Alleen maar veel is niet genoeg

Guy Tegenbos


Een mooi einde van de politieke week is het niet. Dag na dag wordt het moeras waarin prins Laurent aan het trappelen is, dieper en zompiger.


De man heeft genoeg energie en zakelijk instinct om te beseffen dat zijn prins-zijn deuren kan openen, maar geen greintje politiek besef om het te houden bij gepaste deuren. Hij lijkt niet eens te beseffen welke grenzen hij overschrijdt.

De regering van lopende zaken breekt zich het hoofd hoe dat ongeleid projectiel in banen te leiden is. De dreiging de dotatie af te nemen strandt op terughoudendheid van de Franstalige partijen en op het besef dat men dan helemaal geen greep meer heeft op hem.

Wellicht eindigt het in een wet die betonneert wat hij mag en vooral niet mag doen. Een betonnen sarcofaag. Dat lijkt ook de enige oplossing te worden voor de kernrampcentrale in Fukishima.

Ook onfraai is de escalerende ruzie tussen de twee grote vakbonden. Maar toeval is het niet. Hoewel ze in concrete dossiers vaak weinig van mening verschillen, staan ze al 125 jaar voor een andere aanpak. De een wil vooral aanklagen. De ander oplossen. Niet dat conflict op zich is het probleem, wel dat die situatie nieuwe oplossingen voor oude problemen onmogelijk maakt. Denk aan de index, aan het loopbaaneinde, aan de pensioenen.

De boodschap die mevrouw Joëlle Milquet in een interview in deze krant wil geven, lijkt dan het enige opmonterende te zijn op het einde van deze politieke week. De vroegere Madame Non die Madame Oui wil worden?

Het is wellicht oprecht, maar minder verheven. Nu de Franstalige tactiek van de rechtstreekse culpabilisering van de N-VA en CD&V blijkens de peilingen mislukt is, kiezen de Franstalige partijen voor een charmeoffensief naar de Vlaamse publieke opinie: zie eens hoeveel wij wel bieden, luidt het. 14 miljard bevoegdheden, 12 miljard financiële autonomie. Ongezien, noemt ze het. Maar dat bod blijft niet eeuwig geldig. Tot de zomer.

Nieuw is dit niet. Maar wie wil onderhandelen, moet dit lezen en ernstig nemen.

De Franstalige partijen zijn inderdaad verder gegaan dan ooit, en verder dan ze zelf ooit hadden gedacht. Ze bieden veel. Maar het is zoals aan tafel: alleen maar veel is niet genoeg. Wie alleen maar veel eet, houdt een indigestie over.

Het gaat ook en vooral om de juiste ingrediënten, en de juiste mix. De bedoeling van de overdracht van bevoegdheden is niet dat er nog meer bevoegdheidsversnippering komt, maar dat er homogenere beleidspakketten ontstaan, zodat een beter beleid gevoerd kan worden, in de deelstaten én federaal. Het gaat niet alleen over bevoegdheden, ze moeten ook beleidsautonomie inhouden, én responsabilisering. Op die punten blijven de Vlaamse kiezers nog op hun honger, mevrouw Milquet.


DS, 02-04-2011 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB