Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140717_01182293

Artikel:
‘Pas op voor gevaarlijke, vreemde mannen die erop uit zijn om kinderen te ontvoeren.’ Volgens Child Focus is het een cliché-waarschuwing die al lang achterhaald is. Ontvoeringen door onbekenden gebeuren bijna nooit, terwijl bangmakerij het zelfvertrouwen van kinderen aantast, zo schrijft de ochtendkrant van De Standaard en Het Nieuwsblad.

De voorbije drie jaar is er in ons land geen enkel kind meer ontvoerd door een onbekende. Als er al kinderen verdwijnen, dan gaat dat meestal om een parentale ontvoering. Of het kind wordt meegenomen door een niet-biologische ouder, door familie of door vrienden.

‘Uit studies blijkt dat het gevaar voor ontvoeringen door vreemde mensen eigenlijk verwaarloosbaar is’, stelt Sofia Mahjoub, criminologe en specialiste Verdwijningen bij Child Focus in de krant. ‘Het is daarom inderdaad achterhaald om kleine kinderen bang te maken voor die zogezegd gevaarlijke man of vrouw.’

Zelfvertrouwen

Een studie van de Engelse politie heeft zelfs uitgewezen dat het waarschuwen voor het zogenoemde ‘stranger-danger’ (het gevaar voor de onbekende) juist een negatief effect kan hebben.

‘Het is belangrijk dat ouders daarvan afstappen omdat de kans bestaat dat het zelfvertrouwen van de kinderen wordt aangetast’, zegt Mahjoub. ‘We moeten juist voorkomen dat de angst van ouders over wat er mogelijk met hun kinderen kan gebeuren, ook daadwerkelijk overslaat op de kinderen zelf. Dat kan immers tot gevolg hebben dat zij bang of wantrouwig in het leven gaan staan.’

Mijn mening:
Ik heb mijn voor en tegens bij dit artikel. Enerzijds is het goed dat kinderen een 'schrik' hebben van een vreemde of onbekende omdat ze dan meer op hun hoede gaan zijn. Wel moeten de ouders deze schrik niet gaan uitvergroten. Tot een paar jaar geleden had mijn jongere neefje heel veel schrik om alleen thuis te blijven, of door een donkere straat te fietsen. Hij was continue bang dat er mensen zouden inbreken, zelfs als hij niet alleen in het huis was en dan vind ik persoonlijk dat het er over gaat. Hij was toen ook heel verlegen en zocht nooit sociale contacten met anderen vanwege deze vrees.

Anderzijds is het juist niet goed dat ze schrik hebben van een vreemde want dan wilt dit ook zeggen dat ze hun eigen leeftijdsgenootjes of de ouders hiervan niet kunnen vertrouwen en dan kan dit inderdaad zoals in het artikel wordt aangegeven, een deuk geven in het zelfvertrouwen en ontplooien van het kind.

Wel stel ik mij nog een kritische kanttekening bij dit artikel. Er wordt hierin gezegd dat de ontvoeringen enkel gebeuren door iemand bekend, maar waarom zijn dan nog zoveel ontvoeringen en vermissingen nog niet opgelost?