Duitsland zegt overtuigend ‘ja' tegen de uitbreiding van het Europees noodfonds. De eerste horde in de redding van de euro is genomen. Maar de financiële markten focussen zich al op de volgende, drastischer stappen.


Het parlement in Duitsland heeft gisteren met een ruime meerderheid ingestemd met de uitbreiding van het EFSF, het noodfonds voor de euro. Zodra alle eurolanden akkoord zijn, omvat het noodfonds daardoor 440 miljard euro en krijgt het fonds ook meer bevoegdheden. Zo kan het EFSF straks zwakkere eurolanden ondersteunen door staatsobligaties op te kopen op de secundaire markt.

Het Duitse ‘ja' is een belangrijke overwinning voor bondskanselier Angela Merkel. Van de 611 parlementsleden stemden er 523 voor en 85 tegen. Er waren slechts drie onthoudingen. Ook binnen de regeringscoalitie van CDU, CSU en FDP stemde een meerderheid voor de uitbreiding. Daar zag het drie weken geleden niet naar uit. Het leek er toen op dat 19 dissidenten van de coalitiepartijen CDU en FDP tegen zouden stemmen, wat het gezag van Merkel fors zou hebben aangetast.

Dat Merkel gezichtsverlies kon vermijden, is dan ook goed nieuws voor de euro. Duitsland levert met 211 miljard euro niet alleen financieel verreweg de grootste bijdrage aan het Europees noodfonds, het is politiek ook het land dat de toekomst van de eurozone zal bepalen.

Toch is euforie uit den boze. Het Duitse ‘ja' is weliswaar noodzakelijk, maar lang niet voldoende om de euro te redden. Ook Nederland moet zich nog uitspreken en het stugge Slovakije belooft misschien nog wel de moeilijkste horde te worden. Bovendien moeten de inspecteurs van de trojka EU, Europese Centrale Bank en IMF – die gisteren opnieuw in Athene zijn geland – nog altijd de volgende reddingsschijf van 8 miljard euro voor Griekenland goedkeuren.

En dat is niet alles. Gisteren bleek nogmaals dat de financiële markten de uitbreiding van het noodfonds EFSF al lang in de koersen hebben verrekend. Waarom? De beslissing om het noodfonds uit te breiden dateert al van 21 juli en sindsdien zijn de marktomstandigheden radicaal verslechterd.

De economie in de VS en Europa vertraagt gevaarlijk snel, zodat aan beide zijden van de Atlantische Oceaan een recessie dreigt. En voor het eerst kwamen ook grote eurolanden als Italië en Frankrijk onder vuur van speculanten te liggen, waardoor de banken elkaar geen geld meer durven te lenen en een nieuwe bankencrisis dreigt.

2.000 miljard

Het wantrouwen op de markten is vandaag zo groot, dat het IMF, de centrale banken en de G20 samen werken aan een nieuw, wereldwijd reddingsplan voor de euro. Een onderdeel daarvan zijn embryonale plannen om het noodfonds via financiële spitstechnologie met geleend geld verder uit te breiden, mogelijk naar 2.000 miljard. Berlijn is daar fel tegen, maar staat steeds meer geïsoleerd. Op de markten verwacht men dat Duitsland vroeg of laat overstag gaat. ‘Als de crisis nog verergert, heeft Berlijn geen keuze. Merkel heeft een afspraak met de geschiedenis', klinkt het in de wandelgangen. Al lijkt dat vandaag op zijn minst voorbarig.


De Standaard - vrijdag 30 september 2011, 03u00
Auteur: Nico Tanghe

De eurocrisis heeft al enorm veel geld gekost en blijkbaar gaat dit nog niet meteen stoppen. Ik vind dit artikel maatschappelijk relevant, omdat ook België de gevolgen voelt van deze crisis. Het zag er een tijdje beter uit, maar ondertussen geven de beurzen toch al weer enkele weken rode cijfers aan. Ik ben benieuwd hoe deze situatie nog verder gaat evolueren.

Het is noodzakelijk dat er een noodfonds komt om de euro te redden. Wanneer bijvoorbeeld Griekenland overkop zou gaan, door te weinig steun van de andere Europese deelstaten, zal de geloofwaardigheid van de Europese Unie enorm zakken. Als dit zou gebeuren, denk ik dat de beurscijfers er nog veel slechter zullen uitzien als vandaag de dag. Wat ik me wel afvraag: waar komt al dat geld van het noodfonds vandaag?