De negatieve erfenis van Bush

Evita Neefs, "De Verdeelde Staten - De VS na George W. Bush", Tielt: Lanno, 2007. (D/2007/45/419 - ISBN 978 90 209 7375 4)


"Een president, zoveel is duidelijk, wordt niet gekozen door de kiezer, maar door de financiële elite van het land. Het zijn niet de kleine luiden die verkiezingscampagnes financieren. Wijken waar één procent van de totale bevolking woont, storten 23 procent van alle giften. Beverly Hills gaf in 2000 een half miljoen dollar. Het district Watts, eveneens in Los Angeles en berucht van rassenrellen en misdaadbenden, schonk welgeteld 250 dollar, berekende de demograaf William Frey". (p. 266)


Alleen al met deze vaststelling relativeert Evita Neefs, redactie Buitenland van De Standaard, alle drukte rond de campagne voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van november 2008.

Zij benadrukt sterk hoe de regering Bush op diverse vlakken een beleid van twee maten en twee gewichten hanteert. "De mooie retoriek over vrijheid, democratie en ‘het einde van de tirannie’ kon niet verbloemen dat niet alle ondemocratische heersers dezelfde behandeling kregen. De Saudische Koninklijke familie werd de hand boven het hoofd gehouden en president Pervez Musharraf in Pakistan was ‘een bondgenoot’"…. "Ook in andere dossiers hanteerde Bush twee maten en twee gewichten. Terwijl Irak werd aan gevallen omdat het massavernietigingswapens zou hebben gehad, werd met India een akkoord over nucleaire samenwerking gesloten. Nochtans had dat land een eigen kernwapenarsenaal uitgebouwd en ondertekende het nooit het internationaal verdrag tegen de verspreiding van kernwapens uit 1968". (p.121)

Of over Bush "cultuur van het leven" in verband met de zaak Schiavo (de zaak van de hersendode vrouw) waarvoor de president speciaal in allerijl een wet ondertekende. "Op de dag dat hij de wet-Schaivo ondertekende, doodde een verwarde tiener in een indianen reservaat in Minnesota tien mensen en verwondde zeven anderen. Het was het grootste bloedbad sinds Columbine in 1999. Maar Bush repte er met geen woord over. De conservatieve christenen wilden wel een hersendode vrouw in leven houden, maar een beperking van het wapenbezit of de afschaffing van de doodstraf waren taboe". (p. 150)


Erfenis

De erfenis van Bush is viervoudig, aldus Neefs. Hij maakte de wereld onveiliger, hij verzwakte zijn land, hij verdeelde zijn volk en bracht de Amerikaanse democratie in gevaar. En na Bush? De auteur maakt zich weinig illusies: "Geen enkele kanshebbende kandidaat zal het Amerikaanse sociale en economische systeem fundamenteel ter discussie stellen. Elke president, Republikein of Democraat, is de gevangene van de machtige belangen die hem verkozen" (p. 306). We weten het met velen al langer, maar het doet goed het nog eens zo duidelijk te lezen nu alweer mensen zich opwinden in de spanning naar de aanloop van de volgende presidentsverkiezingen.

Nog een bemerking over de schrijfstijl. Door zijn nuchterheid en eerlijkheid steekt zo een boek schril af tegen de schrijfsels van Neefs collega barones Doornaert. Het toont aan dat er nog journalisten zijn die zich aan enkele eenvoudige normen houden. Vlot en inhoudelijk sterk, journalistiek werk in de oude goede betekenis ervan.

Het boek laat desondanks een licht onbevredigd gevoel. Niet door wat er staat, maar door wat er te weinig staat, namelijk wat de jaren Bush hebben betekend voor onderwijs, gezondheidszorg, wonen en werken, vrije meningsuiting, mediaconcentratie enz. Ze komen wel aan bod, die thema’s, maar verdienden wel iets meer plaats, ook in de balans van de erfenis. Misschien voor een volgende aflevering van Verdeelde Staten?


Uitpers, nr 91, 9de jg., november 2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB