Aan de Universiteit Antwerpen is een mogelijke doorbraak gerealiseerd in de behandeling van uitgezaaide kankertumoren. Onderzoekers ontwikkelden er een nieuwe molecule die inwerkt op uitzaaiingen, die vaak verantwoordelijk zijn voor een slechte afloop van een kanker.

Ongemerkt voortgroeien
Veel van de huidige kankertherapieën bestrijden de primaire tumor, maar weinig geneesmiddelen werken in op de uitzaaiingen van die tumor. Nochtans zijn die uitzaaiingen vaak de oorzaak van een kwaadaardige evolutie van de kanker, veelal met de dood tot gevolg. Uitzaaiingen kunnen immers vaak ongemerkt voortgroeien, waardoor er na een operatie nog chemo of nabestraling moet worden gegeven. Maar ook dat biedt geen garanties dat de kanker nooit meer terugkeert.

Meer dan 70% belemmeren
De wetenschappers van de onderzoeksgroep Medicinale Chemie van de Universiteit Antwerpen hebben nu een molecule ontwikkeld die inwerkt op de uitzaaiingen. Het gaat om een molecule die de werking van de uPA (urokinase plasminogeen-activator), een eiwit dat de verspreiding van tumorcellen bevordert, afremt. Testen bij ratten hebben aangetoond dat de uPA-remmers de uitzaaiing van een borstkanker naar de longen met meer dan 70 procent belemmert. Bovendien bleek dat de stoffen na achttien dagen van behandeling nog steeds geen toxische effecten vertoonden.

Nog tijd wachten
Volgens de onderzoekers zouden de nieuwe stoffen gebruikt kunnen worden in combinatie met klassieke antitumormiddelen, zodat zowel de hoofdtumor als het uitzaaiingsproces tegelijk stilgelegd zouden kunnen worden. Daarvoor is het evenwel nog een tijd wachten. Gemiddeld duurt het immers twaalf jaar voor een geneesmiddel op de markt kan worden gebracht. De Antwerpse wetenschappers zijn nog volop op zoek naar partners die deze potentiële geneesmiddelen verder kunnen ontwikkelen. (belga/odbs)

bron: www.hln.be

Toen ik dit las moest ik direct denken aan een artikel dat ik een tijdje geleden zelf gepost heb:
http://actualiteit.org/forums/showthread.php?t=19954
Maar in dit artikel spreken we over hele andere stoffen. Ik doe geen biologie en ken er helemaal het fijne niet van.
In dit artikel spreken we over een bepaald eiwit in het mijne over glucose.
Mijn artikel ligt in dezelfde lijn: ze hebben iets gevonden wat de groei van tumoren en kanker tegen gaat. In dit artikel gaat het over uitzaaiingen en de groei. Als kanker niet meer groeit kan hij dus ook niet uitzaaien zou ik denken.
Ik heb dus echt mijn twijfels bij beide onderzoeken. Tenzij het dezelfde stoffen zijn en ik het door mijn onkunde in biologie het niet versta natuurlijk.
Misschien toch maar niet te snel juichen?

Het zijn niet dezelfde stoffen, maar ze hebben wel een gelijkaardige werking.
Glucose is een energiebron voor het lichaam en elke lichaamscel heeft energie nodig om zijn werk te kunnen doen, ook kankercellen. Zonder energie voor de cel geen kankercellen. Maar de stof waar het in dit artikel over gaat lijkt me eerder een stof die ervoor zorgt dat de cel überhaupt wíl groeien, een stof (een eiwit) die als het ware zegt: 'komaan, luie kankercelletjes, groeien!'. Voor die groei hebben ze glucose nodig.

Overigens zeg je bij je commentaar op je eigen artikel dat je hoopt dat dit nieuws geen stille dood gaat sterven, want dat je van de meeste doorbraken een paar maanden later niets meer hoort. Maar dat is eigenlijk vrij normaal. De weg vanaf het moment dat men bij dieren heeft ontdekt dat het werkt, tot de uiteindelijke massaproductie voor de mens is enorm lang. Er moeten gigantisch veel experimenten gedaan worden ivm bijwerkingen enz., er moet een hele adminstratieve molen doorlopen worden, er moeten fondsen gevonden worden om de verdere ontwikkeling te bewerkstelligen enz. Dat hele proces kan gemakkelijk 10 tot 15 jaar duren...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -