‘Slechte communicatie is een constante in alle gevallen waar pesten op school aanhoudt of uit de hand loopt', zegt Gie Deboutte, voorzitter van het Vlaamse Netwerk ‘Kies kleur tegen pesten'. Hij hoedt zich ervoor om op te treden als ‘rechter' in de zaak van Inias en het KTA Liedekerke. Hij spreekt alleen in algemene zin, over zijn ervaring met andere scholen.

‘Ik beweer niet dat scholen het pestgedrag opzettelijk minimaliseren. Maar op een of andere manier hebben ze het soms moeilijk om zich in te leven in de emoties van de ouders. De jongere toont zich op school anders dan thuis, waardoor de school en de ouders elk een verschillend perspectief hebben. De school krijgt misschien niet genoeg informatie. De ouders voelen zich onmachtig, omdat het pesten zich afspeelt op een terrein waar zij niet komen. Ze slaan alarm, maar niemand start een echte dialoog op. Men kijkt alleen naar het probleemgedrag van de jongere aan de oppervlakte, en ziet niet wat daaraan ten grondslag ligt.'

Deboutte hoopt dat de school van Inias de tijd en de ruimte krijgt om zich ‘in de luwte terug te trekken', en ondanks alles de dialoog met de ouders nog kan aangaan. ‘De ouders hebben op het gaspedaal geduwd, om recht te doen aan hun kind. Dat is volstrekt te begrijpen. De school wordt in de zelfverdediging geduwd. Nu moeten ze elkaar in de ogen durven zien. Hopelijk kan dat nog.'

Alle scholen wenst hij toe dat ze kunnen investeren in de drie V's: veiligheid, vertrouwen en verbondenheid. ‘Zodat leerkrachten, leerlingen en ouders zich veilig genoeg voelen om problemen te benoemen in een vroegere fase, voor ze onderduiken.'

Bron: De Standaard 04/15/2012
http://www.standaard.be/artikel/det...121203_00390546

Eigen mening: Het is enorm belangrijk dat leerlingen goed kunnen communiceren op hun school. Als ze gepest worden durven ze hier meestal niemand over aan te spreken, wat totaal verkeerd is! Zo kunnen de pesters ongestoord hun gang gaan, zonder dat er iets aan gedaan wordt. In sommige gevallen komt het tot zelfmoord van het slachtoffer. Achteraf is het gemakkelijk te zeggen dat er iets is misgelopen maar dat is niet voldoende. Er moet ook echt iets gebeuren!

Hierin moet ik Simon groot gelijk geven. Pesten op school is en blijft een grote problematiek. Onlangs heb ik hierover een taak moeten maken en we beseffen nog maar de helft hoeveel er gepest wordt in de scholen.

Wij als leerkrachten hebben de eerste taak om deze problematiek te doen 'stoppen', in de mate van het mogelijke. Wij als leerkrachten moeten de leerlingen continu observeren of we al dan niet een signaal kunnen opsporen. Door de leerlingen vertrouwen te geven en rond pesten te werken in de klas, geef je de leerlingen de kans om naar jouw toe te komen om zijn/haar verhaal te doen.
Veiligheid bieden is hier wel zeer belangrijk.

Dus wij als toekomstige leerkrachten kunnen hier zeker en vast iets aan doen. Als het pesten te ver uit de hand loopt, moet je wel met je mede- collega's over praten of zelf externe hulp inschakelen. Zodat het pestgedrag bij de leerlingen stopt.