Conservatieve denktank waarschuwt voor 'zondige' games
The Timothy Plan kant zich onder meer tegen 'Grand Theft Auto - San Andreas', dat bol zou staan van seks, geweld en obsceniteiten.

'Saints Row 2' is een van de titels die onder vuur liggen.Met het oog op de feestdagen heeft de Amerikaanse conservatieve denktank The Timothy Plan een zwarte lijst samengesteld van de zondigste videogames. Ze gingen daarvoor niet over één nacht ijs: medewerkers van het bedrijf hebben 142 games effectief en grondig gespeeld. In hun rapport geven ze een bloemlezing van alle schabouwelijkheden die zich in de spellen voordoen. Door

Conservatief Amerika heeft het niet zo begrepen op videogames: zelfs politici die als progressieven worden beschouwd, zoals Hillary Clinton, hebben videogames als medium al in verband gebracht met tienergeweld. En er wordt geen enkele piste onbenut gelaten om het medium aan banden te leggen. In de game 'Grand Theft Auto IV' zit seks, naaktheid, allusies op homoseksualiteit, geweld, vuile taal, en drug- en alcoholverbruik. The Timothy Plan, een christelijk-conservatieve denktank en investeringsfirma uit de Amerikaanse staat Florida, weet het, want medewerkers van het bedrijf hebben de game van begin tot einde gespeeld.

Tot hun grote verrassing ontdekten ze dat een van de hoofdpersonages de verschillende etnische groepen in Liberty City, de fictieve stad waarin de game zich afspeelt, benoemt als 'zesendertig soorten tietjes'. En dat u als speler eender welke auto kan carjacken. En dat er wordt gemoord, gevuilbekt, naakte vrouwen à volonté worden getoond in de talloze stripclubs in de stad, en drugs en alcohol wordt gebruikt dat het een lieve lust is.

Met het rapport 'A look into video games', dat speciaal werd opgesteld met het oog op de komende feestdagen en kan worden gedownload op de website van The Timothy Plan, wil het bedrijf een richtsnoer aanbieden voor ouders van jonge kinderen, zodat ze hen zeker niet de verkeerde games zouden kopen als cadeau.

Moreel bankroet
Grand Theft Auto IV, dat als zondigste game uit het rapport komt, is slechts één van de 142 videogames die de organisatie meticuleus screende op verschillende vormen van morele bedenkelijkheid. Opvallend is het feit dat ze erg doorgedreven research uitvoerden: bepaalde elementen uit het rapport wijzen erop dat de games in kwestie tot ver in de verhaallijn werden gespeeld, en alle functies en mogelijkheden nauwlettend werden uitgeprobeerd.

De dertig schandelijkste games worden ook wat dieper belicht, met een opsomming van alle schanddaden die erin gebeuren op een kwart van een A4-pagina. Alle games in kwestie kregen ook een cijferscore die illustreert hoe aanstootgevend ze wel zijn: er gaat een score van 1 tot 3 op dertien criteria (van de bekende elementen tot criteria als 'duivelaanbidding' en 'roken').

The Timothy Plan quoteert daarmee videogames zoals het bedrijven screent. Het bedrijf adviseert goede christenen over de bedrijven waarin ze investeren, zodat ze hun geld niet steken in ondernemingen die hun inkomsten halen uit bedrijvigheden die te maken hebben met abortus, porno, alcohol, tabak, gokken, 'anti-gezinsentertainment', en 'buitenhuwelijkse levensstijlen'. Twee beursgenoteerde Amerikaanse videogame-uitgevers, Electronic Arts en Take Two Interactive, staan trouwens in de 'Hall of Shame' van het bedrijf: erin investeren is beleggen in het morele bankroet van de samenleving.

Politiek incorrect
Maar het investeringsfonds is niet de enige conservatief-christelijke groeperin in de Verenigde Staten die een kruistocht heeft ingezet tegen de videogamesector. Een bekende figuur in die aanhoudende queeste is activist Jack Thompson, die eveneens vanuit conservatief-christelijke hoek komt en de makers van videogames als de 'Grand Theft Auto'-reeks en 'Mortal Kombat' in verband bracht met gewelddaden in het echte leven. Voordat hij in februari 2007 werd ontslagen aan de balie van de staat Florida, spande hij ook verscheidene rechtszaken aan tegen videogamemakers.

