BRUSSEL - Sensoa stelde gisteren zijn handboek RSV voor leraren voor aan een paar honderd leerkrachten die de files naar Brussel hadden getrotseerd. Het is het eerste handboek in zijn soort.
‘Vroeger waren er veel vormingsorganisaties die naar scholen trokken om relationele en seksuele vorming (RSV) te geven', zegt Lies Verhetsel van Sensoa. ‘Nu moeten leerkrachten dit meestal zelf doen. Daarom het boek en vandaar ook de grote belangstelling ervoor.' Sensoa hoopt dat RSV in de lerarenopleiding wordt opgenomen. Dat is nu niet het geval.

Heeft de organisatie er niet aan gedacht om bij deze gelegenheid voor een hippere term te kiezen? RSV rijmt op hiv en dat is toch geen prettig begrip. ‘De term dekt anders wel heel goed de lading', zegt Verhetsel. ‘In het Engels spreekt men van “sexuality education” en voor ons gaat het toch zeker ook om relationele vorming. Daarvan mag er altijd nog wat meer zijn. We zien nog vaak dat het in de biologieles over seks gaat en in de godsdienstles over liefde en vriendschap. Maar het mag gerust ook over versieren gaan.'

Bron: De Standaard (http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=8C3876PT)

Eigen mening: Ik herinner me nog dat mijn klas in het 4de jaar een dag seksuele opvoeding kreeg van onze toenmalige leerkracht Nederlands. In het artikel wordt al aangehaald dat leerkrachten dit zelf moeten doen en dus lijkt het me geen slecht idee om daar een soort 'boekje' bij te maken. Leerkrachten zouden zeker ook voorbereid moeten worden op het geven van seksuele opvoeding, maar als dit wordt gegeven door leerkrachten van de school die andere onderwijsvakken doceren lijkt een bijscholing mij wel voldoende.

Ik herinner me ook nog de 'seksuele opvoeding' die ik kreeg in de lagere school en toen werd dit veel te serieus uitgelegd, vergeleken met onze leeftijd. In het middelbaar (het 4e jaar) kregen we opnieuw uitleg hierover, maar dat was dan weer te 'kinderachtig'. We hebben meer zitten lachen en giechelen dan serieuze gesprekken te voeren.
Ik vind het goed dat er een boekje uitgebracht wordt, dat kan dienen als een soort handleiding. Zo weten leerkrachten wat ze moeten brengen en op welke manier dit moet gebeuren. Het is belangrijk dat er zeker voldoende informatie gegeven wordt, dit aangepast aan het niveau en de leeftijd van de leerlingen.

Vriendschap, liefde, relaties en seks zijn belangrijke items die in de kijker staan bij jongeren. Het is dan ook meer dan logisch dat leerlingen op school relationele en seksuele vorming krijgen.

Of deze vorming nu door leerkrachten, door CLB - medewerkers of medewerkers van Sensoa gebeurd, is volgens mij niet zo van belang. Het is echter wel belangrijk om de juiste informatie te geven aan de leerlingen. Als leerkrachten deze vorming geven, is het een vereiste dat leerkrachten in hun opleiding of tijdens een bijscholing leren hoe men dit moet 'geven' aan de leerlingen.

Dit nieuwe boek dat Sensoa uitgeeft is natuurlijk een handig hulpmiddel... maar eerlijk gezegd: op internet vind je al (bijna) ALLES over seks en relaties, dus dit boekje is volgens mij niets nieuw. Enkele voorbeelden zijn de godsdienstdidactische pakketten die je terug vindt op de Thomas-website omtrent relationele en seksuele vorming. Ze bevatten onder meer achtergrondinformatie, didactische impulsen en beeldmateriaal. Deze info is ook in een bredere context nuttig en bruikbaar. En zo is er nog veel meer te vinden op internet en in boeken!

Het boek RSV van Sensoa is gewoon weeral één van de zovele handige hulpmiddelenl. Ik denk dat het beter is zoals Sanne reeds zei om bijscholing te geven aan leerkrachten zodat ze zelf vragen kunnen stellen, zelf meer te weten komen, zelf ervaringen kunnen opdoen, etc.

Maar toch nog even te verduidelijking: ik vind het zeker geen slecht initiatief van Sensoa om dit boek uit te geven.

De organisatie Sensoa is een organisatie die de onderwerpen: soa's, liefde en seksualiteit op een zeer volwassen manier aanbrengt bij de leerlingen. Ikzelf heb als leerling een getuigenis gehad van een meisje met een soa (deze was vrijwilliger bij de organisatie Sensoa). Nog nooit had ik zo hard nagedacht bij het onderwerp soa's. Voordien was het een ver van mijn bedshow. Een soa was in mijn ogen iets wat enkel prostituees enz konden krijgen. Ik vind het dus geweldig te moeten horen dat net deze organisatie die mij het hardste heeft geraakt een handleiding over seksualiteit heeft gemaakt. Deze mensen komen dagelijks in aanraking met het onderwerp en zullen, in tegenstelling tot andere lessen, het onderwerp op een volwassen manier aankaarten.
Ok, er zijn inderdaad meer bronnen te vinden over seksualiteit. Ik vind echter dat soa's in vele van deze didactische handleidingen of zelfs educatieve spelen de reële kans op soa's niet voldoende wordt benadrukt. Ik denk dat de organisatie Sensoa hier een beter zicht op heeft.

Ik vind het dus zeer handig te weten dat deze organisatie een handboek heeft uitgebracht en zal het zeker aanschaffen als ik de leerlingen seksuele opvoeding moet geven.

Zo'n handboek voor leerkrachten kan positief zijn als het de correcte informatie bevat voor leerlingen. Ik denk dat we allemaal wel een thema dag rond seksuele opvoeding hebben gehad in het middelbaar. Ik herinner we dat dat bij ons vrij speels gebeurde. Voor de rest herinner ik me er echter wel niets meer van. Zo'n handboek kan dus best wel nuttig zijn, wordt het juist gebruikt. Ik vraag me echter af of het de jongeren nog iets kan bijbrengen wat ze nog niet weten over seks.

Ook vraag ik me af of het haalbaar is, om dit boek te gebruiken bij lessen rond seksualiteit en relaties. Leerkrachten zitten al met een leerplan waar ze zich aan moeten houden.