"Regering heeft nood aan crisiscommunicator"

Is zondagavond een aanslag vermeden? Was het sluiten van scholen overdreven? En lopen er nog steeds tien terroristen in ons land? De communicatie van onze toppolitici over de terreurdreiging stuitert alle kanten op. Een externe crisiscommunicator kan redding brengen, zo wordt binnen de regering geopperd.

Jambon verzekerde dat zondag een aanslag werd vermeden, maar dat wordt nergens bevestigd

De Block verstuurde een brief om ziekenhuizen te waarschuwen, maar dat blijkt de standaardprocedure

Reynders waarschuwde voor tien terroristen die hier rondlopen, maar dat is uit de context getrokken
Het middagnieuws was tekenend. Eerst zei Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) dat het sluiten van scholen misschien overdreven was. "Scholen zijn geen doelwit. We moeten het hoofd koel houden." Even later was zijn partijgenoot en minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon aan de beurt. "Zondagavond hebben we een aanslag vermeden. Die was nakende, anders zouden we het dreigingsniveau niet naar 4 brengen."

Volgens Het Laatste Nieuws zou die aanslag wel degelijk zijn verijdeld, maar niets is officieel bevestigd. Wat zeker is: we zitten nog steeds op niveau 4, dus blijft de dreiging erg concreet. Toch zijn de scholen weer open. Wat ook zeker is: Jambons uitspraken deden binnen de regering wenkbrauwen fronsen. Moest hij dat nu zeggen, zonder dat het parket het ook wil bevestigen? Waarom schendt hij het geheim van het onderzoek? En zoekt hij niet te nadrukkelijk de camera's op?

De communicatie loopt in de soep en dat wordt ongetwijfeld een punt op de agenda van de vergadering met topministers vanavond. Binnen de regering is er een voorstel om de communicatie over te laten aan iemand van buiten de politiek. Er wordt gedacht aan iemand verbonden aan het crisiscentrum of het OCAD, dat de dreiging analyseert. Die zou proactief informatie kunnen delen over de stand van het onderzoek of over concrete implicaties van veiligheidsmaatregelen. Dat laatste doet het crisiscentrum nu al, maar de boodschap raakt vaak ondergesneeuwd.

Bijsturen en nuanceren

Naast Jambon haalde ook buitenlandminister Didier Reynders (MR) alle nieuwssites. Hij zou aan de Amerikaanse tv-zender ABC hebben gezegd dat hier nog tien gewapende terroristen rondlopen. Een overtrokken conclusie van de Amerikanen, maar het zal de sfeer niet bevorderen.

En dan is er nog de brief van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld) en Jambon om ziekenhuizen en brandweerkazernes beter te beveiligen. Moeten we daar dan ook soldaten plaatsen? "Niet meer dan een standaardprocedure", werd gesust. Een hele dag moest er worden bijgestuurd en genuanceerd.

Natuurlijk is een rol weggelegd voor politici om de leiding te nemen en de bevolking gerust te stellen. Het is hun maatschappelijke plicht om veiligheidsmaatregelen te kaderen. Maar als iedereen tegelijk spreekt, dan gaat het alle kanten uit.

Hetzelfde geldt voor de media. Het ene moment moeten politici een journalist uitleggen waarom veiligheidsmaatregelen niet overdreven zijn, tien minuten later vraagt een andere journalist waarom er zo weinig agenten en soldaten zijn in metro en scholen. "Alles wordt opgeklopt", zucht een vicepremier. "Je moet heel hard opletten."

Net daarom zou het verstandig zijn om de communicatie te stroomlijnen. De technische vragen zouden voor de 'onafhankelijke' communicator zijn, de maatschappelijke rol ligt bij één politicus: de premier.

Bron: De Morgen (26 november 2015), via http://www.demorgen.be/binnenland/-...cator-b8dae83c/

Mening:
Ik denk dat het geen slecht idee zou zijn om de regering te laten werken met een crisiscommunicator. Deze kan bijsturen waar nodig en analyseren in welke mate er gevaar is voor terroristische aanslagen. De regering kan zich zo volledig focussen op het opstellen van veiligheidsmaatregelen. Dit is volgens mij hun belangrijkste taak in de huidige omstandigheden. Een crisiscommunicator zou bovendien iemand van buiten de politiek kunnen zijn, zoals men aanhaalt in het artikel. Ik denk dat deze dan alle vragen kan proberen te beantwoorden en de stand van het onderzoek toelichten. Hierdoor zou de communicatie binnen de regering al een stuk vlotter kunnen verlopen.