De beroepsvereniging van kinesitherapeuten, Axxon, vraagt zijn leden om de tariefafspraken van het Riziv niet meer te respecteren. Zo zouden zij hogere vergoedingen kunnen vragen.

In een opvallend opiniestuk in deze krant roept de beroepsvereniging voor kinesitherapeuten (Axxon) haar leden op om zich massaal te deconventioneren. Een conventie is een onderlinge afspraak tussen het ziekenfonds en een zorgverstrekker waarbij honoraria en de financiële regeling worden vastgelegd, onder meer het bedrag dat een patiënt terugbetaald krijgt voor een behandeling. Als een kinesitherapeut zich deconventioneert, dan neemt hij afstand van die onderlinge afspraak en mag hij zijn honorarium vrij bepalen.

De kinesitherapeuten willen die honoraria de hoogte in, maar krijgen voorlopig in de onderhandelingen een nul op het rekest. Vandaar de oproep, want wie niet geconventioneerd is, mag zelf de prijs bepalen die hij wil vragen. Gevolg wel: als dat plan doorgaat, wordt de zorg voor veel mensen allicht onbetaalbaar.

‘We kunnen dus niet gelukkig zijn met deze deconventioneringsactie, maar we beseffen dat dit het enige drukkingsmiddel is om een opwaardering van het beroep kinesitherapie af te dwingen’, luidt het. ‘Wij doen dan ook een warme oproep aan minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) om maatregelen te treffen die de kinesitherapie opwaarderen om zodoende in de toekomst optimale zorg te kunnen blijven garanderen.’

De Block reageert misnoegd op de oproep van Axxon.

Eigen mening: Dit vind ik geen goed idee dat de kinesitherapeuten hun tarieven zelf mogen bepalen. Ik vind persoonlijk nu een kinesist al schandalig duur voor wat oefeningen en massages, wat gaat het dan zijn als ze het zelf gaan bepalen? En waarom de zorg duurder maken voor mensen die het nodig hebben. Voor mensen die het financieel moeilijk hebben en deze zorg nodig hebben zal het inderdaad onbetaalbaar worden. Dus ik vind dat ze eerder daar iets aan moeten doen, dan aan de stijging van de prijzen van de kinesitherapeuten.

Bron: De Standaard, http://www.standaard.be/cnt/dmf20180319_03417021

Geraadpleegd op: 19/03/2018