“We zijn zó gemakkelijk bereikbaar en toch zo alleen”


“Voortdurend was ik aan de slag met mijn smartphone en op de computer was ik zeer onproductief. Opeens kreeg ik het besef dat het zo niet verder kon.” Aan het woord is Gary Turk. Hij kroop in zijn pen en het gedicht “Look up” is daarvan het resultaat. Wie onmogelijk zonder Facebook en Twitter kan, spitst maar beter de oren.

“In plaats van het moment te beleven met vrienden bij wie ik op dat moment was, deelde ik foto’s met mijn vrienden online. En het erge is: het viel me op dat bijna iedereen hetzelfde deed. Het is verbazend hoe normaal we het schijnen te vinden dat we ons leven leiden door onze smartphones”, zegt de 27-jarige Brit uit Sussex aan deredactie.be.

Omdat hij vroeger enkele muziekvideo’s heeft geregisseerd, besliste Turk om zelf een filmpje te maken waarin hij de internetgeneratie waarschuwt voor de donkere kant van sociale media. “Het is gek”, zegt hij, “dat we nooit zo gemakkelijk met elkaar in contact konden komen, maar dat we tegelijk zo eenzaam zijn. Dat is de boodschap die ik via mijn gedicht wil doorgeven.”

Uiteindelijk heeft het vier dagen geduurd om de (onderstaande) tekst van zijn gedicht neer te schrijven. Enkele passages zijn hard, maar tegelijk ook herkenbaar voor zij die zelf voortdurend naar de smartphone grijpen of vrienden hebben die dat doen.

Na de opnames zette hij het filmpje op zijn Facebookpagina. Vervolgens begonnen zijn Facebookvrienden zijn gedicht vlotjes te delen. Tegenover onze redactie geeft de 27-jarige man toe dat dit wel heel ironisch is.

“Maar de mensen voor wie mijn boodschap is bestemd, bevinden zich nu eenmaal op Facebook. De ironie is onvermijdelijk”, weet Turk, die vroeger achter de schermen werkte van humoristische tv-programma’s, maar nu volop timmert aan een carrière in de schrijvers- en filmwereld.

Zijn sociale media dan slecht? “Neen, natuurlijk niet”, klinkt het verrassend. “Ze kunnen ongelooflijk handig zijn om snel belangrijke dingen te delen of in contact te blijven met mensen bij wie dat zonder internet heel moeilijk zou zijn. Het is dus niet zo dat ik aan het preken ben tégen sociale media. Wel vind ik dat ze de levens van te veel mensen dicteren via hun smartphone of tablet. En daar wil ik iedereen voor waarschuwen”, besluit Gary Turk.

bron: De redactie
Datum: 2/05/2014

Eigen mening:

Gary Turk heeft gelijk! Iedereen is altijd bezig met zijn smartphone en wanneer we bij vrienden zijn, zijn we niet met hen bezig, maar wel met onze andere vrienden online door foto's te sharen. Ik doe hier ook aan mee en indien dit beperkt kan, heb ik er ook helemaal geen probleem mee, maar soms is iedereen gewoon individueel bezig met zijn gsm terwijl ze omringd zijn door zoveel andere mensen.
Het is goed dat Gary Turk hier een gedicht rond gemaakt heeft. Hij is helemaal niet tegen de sociale media, maar hij wilt benadrukken hoe we hier op deze moment mee omgaan. Hij heeft zijn filmpje op Facebook gezet zodat dit gedeeld kan worden en het filmpje dus heel veel mensen kan bereiken. Dit is heel goed, want zo kan iedereen dit misschien beseffen.

Ik denk dat veel mensen zich hierin herkennen. Ikzelf ook: facebook, twitter, sms,... Heel veel mensen gebruiken dit dagelijks, vaak zelfs constant. Ik moet eerlijk toegeven, ik ben zelf ook zo: ik heb zo goed als dagelijks mijn facebook gecheckt, mijn smartphone zit altijd in mijn broekzak of handtas,... We zijn er gewoon mee vergroeid. Ergens is dat wel heel erg spijtig. Het sociale contact daalt ermee. Akkoord, via facebook heb je sociaal contact, maar wanneer je bij je vrienden bent, ben je ook bezig met je smartphone. Daag sociaal contact... Terwijl ik dit artikel las, is het bij mij ook echt beginnen dagen dat dit meer en meer het geval is. Het is vrij confronterend en ik denk dat Gary Turk er goed aan doet om hierover een filmpje te maken. Het zal veel mensen confronteren en doen beseffen dat het echt je leven kan overheersen...

