Basisscholen willen steeds vaker onhandelbare kinderen kwijt
Het CLB kreeg vorig schooljaar dubbel zoveel aanvragen van scholen om leerlingen te begeleiden bij een schorsing als vier jaar geleden. Dat wil niet zeggen dat die kinderen altijd effectief worden uitgesloten, maar het is een ernstig signaal.

Kinderen die voortdurend de klas op stelten zetten of hun medeleerlingen pesten. Voor sommige basisscholen is het laatste redmiddel een tijdelijke of definitieve uitsluiting. Vorig schooljaar trokken scholen daar 109 keer voor naar het CLB.

‘De cijfers zijn deels te verklaren omdat de CLB’s sinds 2014 moeten worden ingeschakeld bij uitsluitingen – en veel scholen respecteren die regel. Maar we vangen ook signalen op dat de gedragsmoeilijkheden bij kinderen in het basisonderwijs toenemen’, zegt Stefan Grielens, algemeen directeur van de vrije CLB’s.

Moeilijke thuissituatie
‘Meer kinderen groeien op in een moeilijke thuissituatie, in eenoudergezinnen of kansarmoede, en dat uit zich soms in moeilijk gedrag op school. Je ziet dat ook in de wachtlijsten in de jeugdzorg die dichtslibben.’

Het gebeurt zelfs dat een school niet meer weet wat ze moet aanvangen met een ‘onhandelbare’ kleuter. Wettelijk kunnen kleuters niet geschorst worden, maar het gebeurt dat het CLB moet bemiddelen en ouders begeleidt bij de zoektocht naar een nieuwe school.

Cijfers
Cijfers over het aantal uitgesloten kinderen in het basisonderwijs bestaan niet. Onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) zegt daaraan te werken om een beter zicht te krijgen op de problematiek.

Bron:
De Standaard, 20-04-2016
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160419_02247274

Mening:
Het is ver gevorderd als we kleuters al moeten 'schorsen' van school. De vraag is dan natuurlijk waaraan dit ligt. Is het omdat de mens minder geduldig is geworden doorheen de jaren? Is het omdat we te veel druk op onze kinderen leggen? Of ligt het gewoon aan de kinderen zelf?
Ik betwijfel het dat alles te wijten is aan een moeilijke thuissituatie. De school biedt namelijk een zekere vorm van stabiliteit/structuur. De echte oorzaak moet volgens mij nog vastgesteld worden.

Het is wel een goede zaak dat het CLB bij elke situatie wordt betrokken, mede omdat we op deze manier een overzicht krijgen. Ik denk dat het heel belangrijk is dat er mensen zijn die zich daarmee bezig houden.
Ik denk wel dat we met een bang hart moeten afwachten wat er met deze kinderen gaat gebeuren. Hoe gaat hun situatie zijn wanneer ze naar het secundair onderwijs overgaan? Een goede begeleiding biedt hopelijk de oplossing.