Kinderen met Downsyndroom die regulier onderwijs krijgen, kunnen op latere leeftijd beter deelnemen aan de samenleving dan wanneer zij speciaal onderwijs zouden volgen. Reguliere scholen bieden in de meeste gevallen een betere kwaliteit van onderwijs dan speciale scholen. Leerlingen met Downsyndroom leren er veel meer op het gebied van schoolse vaardigheden. Deze conclusie trekt pedagoog drs. Gert de Graaf van de Stichting Downsyndroom na een uitgebreid onderzoek onder enkele honderden gezinnen met een kind met Downsyndroom (in het winternummer van het SDS-magazine).
Zo is van de leerlingen met een overwegend reguliere schoolloopbaan (vijf jaar of langer op een reguliere basisschool) tegen het einde van de basisschoolperiode 87 procent minstens in staat tot het lezen van korte verhalen en leest 55 procent voor zijn of haar plezier boeken met langere verhalen. Voor leerlingen met een overwegend speciale schoolloopbaan liggen deze percentages veel lager, op 39 en 11 procent.
Verschillen in leerbaarheid tussen regulier en speciaal geplaatste leerlingen met Downsyndroom vormen slechts een deel van de verklaring voor deze grote verschillen in schoolse vaardigheden. Daar bovenop toonde De Graaf aan dat leerlingen met Downsyndroom met gelijke ontwikkelingsmogelijkheden veel meer leren qua schoolse vaardigheden in het regulier onderwijs. Speciale scholen steken ook veel minder tijd in schoolse vaardigheden dan reguliere scholen.

bron : www.gezondheid.be

Ik vind deze ontdekking goed, omdat kinderen met een handicap ook de kans krijgen om naar een gewone school te gaan. De vraag is alleen of het voor deze kinderen efficiënt gaat zijn? Het zal in de eerste plaats een grote aanpassing zijn voor zowel de kinderen met het syndroom van Down als voor anderen van de klas. Hij zij erop gaan reageren als er opeens een gehadicapt kindje in hun klas zit valt natuurlijk niet te voorspellen.
Als men effectief kinderen met het syndroom van Down naar school wil laten gaan in een gewone school zal men hierbij een goed plan moeten opstellen om dit zo goed mogelijk te laten voorlopen. Zo moeten de kinderen naar mijn mening hierop een goede voorbereiding krijgen,...

"Daar bovenop toonde De Graaf aan dat leerlingen met Downsyndroom met gelijke ontwikkelingsmogelijkheden veel meer leren qua schoolse vaardigheden in het regulier onderwijs. Speciale scholen steken ook veel minder tijd in schoolse vaardigheden dan reguliere scholen."
"Kinderen met Downsyndroom die regulier onderwijs krijgen, kunnen op latere leeftijd beter deelnemen aan de samenleving dan wanneer zij speciaal onderwijs zouden volgen."

Indien dit echt zo is, zouden er dan niet eerder aanpassingen nodig zijn in het bijzonder onderwijs?
Daar moeten leerlingen toch op vooruitgangen maken, de begeleiding is er voor voorzien, er zijn kleinere klasgroepen zodat men naar ieders behoefte zou moeten kunnen werken.

Men zou meer tijd moeten besteden aan schoolse vaardigheden indien de leerlingen het aankunnen.

Persoonlijk vind ik het niet zo'n groot probleem of de kinderen met het Syndroom van Down in het bijzonder onderwijs of in het normaal onderwijs zitten. Maar naar mijn mening moeten deze kinderen meer aandacht krijgen.

Ik vind het eigenaardig dat kinderen met het Down syndroom meer vooruitgang maken op 'schoolgebied' in een gewone school dan in een aangepaste school. Volgens mij zou dit toch niet mogen, want wordt er niet verwacht van een aangepaste school dat ze er voor zorgen dat ze elk kind zo goed mogelijk begeleiden. In een aangepaste school zijn de groepjes kleiner, dus zou je toch denken dat de leerlingen in zo'n kleine, veilige groep meer zouden bij leren dan in een klas van 30 leerlingen. Daarnaast zou ik er niets op tegen hebben als kinderen met het Down syndroom naar een gewone school zouden gaan. Maar ik denk dat het een betere oplossing zou zijn dat de leerlingen, bijgestaan worden door de leerkracht in kleine groepjes. Deze leerlingen verdienen extra aandacht en we mogen hun capaciteiten zeker niet onderschatten.