Beleefd

Sarah Bettens


Hillary of Obama? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben er nog niet uit. Beide kampen zijn het over het algemeen eens over de dingen die ik belangrijk vind, het zijn alle twee intelligente mensen - op zich al een welkom en schril contrast ten opzichte van de idioot waar we nog tot het eind van het jaar mee opgescheept zitten - en alles is beter dan McCain, die vast van plan is om nog een tijdje in Irak te blijven voortsukkelen en die maar niet kan beslissen of hij nu conservatief is of niet.


Er zijn zoveel interessante factoren die meespelen, maar hoe langer de race duurt, hoe goedkoper de modder die heen en weer geslingerd wordt en wij worden verwacht toch nog respect te kunnen opbrengen voor de antagonisten en door het gekibbel en kleutergekrab heen oog te hebben voor het grote goed dat zij voor de wereld zouden kunnen betekenen.

Wij eisen van onze kinderen dat ze beleefd zijn, dat ze iedereen met respect behandelen, dat ze eerlijk zijn en dat ze niet 'terugslaan', maar je moet wel de onschuld zelve zijn om dat soort klasse te verwachten van politici. Er zo over schrijven voelt zelfs een beetje belachelijk en prekerig aan, zo ver zijn we verwijderd van de standaard die we voor onszelf en de onzen dagelijks stellen. In dagen van economische twijfel en, vooral, in dagen van oorlog en internationale onrust zou de wereld best wat hoop kunnen gebruiken. En waarom niet in de vorm van volwassen discussie tussen potentiële 'leiders van de vrije wereld'?

Zoals we vanop een afstand vaak met schaamte de match volgen, zo houden we ook ons hart vast voor wat er uiteindelijk van de retoriek overblijft, zodra iemand verkozen is. Ik weiger cynisch te worden en mij van het ganse proces te distantiëren - zo lopen er al genoeg rond en voor zover ik weet, wordt niemand daar beter of wijzer van, maar waar vind ik het vertrouwen terug? Zo dicht bij de finish van de ultieme politieke bestemming, fietsend langs een weg geplaveid met geforceerde en ongewilde compromissen, wat blijft er na al dat geduw over van de aanvankelijke wil om de wereld te verbeteren? Iets, hoop ik.

Want als het allemaal één grote corrupte boel is, moeten we dan niet massaal de straat op met toortsen en vlaggen en slimme slogans? Is het onverschilligheid die ons in de zetel en geïnteresseerd houdt, of koestert de mensheid toch nog stiekem de hoop dat vooruitgang niet enkel zichtbaar is in computers en drive through coffee, maar ook in het algemeen welzijn van ons allemaal.

Ik kijk in ieder geval uit naar goede dingen die te gebeuren staan en bedenk snel ook een slimme slogan - voor de zekerheid.

De Vlaamse zangeres Sarah Bettens, die al jaren in de Verenigde Staten woont, tekent voor 'De Standaard' impressies over de presidentsverkiezingen op.


DS, 31-03-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB