Nog veel meer plastic in de zee dan we tot dusver dachten

Voor het eerst is berekend hoeveel plastic we in zee dumpen: tussen de 5 tot 13 miljoen ton per jaar. Dat is twintig keer meer dan gedacht.

Plastic in zee is een groeiend probleem. Zeevogels en zeezoogdieren eten plastic afval of raken er in verstrikt. Drijvend plastic hoopt zich op in vijf 'draaikolken' in het centrum van de grote oceanen. De kleinste deeltjes daarin zijn als sponsjes die toxische stoffen aantrekken en vervolgens in onze voedselketen belanden. "De wetenschap is nog niet zeker over het effect daarvan, maar de kans dat dat gezond is acht ik klein", zegt professor Jan van Franeker, onderzoeker bij het Institute for Marine Resources and Ecosystem Studies van Wageningen University & Research.

Om het probleem aan te pakken is het cruciaal te weten hoe omvangrijk de plastic soep is. Bekend is dat de vijf draaikolken goed zijn voor zo'n 260.000 ton. Maar er moet veel meer in zee zitten, aangezien jaarlijks 300 miljoen ton wordt geproduceerd en er veel in het water terechtkomt.

Een internationaal team experts onder leiding van Jenna Jambeck (Universiteit van Georgia) berekende daarom hoeveel plastic er jaarlijks vanaf het land in zee wordt geloosd. Tussen de 5 en 13 miljoen ton, zo concluderen ze in Science. De bevinding is gebaseerd op de hoeveelheid plastic afval per kustbewoner in alle 192 landen met een kustlijn. In die landen berekenden de wetenschappers hoeveel afval verkeerd beheerd wordt, hoeveel daarvan plastic is, en hoeveel van dat plastic in zee terechtkomt.

Maal dertig
Die schatting van tussen de 5 en 13 miljoen ton plastic is een kleine twintig tot vijftig keer meer dan de bekende hoeveelheid plastic in de vijf grote kolken. "Dit team van de beste experts kijkt dan ook naar de bron van de vervuiling en niet slechts naar wat zichtbaar is in zee. Die nieuwe aanpak is belangrijk", zegt Van Franeker, niet betrokken bij de nieuwe plasticstudie. "Nu kunnen we eindelijk een realistisch cijfer plakken op de plastic soep."

De studie laat verder zien dat China bovenaan staat in de top 20 van grootste dumpers, met tussen 1,32 en 3,53 miljoen ton per jaar. Indonesië en de Filipijnen volgen. De VS staan op plaats twintig. Het zijn dus vooral landen met een snelle economische groei die aan de plastic soep bijdragen: net daar groeit de plasticconsumptie terwijl de afvalverwerking geen gelijke tred houdt.

"Al dat plastic vergt uitgekiende recycling én consumenten die minder plastic weggooien", schrijven de onderzoekers. Een voorbeeld is microdeeltjes verbieden bij de productie van cosmetica. Verandert er niets op grote schaal, dan verdertigvoudigt de soep tegen 2025. Maar betere vuilnisverwerking in de groeilanden, in combinatie met minder plasticproductie en -gebruik in rijke landen, kan het probleem tegen die tijd wel halveren. Van Franeker: "We mogen hopen dat die maatregelen er komen. Zo kan het niet verder. Bij bepaalde zeedierpopulaties heeft bijna ieder dier plastic in de maag."

Bron: http://www.demorgen.be/wetenschap/n...chten-a2216736/
13 februari 2015

Commentaar: België is een ontwikkeld land, het is een consumentenmaatschappij. We verbruiken en gebruiken veel en doen een inspanning om zoveel mogelijk te recycleren. Het is jammer dat niet iedereen beseft wat de impact is van afval op het milieu. Afvalverwerking is noodzakelijk.
Zelf gooi ik nooit iets op de grond, ik gooi mijn papiertje of flesje altijd in een vuilbak. Als er gerecycleerd kan worden, doe ik dat. Niemand zou zijn afval mogen dumpen. Een vuilbak zoeken of recycleren kost niet veel moeite. Volgens het artikel zijn het vooral de landen die nu volop economisch aan het ontwikkelen zijn, die bijdragen aan veel plastic in de zee. Ik vind dat afvalverwerking evenredig moet ontwikkelen met de economie. Het is een soort cyclus, zonder afvalverwerking mist de cyclus een belangrijk onderdeel. Ik hoop dat deze landen gestimuleerd worden om niet alleen hun economie te ontwikkelen, maar ook een afvalverwerkingssysteem.
Het is nu het moment om iets, dat minder schadelijke stoffen voor het milieu bevat, te ontwikkelen dat het gebruik van zoveel plastic onnodig maakt.