Bron: De standaard (www.standaard.be)

Er zijn wereldwijd het komende decennium 600 miljoen productieve banen nodig om duurzame groei te creëren en de sociale cohesie te bewaren. Dat staat in een rapport van de Internationale Arbeidsorganisatie IAO over de mondiale werkgelegenheidstrends 2012.

Na drie jaar continue crisisomstandigheden op de wereldwijde arbeidsmarkten en met het vooruitzicht op verdere achteruitgang van de economische activiteit, is de wereldwijde werkloosheid tot 200 miljoen gestegen. Dat is een verhoging met 27 miljoen sinds de start van de crisis.

Bovendien zijn er 400 miljoen banen nodig de komende tien jaar om te vermijden dat de werkloosheid verder oploopt, om het stijgende aantal krachten op de arbeidsmarkt op te vangen.

Dat maakt dat er het komende decennium 600 miljoen banen moeten worden gecreëerd. Niettemin zullen volgens de IAO nog steeds 900 miljoen werknemers en hun familie moeten rondkomen met minder dan 2 dollar per dag.

Uit het IAO-rapport blijkt dat vooral jongeren zwaar getroffen zijn door de crisis. In 2011 zaten 74,8 miljoen jongeren tussen 15 en 24 jaar zonder werk, een stijging met 4 miljoen sinds 2007. De werkloosheidsgraad bij jongeren blijft met 12,7 pct hoger dan voor de crisis. Jongeren hebben driemaal zoveel kans op werkloosheid dan volwassenen, aldus de IAO.

Mijn mening:

Wereldwijd moeten er 600 miljoen banen extra gecreëerd worden om de schade die de crisis heeft aangebracht te beperken. Dat zijn er toch heel wat. Dit artikel toont ons opnieuw de invloed die de economische crisis heeft gehad op de wereldwijde arbeidsmarkt. Dat de jongeren er vooral door getroffen werden, is niet meteen iets nieuws. De verwezenlijking van deze jobcreatie lijkt me weinig waarschijnlijk. We kunnen alleen maar op het beste hopen.
Verder wordt er nog een opvallend feit aangehaald. Er zullen nog steeds 900 miljoen werknemers zijn die minder dan 2 dollar per dag verdienen. Wij kunnen ons niet voorstellen dat je met zo weinig geld de dag moeten rondkomen. De ongelijkheid van lonen zal in 2012, jammer genoeg, nog steeds een groot probleem vormen. Maar dit gegeven zal volgens mij niet zo snel veranderen.

De grote vraag die niet gesteld wordt in dit artikel is vooral hoe we erin zullen slagen om het vooropgestelde doel te bereiken. Als er -zoals in het artikel vermeld wordt- 400 miljoen extra banen moeten worden gecreëerd zouden er nu toch al, op wereldvlak, enkele concrete plannen op tafel moeten liggen om dit probleem op te lossen en/of verder te voorkomen.

Exacte cijfers over de lonen vind ik niet terug, maar het is algemeen bekend dat grote elektronicafabrikanten (Apple, …) hun producten produceren in Azië (vooral China en Japan) zodat ze kunnen profiteren van de extreem lage lonen die ze moeten uitkeren aan hun werknemers, soms zelfs minder dan de minimumlonen van dat land.
Als je dan ziet dat sommige van deze producten aan exuberant hoge prijzen worden verkocht in de winkels en er monsterwinsten worden gemaakt op diezelfde producten vind ik het vreemd dat deze fabrikanten nog geen boetes werden opgelegd, ze zouden het nauwelijks voelen.

Winstbejag primeert duidelijk boven correcte werkomstandigheden en correcte lonen, en daar zijn ruwweg 900 miljoen mensen het slachtoffer van.