Voor de Poolse premier Beata Szydlo heeft de abortusrel in haar land, waar de toch al restrictieve abortuswetgeving waarschijnlijk nog strenger zal worden, een persoonlijk staartje gekregen. Sinds deze week houden massa's Poolse vrouwen haar op de hoogte van hun menstruatie, vergezeld van de hashtag #TrudnyOkres (zware ongesteldheid). "De regering wil de controle over onze baarmoeders, eierstokken en zwangerschappen", aldus de initiatiefnemer. "Laten we het hen gemakkelijk maken en ze alle details geven."

Het katholieke Polen heeft een van de meest strenge abortuswetten in Europa. De wet staat slechts in drie gevallen abortus vroeg in de zwangerschap toe: als het leven van de moeder op het spel staat, het kind waarschijnlijk gehandicapt ter wereld zal komen of de zwangerschap het gevolg is van bewezen verkrachting of incest.

De nationaal-conservatieve partij Recht en Gerechtigheid (PiS), die een meerderheid in het parlement heeft, gaat die wetgeving echter niet ver genoeg. Zowel partijleider Jaroslaw Kaczynski als premier Beata Szydlo schaarden zich deze week achter een oproep van de Poolse bisschoppen om een afbreking van de zwangerschap vrijwel volledig te verbieden. Uit protest gingen duizenden demonstranten in Warschau de straat op, veelal zwaaiend met kleerhangers, een symbool voor illegale abortus.
Chocolade paasei

En dat is niet de enige manier waarop Poolse vrouwen die tegen een abortusverbod zijn van zich laten horen. Op de Facebookpagina voor het evenement 'Zware periode voor de overheid', dat bijna 7.000 aanmeldingen heeft, worden vrouwen opgeroepen om alles over hun cyclus met de conservatieve politici te delen. Per post, per mail en op de Facebookpagina van de premier, die haar posts (nu nog) op 'zichtbaar voor iedereen' heeft staan.

Op dat laatste platform geven Poolse vrouwen in ieder geval massaal gehoor aan die oproep. "Omdat u zo met onze baarmoeders bezig bent, en ze zelfs met een politieman en rechter wil uitrusten, zal ik u wat moeite besparen en u vriendelijk informeren dat mijn cyclus eraan komt", schrijft een vrouw op Szydlo's Facebookpagina, die deze dagen wordt overspoeld met soortgelijke berichten. "Ik gok op dinsdag. Momenteel doen mijn borsten pijn, zijn mijn benen en buik gezwollen en heb ik mijn chocolade paasei al op, plus de helft van dat van mijn man."

Maar ook Poolse mannen mengen zich in de strijd. "Mevrouw de minister-president!", schrijft Marcin Kozlowski onder een Facebookbericht dat over iets heel anders gaat. "Betreffen de zorgen van de regering en bisschoppen ook de voortplantingsorganen van mannen? Zullen we in dat geval mevrouw de premier periodieke verslagen sturen van het type ondergoed dat we dragen (aangezien strakke slips tot verminderde vruchtbaarheid kunnen leiden)? Naar welk adres kan ik het bonnetje sturen?"
Doktersvoorschrift voor morning-afterpil

Premier Szydlo heeft zich nog niet over het berichtenbombardement uitgelaten, maar benadrukte wel dat een volledig verbod op abortus haar vooral persoonlijk een goed idee lijkt. "Er is nog geen sprake van een wetsvoorstel." Haar steun past desondanks goed binnen het beleid van de regerende partij, die zich op allerlei manieren inspant om de Poolse wetgeving in lijn met de Rooms-Katholieke leer te brengen.

Partijleider Kaczynski, wiens koers de conservatieve partij meestal volgt, gaf aan als katholiek de oproep van de bisschoppen te moeten nastreven. Hoewel Kaczynski naar eigen zeggen niemand zal dwingen voor een verbod te stemmen, zei hij overtuigd te zijn dat 'een grote meerderheid van de fractie of zelfs de hele fractie zo'n plan zal steunen'. Naast een abortusverbod wil de PiS ook overheidssubsidie voor reageerbuisbevruchting afschaffen en een doktersvoorschrift voor de morning-afterpil opnieuw verplicht stellen.

bron: de morgen

eigen mening: Abortus is en blijft een moeilijk onderwerp. In welke mate mag de ene mens over het leven van een ander mens beslissen. Op het eerste zicht zou je zeggen dat geen enkele mens dit mag. Dit zijn dan de tegenstanders van abortus. Zij die zeggen dat het leven boven alles gaat en dat niemand een ongeboren, en dus onschuldig, kind mag doden. Een mooi standpunt, toch? Maar vaak zijn het ook deze mensen die staan te roepen dat deze nieuwe moeders, die vaak naderhand geen werk vinden dat zich laat combineren met het moederschap, te veel geld krijgen van hun werkloosheidsuitkering. Het lijkt wel alsof deze mensen zich enkel bekommeren over het leven van het kind zolang het ongeboren is, en dat ze daarna het kind slechts een last voor de maatschappij vinden.
En er is ook een keerzijde aan deze zaak. Want dit ongeboren kind zal het leven van de toekomstige moeder voor altijd veranderen, of ze het kind nu houdt of het opgeeft ter adoptie. En dus beslist het kind ook over het leven van zijn moeder, niet?
Deze twee standpunten houden dan nog niet eens rekening met de levenskwaliteit van zowel moeder als kind na de geboorte, noch met hoe het kind verwekt wordt.
Daarom is het mijn mening dat de regering zo weinig mogelijk zich moet bemoeien met deze zware keuze en ieder voor zich deze morele kwestie laat uitzoeken. Mijn lichaam, mijn keuze, toch?