Ook politici gaan geregeld in de aanval tegen de videogamesector en de consumentencultuur waarin videogames worden gespeeld. Zelfs ter linkerzijde: Democratische politici als Joe Lieberman en Hillary Clinton zijn voorvechters van een door de overheid opgelegd leeftijdskeuringssysteem op videogames, en president Barack Obama gebruikte videogames tijdens zijn campagne als een metafoor voor jeugdige luiheid.

Het vaakst gebruikte argument tegen videogames als medium is dat ze misdaad en geweld glorifiëren. Voor een bepaalde soort games klopt dat in zekere zin: zeker sinds de opkomst van de PlayStation-console, bijna vijftien jaar geleden, zijn meer en meer games gericht op volwassenen in plaats van op kinderen, en zitten er heel wat elementen uit de tegencultuur in. Sommige games, zoals de door conservatieven zo verguisde 'Grand Theft Auto'-reeks, zijn moedwillig politiek incorrect. Daarom net riep de game-industrie ook zelf een leeftijdskeuringssysteem in het leven, dat duidelijk op de verpakking van alle producten wordt getoond. Via een orgaan dat kan worden vergeleken met een filmkeuringscommissie wordt onder meer nagegaan of een bepaalde game geweld, seks, referenties aan druggebruik, discriminatie van minderheden, en angstaanjagende beelden bevat.

Spellen als 'Grand Theft Auto IV' en 'Saints Row 2' zijn niet geschikt voor spelers jonger dan 18 jaar. In meer en meer landen, waaronder België, gaan ook initiatieven op om die leeftijdskeuring bindend te maken voor winkels die games verkopen.

Net als in de fifties
Maar sommige Amerikaanse politici willen verder gaan dan dat. Republikeins presidentskandidaat Mitt Romney stelde tijdens zijn campagne voor om de Amerikaanse obsceniteitswetten opnieuw uit te voeren: een al decennia niet meer uitgevoerde wet uit het einde van de negentiende eeuw die het verspreiden van aanstootgevend materiaal, zoals vieze boekjes die via de post werden verspreid, verbiedt. Op die manier, stelde Romney, kunnen winkels die vuige videogames verkopen worden aangepakt.

Iets gelijkaardigs gebeurde al aan het einde van de jaren '50 met strips. Na een senaatsonderzoek naar het verband tussen strips en jeugddelinquentie werd de stripindustrie toen aan banden gelegd, en kwamen er tot diep in de jaren '70 alleen nog maar 'brave' strips op de markt. (Ronald Meeus)

Bron: www.demorgen.be, 10/12/08

Hebben die mensen dan echt niets beter te doen dan 125 spellen helemaal uit te spelen? Grand Theft Auto IV alleen al heeft een speelduur van +- 60 uur en dat is berekend op iemand die het spel en de verhaallijnen netjes volgt en niet zijn tijd verdoet met het zoeken naar 'ongeregeldheden'.
Doet me een beetje denken aan de 'Parental Advisory' stickers op 'zondige' muziek. Ik denk dat het nieuws meer invloed heeft op gewelddadig en ongeregeld gedrag dan zulke spellen. Ik ben er zeker van dat de rellen in Griekenland deels 'geïnspireerd' zijn door de rellen in Parijs geruime tijd terug.

Van spellen weten ze dat het fictie is en dat het allemaal niet echt is, maar op het nieuws zien ze jongeren die écht met stenen gooien naar de politie, die écht hele scholen uitmoorden enz. Ze zien daar dat dat echt kan en echt gebeurt ook. Dat heeft volgens mij veel meer invloed dan een hoop getekende mannetjes die zelf besturen. Het lijkt me overigens dat de spellen kunnen dienen als uitlaatklep waardoor jongeren en jongvolwassenen hun frustraties net niet op hun medemens gaan uitwerken.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -