Het is een triestig feit dat rusthuizen zo duur zijn. Ik begrijp wel dat het personeel een grote hap uit het budget neemt, maar ik vind zelf de prijzen overdreven voor in een klein kamertje te zitten.

Bron: De Nieuwe Gazet
Datum 17 oktober 2008

Bijgesloten Plaatje(s)

 

Zoiets vind ik toch wel triest... Jammer dat ze genoodzaakt is om haar spullen te verkopen, maar nu ze het toch moet doen hoop ik dat een of ander museum er wat van opkoopt zodat niet alles een grote diepe put vol rommel in valt. De Titanic is in mijn ogen niet iets om zomaar te vergeten.

Het is inderdaad algemeen geweten dat rusthuizen tegenwoordig woekerprijzen kunnen vragen. Wat een logisch gevolg is van de vergrijzing van de bevolking; omdat er meer oudere mensen zijn dan rusthuizen is het dan ook logisch dat de rusthuizen steeds hogere prijzen kunnen hanteren. Je hebt inderdaad dingen zoals begeleid zelfstandig wonen, maar iemand die jammer genoeg helemaal dement is of helemaal niet meer te been is kan dit niet meer. Ik ben absoluut geen voorstander van die hoge prijzen maar ik wil maar zeggen dat het een logisch gevolg is. Als mensen bezittingen moeten beginnen te verkopen omdat ze hun verzorging waar ze recht op hebben niet meer kunnen betalen, dan is het uit de hand aan het lopen. Uiteindelijk hebben die mensen normaal gezien allemaal hard gewerkt tijdens hun jongere jaren en hebben allemaal als brave burger belasting betaald dus die hebben hun rust meer dan verdiend en om dan zo 'afgezet' te worden (om het zo even te formuleren) vind ik persoonlijk niet kunnen. De overheid gaat hier iets aan moeten doen of tussen dit en 10 jaar gaan er een hele hoop bejaarden het gewoon niet meer kunnen betalen en wat dan? Het OCMW gaat sowieso niet alles kunnen opvangen, daarvoor zijn er té veel ouderen. Een maximumprijs lijkt mij hier met de tijd wel gepast.

Gezien het feit dat ze nog maar 2 maanden oud was toen zal ze wel niet zoveel herineringen hebben aan die 15de april 1912... Maar dat neemt het feit niet weg dat die voorwerpen een grote emotionele waarde zullen hebben...
Elk voorwerp met z'n eigen verhaal, elk verhaal gelinkt aan nog andere verhalen. Zoals bijvoorbeeld het polshorloge dat exact de tijd weergeeft van de dood van zijn eigenaar.
Oké de rusthuizen kosten geld maar dit is toch echt wel een ietsje teveel naar mijn zin!!

Misschien was ze maar twee maanden oud, maar het die spullen kunnen toch nog een grote emotionele waarde hebben. Ze verkopen voor het rusthuis te betalen vind ik zeer verontrustend.
Wat moet de gewone mens binnenkort gaan verkopen. Deze spullen kunnen nog redelijk veel geld opleveren. Een gewone mens heeft zo'n spullen meestal niet in zijn kast of op zolder staan.

Ok, het is een spijtige zaak dat ze haar bezittingen moet verkopen om haar "kamertje" te kunnen betalen, maar laat ons niet vergeten wat ze allemaal bij dat kamertje bij krijgt. Er moet 24 uur op 24, 7 dagen op 7 altijd een aantal mensen aanwezig zijn om haar te helpen bij allerhande zaken waarvoor ze nu net niet meer alleen kan wonen. En dit voor de rest van haar (hopelijk nog lange en gelukkige) leven.
Ik weet nu niet hoe het er precies aan toe gaat in andere landen, maar volgens mij heeft zij ook niet de sociale zekerheid die wij gewend zijn hier in België. Ik denk niet dat zij een geweldig pensioen heeft, als ze er al één heeft. Als je ziet hoeveel mensen geen recht hebben op ziekteverzekering, hoe moet het dan zijn met ouderen en hun pensioen? Maar zoals ik al zei, ben ik geen expert op dit vlak.
Ik vind het natuurlijk een spijtige zaak dat zij haar bezittingen zo maar moet verkopen, maar ik ben er zeker van dat bij haar verder in de straat een zelfde vrouwtje met hetzelfde probleem zit maar zonder dure voorwerpen van de Titanic.