Gescheiden slaapkamers


Romantiek is niet tegen snurken bestand, het dag-in-dag-uit-huwelijks- of samenleven al helemaal niet. Gescheiden slaapkamers zijn daarom niet eens zo een dwaze uitvinding. Slapeloosheid en eruit voortvloeiende wanhoop of onstuimig nachtelijk gekibbel kunnen worden vermeden als partners zichzelf het comfort schenken van alleen slapen als ze het willen en het bed delen als ze het wensen.


In de Verenigde Staten is het alvast een trend: een studie van de ‘National Association of Home Builders’ stelt dat zestig procent van de huizen twee master slaapkamers zal tellen tegen 2015. En daarin is het de bedoeling elkaar te ontmoeten maar ook om ieder zijn eigenheid te beleven. Want behalve de prozaïsche motieven als snurken, tandenknarsen, het dekbed naar je toe trekken etc is er een fundamentelere reden in het geding: de individualisering wordt tot de slaapkamer doorgetrokken.

De huidige trend van gescheiden slaapkamers steekt af tegen de burgerlijke negentiende eeuwse gewoonte om aparte slaapkamers te betrekken. Die had veeleer te maken met nachtelijke escapades van de echtgenoot buiten de echtelijke sponde en zo vertelt de slaapkamer een eigen sociologisch verhaal. Vandaag betekent samenleven niet langer per se hetzelfde ritme en dezelfde rituelen aan houden. Televisiekijken in bed of lezen tot het boek uit je handen glijdt, tot een gat in de nacht met de portable op schoot zitten, het kan allemaal zonder je partner te storen. De eigen slaapkamer wordt de kwintessens van het bestaan, zowel voor de vrouw als voor de man.
Gelijke rechten voor beide partners dus. En dat is niet eens luxe, zo becijferde de ‘National Sleep Foundation’ in de Verenigde Staten dat 64 procent van de Amerikaanse vrouwen slechts enkele nachten per week echt goed sliepen. Volgens deze instelling is de slaap van vrouwen van elke leeftijd bijzonder kwetsbaar omdat lastige bijverschijnselen van, al naargelang, menstruatie, zwangerschap of menopauze doorheen het lichte laagje rust prikken.

Voor kinderen kunnen gescheiden slaapkamers wel vragen oproepen, aan welke deur moeten ze kloppen als ze een nachtmerrie hebben en wat hebben nachtelijke wandelingen over de gang dan wel te betekenen?
De ouderlijke slaapkamer was traditioneel een mysterieuze plaats voor kinderen; wat er zich kon afspelen behoorde tot het domein van vermoedens en niet van zekerheden. Ook met gescheiden slaapkamers moet dat zo blijven, vinden ontwikkelingspsychologen, ouders moeten hun kinderen niet de kans geven om in hun intimiteit binnen te breken. Mama en papa moeten de klok rond als koppel blijven optreden. En wellicht is een expliciete geruststelling voor de kinderen op zijn plaats als de ouders besluiten aparte slaapkamers in te voeren: ‘je kunt best van elkaar houden zonder altijd helemaal hetzelfde te willen en dus mag papa televisie kijken terwijl mama heerlijk wegdroomt.’ Wat er ook van zij, met het lengen van de nachten spreekt de intimiteit van de gedeelde donsdeken vast wel weer tot de verbeelding.


6Minutes Press, 19-09-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB