Crisis treft Vlaamse werknemers ongelijk

In laagste loonklasse ging bijna een op de vijf jobs verloren l In hogere loonklassen kwamen er nog volop arbeidsplaatsen bij

De werknemers met een laag loon hebben op de arbeidsmarkt de rekening van de crisis betaald. De groep werkenden uit de laagste inkomensklasse is in twee jaar tijd met bijna met een vijfde gekrompen. Tegelijk zijn in hetzelfde tempo arbeidsplaatsen bijgecreëerd voor de betere verdieners. Dat leert het Trendrapport over de Vlaamse arbeidsmarkt van het Steunpunt Werk en Sociale Economie (WSE), dat gisteren tijdens een congres in Leuven werd voorgesteld.

Het was al langer bekend dat de crisis lang niet elke werknemersgroep even zwaar heeft getroffen. Vooral mannen, industrie-arbeiders, laaggeschoolden, tijdelijke werknemers en jongeren moesten voor hun job vrezen.

Maar het WSE-rapport toont aan dat er forse verschillen optreden naargelang het inkomensniveau. Tussen het eerste kwartaal van 2008 en het eerste kwartaal van 2010 zag liefst 18,4 procent van de Vlaamse werknemers met een brutoloon van minder dan 90 euro per dag (zo’n 2.000 euro per maand) zijn job verloren gaan. In absolute aantallen gaat het om 102.895 verdwenen arbeidsplaatsen. Bij de groep er net boven (met een brutoloon van 90 tot 109 euro per dag) verdwenen ruim 42.000 banen (-8,8%).

De verliezen zijn nog groter als we rekenen in voltijdse banen. Dat betekent dat het jobverlies nog wat beperkt is doordat veel van deze mensen deeltijds zijn gaan werken.

Bij de betere verdieners zien we bijna het exacte spiegelbeeld. Voor de groep die meer dan 150 euro per dag (zo’n 3.300 euro per maand) verdient, kwamen er in volle crisis zelfs bijna 83.000 arbeidsplaatsen (+19,8%) bij.

Trend

De trend is niet onlogisch. De crisis trof vooral sectoren die veeleer lage lonen uitbetalen, zoals de uitzend- en de textielsector. En er waren ook minder jobs voor jongeren, die eveneens minder dan gemiddeld verdienen. Werknemers uit de hogere loonklassen zijn dan weer vaker aan de slag in sectoren waar van een tewerkstellingskrimp niet of nauwelijks sprake was.
Opmerkelijk is vooral de omvang van verschuivingen. Ze relativeren het beeld van stabiliteit dat vaak opgehangen wordt van de Vlaamse arbeidsmarkt. Onder het schijnbaar rustige oppervlak waren er wel degelijk sterke stromingen.

Nu de economie opnieuw aantrekt zullen er ook voor de lagere inkomensgroepen wel weer jobs bijkomen. Maar het verlies zal nooit helemaal worden goedgemaakt. De crisis heeft de ongelijkheid op de arbeidsmarkt versterkt. Voor zwakkere, laag opgeleide werknemers zijn de jobkansen nog geslonken. Het tegendeel is waar voor wie beter gewapend aan de start verschijnt.

Tijd 07:19 - 17 december 2010 door Ivan Broeckmeyer

Eigen mening: Hoewel de trend een logisch gevolg is omdat de crisis vooral laagbetaalde arbeiders trof, maakt het zeker niet minder erg. Deze mensen hadden vaak al minder financiële reserves en nu moeten ze het nog eens voldoende gaan nemen met een sociale uitkering. Ik ben voorstander voor een bescherming van de werknemer, zeker in conjunctuurgevoelige sectoren. Toch denk ik ook dat een doorgedreven socialistisch, syndicaal systeem niet goed is voor de economie. Iets mag het hebben, maar trop is teveel. We zien nu al dat door de hoge sociale bijdragen die de werkgevers moeten betalen, nieuwe investeringen in de Vlaamse economie uitblijven. Nochtans is dit cruciaal voor de heropleving ervan. Daarbij komt ook nog eens zien dat vele ontslagen werknemers beduidend hoge ontslagvergoedingen hebben gekregen, en velen op een ridicuul vroege leeftijd op brugpensioen gestuurd worden. Zo kan het toch ook niet door gaan. Om terug te komen op het artikel, een hogere opleiding zorgt voor meer jobzekerheid later. Toch is die opleiding niet voor iedereen weggelegd. De sociale ongelijkheid die daarvan een gevolg is, is niet eerlijk, en moet daarom binnen de economisch haalbare maten gecompenseerd worden.

Bronnen:
http://www.tijd.be/nieuws/politiek_...-3137.art?ckc=1