Ik denk dat niemand Gary Turk ongelijk kan geven. Sociale media is een deel van ons leven geworden. We moeten leren om te genieten van het contact in 'real life' en niet online. Veel zaken zijn gemakkelijk geworden door sociale media, maar dit is niet altijd goed. Je weet alles van iedereen ook al wil je dit niet. Ik denk dat het belangrijk is dat we gaan beseffen dat er ook nog een leven is buiten de sociale media. Ikzelf zit ook vaak op sociale media maar geniet er nog wel van om af te spreken met mijn vrienden.

Sociale media zijn krijgen hoe langer hoe meer belangstelling dat men tegenwoordig zelfs twitterberichten en facebookberichten aanhaalt in nieuwsberichten en zelfs rechtszaken.
Zelf zie ik in mijn (momenteel niet zo-)alledaagse leven jammer genoeg vaak hoe mensen hun aandacht liever lijken te vestigen op een beeldscherm(pje) dan op hun medemens.

Het is inderdaad zo dat sociale media niet per sé een slechte zaak zijn, noch geldt dit voor de hedendaagse technologie. Wel vind ik dat mensen, jong en oud, zich moeten realiseren dat het leven aan hen voorbij kan gaan zonder dat ze ook maar opmerken. Die smartphone af en toe eens wegsteken (mag het ook een beetje meer zijn?) kan geen kwaad. Zwijgzaam aan tafel zitten met anderen (vrienden, familieleden) en op een schermpje staren, daarentegen, kan dat wel.

Ik wil hierbij ook een filmpje voorstellen dat het verband aanhaalt tussen sociale netwerken en (het gevoel van) alleen zijn. Het filmpje is gebaseerd op de TED talk van Sherry Turkle - "Connected, But Alone". Met een gedicht kan je een groot publiek raken, maar de aandacht van anderen gaat dan weer naar bewegende beeldjes en geluid (guilty as charged!).

Link: http://vimeo.com/70534716

Ik kan me ook vinden in de mening van Gary Turk. Sociale media is alomtegenwoordig. In het kader van het delen van informatie kan dit een positief ding zijn, maar het heeft ook zijn nadelen. Ik denk persoonlijk zelfs dat een sociaal medium als Facebook bepaalde mensen een ongelukkig gevoel kan geven, omdat het echte leven niet altijd weerspiegeld wordt. Mensen selecteren zelf welke informatie ze over zichzelf erop zetten en dit kan een vertekend beeld geven. Veel mensen delen immers sneller positieve gebeurtenissen dan negatieve op het sociale net. Ik denk dat dit bij bepaalde personen jaloezie en een laag zelfbeeld kan opwekken. Voor sommigen lijkt het dan al snel alsof de anderen een veel interessanter leven hebben. Dit lijkt een zeer negatief gedachtegoed, maar het is gewoon een feit dat veel mensen hun geluk vergelijken met dat van anderen.

Het sociaal gebeuren is enorm verandert. Ik werk zelf in een café en het zijn niet alleen jongeren die met de smartphone bezig zijn. Als het gesprek dreigt stil te vallen dan nemen ze hun smartphone erbij. In goede gevallen praten ze dan over foto's die ze genomen hebben tegen elkaar, maar in de meeste gevallen beginnen ze te chatten of sms'en met andere vrienden. Mijn baas zegt dan altijd: vroeger kwamen de mensen op café voor het sociaal contact en om samen een pintje te drinken, maar Facebook heeft hier alles aan verandert. In zekere zin heeft hij gelijk, mensen moeten niet meer met elkaar afspreken om eens met elkaar te praten. Als ik met mijn vriendengroep afspreek, stoort het mij ook wanneer er vrienden bezig zijn met hun smartphones. Maar onbewust doe ik hier aan mee. In Vorselaar is er een café (de 5 voor 12) waar je bijna geen bereik hebt met je gsm. Niemand weet hoe dit komt. Maar wat wel opvalt, de smartphones blijven in de broekzak en er wordt veel meer gepraat en gelachen in dat café. Ik zou een voorstander zijn moest dit overal zijn!