In Groot-Brittannië heeft rechter Brian Leveson zijn langverwachte rapport voorgesteld. Daarin doet hij voorstellen om nieuwe uitwassen in de Britse pers te vermijden. Leveson stelt een middenweg voor, een soort toezichthouder die verankerd wordt in de wet. Het rapport is een uitloper van onder meer het grote afluisterschandaal met de krant News of the World.

Het grote afluisterschandaal bij de Britse tabloid News of the World van mediamagnaat Rupert Murdoch veroorzaakte heel wat verontwaardiging. Journalisten draaiden er hun hand niet voor om om telefoongesprekken van privépersonen af te luisteren in de hoop op een zogenoemde "scoop", een primeur of een sappig verhaal.

Leveson leidde een groot onderzoek naar de relatie tussen de politieke wereld en de pers en verzamelde ook concrete getuigenissen in de politiek, bij de pers en bij slachtoffers van afluisterpraktijken.

Uit het grote debat dat na de schandalen op gang kwam, kwamen er drie opties naar voren: de Britse pers zou zichzelf beter moeten reguleren, er kon een onafhankelijke commissie komen die beter toezicht moet houden, of de regering zou zelf de bevoegdheid krijgen om in te grijpen. De pers steigerde bij die tweede en al helemaal bij die laatste optie, omdat dat een beknotting van de persvrijheid zou betekenen.

"Parlement krijgt geen bevoegdheid over de pers"
Leveson stelt in zijn 2.000 pagina's dikke rapport nu dus de gulden middenweg voor. "De pers is er in het verleden niet in geslaagd om toezicht te houden op zichzelf", argumenteert hij. De commissie moet onafhankelijk kunnen werken van uitgevers, de kwaliteit bewaken en de rechten van slachtoffers verdedigen. De toezichthouder moet ook verankerd worden in de Britse wetgeving, stelt Leveson.

Die concrete aanbeveling moet nu nog naar het Britse parlement. Leveson benadrukte dat zijn voorstel niet betekent dat het parlement nu de bevoegdheid zal krijgen om de kranten te gaan sturen, maar het kan de relatie tussen de regering en de pers nog verder op scherp stellen.

Leveson schrijft in het rapport onder meer nog dat sommige media zich totaal onverantwoordelijk hebben gedragen. "Gedurende tientallen jaren zijn de levens van onschuldige mensen aangetast", luidt het. De verhouding tussen media en politiek zal ook helemaal scheef. Er was te veel onderlinge beïnvloeding.

Hoe dan ook veroorzaakt de hele zaak flink wat politieke commotie bij de Britten. Voor premier David Cameron wordt dit een hete aardappel, want wat de regering ook beslist, hij kan voor niemand goed doen. Ofwel wekt hij de toorn van bepaalde van zijn partijgenoten en de Britse kranten, ofwel wekt hij de woede van zijn coalitiepartner en die van het Britse publiek.


Bron: deredactie.be
Donderdag 29 november 2012

Bespreking: Toen de afluisterschandalen boven water kwamen waren vele mensen ontzet over de macht die de media had en de manier waarop die macht misbruikt werd om aan nog meer informatie te raken. Het was een grote 'eye-opener' die deed inzien dat er een controle-orgaan moest komen voor de pers. Nu de nieuwe macht (het controle-orgaan) eindelijk onderweg is, is er weer het debat over de persvrijheid dat aangekaart zal worden. In welke mate is persvrijheid eigenlijk wenselijk? Hoever mag men gaan als de privacy geschonden dreigt te worden? Die grijze zone zal dus, mits het voorstel geaccepteerd raakt, gecontroleerd worden door een staats-gestuurd orgaan, dat dan op zich een nieuwe discussie aanbrengt. Ik hoop in ieder geval dat er een commissie zal komen om de pers te controleren, zonder al te veel inmenging van de overheid (want dan dreigt daar een scheiding der machten gebroken te worden en moet er eventueel een grondwet aangepast worden). Hoe het ook zal verlopen, het blijft een heel delicate kwestie waar veel met spierballen gerold zal worden.