enige schuldige die zich hier intrekt is de mens zelf, want hij maakt de aarde kapot.