Een babbel van hooguit tien minuten doet het geheugen, het intelligentie- en het denkvermogen goed. Zo blijkt uit een Amerikaans onderzoek waarbij gesteld wordt dat er een duidelijke link bestaat tussen sociaal gedrag en intellectuele vaardigheden. De resultaten worden gepubliceerd in het februarinummer van 'the Social Psychology Bulletin'.


Beter denken
'Socializing' is een efficiënte manier om het geheugen en het intellect op te krikken. Zo werd tijdens het onderzoek bij duizenden deelnemers gepeild naar het aantal contacten per week, telefonische en andere onderonsjes met buren, vrienden en familie. Nadien volgde een minitestje waarbij zowel het geheugen als de actualiteit werden getest. Leeftijd, opvoeding, ras, geslacht, burgerlijke staat en inkomen speelde uiteindelijk geen rol in het cognitief functioneren. Wel de sociale communicatie. Hoe beter die sociale interactie verliep, hoe hoger het denkvermogen.


Isolatie
Het onderzoeksteam claimt dat, om scherp te blijven, een bezoekje aan een vriend even doeltreffend voor de hersenen is als het dagelijks invullen van een kruiswoordraadsel. Wie sociaal geïsoleerd raakt, ondervindt al snel effect op de intellectuele capaciteiten als op het emotionele welzijn. In een geïndividualiseerde maatschappij als de onze, doet deze bevinding de wenkbrauwen fronsen. (lvl)

Leve de tettermadammen!! Wel ik vind het allemaal nogal vreemd, maar misschien is dit gewoon omdat je in die tien minuten de laatste nieuwtjes met elkaar uitwisseld en je geheugen afgaat naar nog meer nieuwtjes... Ik vind het wel een goed uitvlucht als ze de volgende keer weer beginnen te zagen dat ik weer te lang met iemand sta te kletsen...

Als er nu nog eens iemand durft zeggen dat ik teveel praat...

Als dit waar is dan zijn mijn hersenen in goede conditie. Ik praat constant en kan echt niet stoppen. Ik vind dat niet erg, maar sommige mensen zouden graag hebben dat ik af en toe mijn mond eens houd. Ik hoef mij daar niet meer voor te schamen want praten is goed voor de hersenen. Eindelijk een goede uitvlucht. Maar uitvlucht of niet, ik blijf babbelen. Zwijgen zou voor mij de hel zijn. Dus ik hoef niet te zwijgen en kan gewoon doorgaan met praten. Lekker gezellig en goed voor jezelf.

Lizzy,

Heel merkwaardig. Wat een geluk dat ik zeker genoeg praat! Maar ik moet zeggen dat ik dit verschijnsel waarschijnlijk al eens heb zien optreden.

Bij mij in de buurt woonde een oud mevrouwtje. Zij heeft geen familie meer en ook niet veel vrienden. Je zag op een gegeven moment echt dat ze geestelijk achteruit ging. Hoogstwaarschijnlijk door te weinig sociaal contact te hebben met andere mensen.

Eigenlijk is dit wel een triestig verhaal. Maar nu ik dit gelezen heb, kan ik wel het verband leggen. Als ik tegenwoordig zo iemand tegenkom, kan het goed zijn dat ik wel eens extra mijn best zal doen om met deze persoon een praatje te doen.

Ook ik ken zo iemand die geestelijk achter uit is gegaan door te weinig contact met anderen mensen.
Mijn overgrootmoeder is gestorven in het rusthuis.

Zij ging aanziendelijk achteruit toen zij in het rusthuis moest wonen.
Ze had bijna geen vrienden en ze was helemaal niet gelukkig!

Ik denk dat het heel belangrijk is om af en toe een praatje te maken met mensen die je niet kent.
Als ik aan het werk ben, maak ik ook graag de tijd voor mensen die een graag een praatje willen slaan.
Je merkt het meteen als zij hieraan behoefte hebben.

01/04 Een Belg praat met gemiddeld 12 personen per dag. Hij heeft het vaakst contact met zijn leeftijdsgenoten. Zeventigplussers en kinderen jonger dan 4 jaar ontmoeten het minst aantal mensen op een gemiddelde dag. Op een werkdag hebben we meer contacten (13) dan op een zaterdag (10) of een zondag (8).

Infectieziektes
Dat blijkt uit een studie die werd uitgevoerd naar de sociale interacties die relevant zijn voor de verspreiding van infectieziektes. De studie werd uitgevoerd in acht Europese landen. Aan meer dan 7.000 personen werd gevraagd om een dagboekje bij te houden. In dat boekje moest genoteerd worden hoe vaak mensen andere mensen in levende lijve ontmoeten op een willekeurige dag.

Een ontmoeting werd gedefinieerd als een conversatie van minstens drie woorden of een aanraking van de huid. In België hielden 750 mensen een dagboekje bij op een willekeurige werkdag en een willekeurige weekenddag.

Aanraking van de huid
Uit de studie blijkt dat vooral kinderen meer en intiemere contacten hebben dan oudere mensen en dus meer kans lopen om een infectie te krijgen en door te geven. Van verschillen tussen mannen en vrouwen in zowel het aantal als de intimiteit van hun contacten is geen sprake. Bij gemiddeld 7 van de 12 contacten was er sprake van aanraking van de huid (handdruk, kus).

Italianen hadden veruit de meeste persoonlijke ontmoetingen (20 per dag), en Duitsers de minste (8 per dag). De Belgen hadden gemiddeld meer contacten dan Duitsers en Britten, evenveel als Finnen, maar minder dan Nederlanders, Polen en Italianen. Zeven op de tien persoonlijke ontmoetingen duren langer dan een uur, maar drie kwart van de eerste ontmoetingen duren korter dan 15 minuten.

Het Belgische luik van de studie, die deze maand werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PLOS medicine, werd uitgevoerd door een samenwerking tussen de Universiteit Antwerpen en de Universiteit Hasselt. Het marktonderzoeksbureau Field Quality Control stond in voor het uitsturen en verzamelen van de dagboekjes. (belga/mvdb)
http://www.hln.be/hln/nl/962/Gezond...n-per-dag.dhtml

Vreemd ik zou net denken dat zeventigpussers in een rusthuis veel leeftijdsgenoten hebben om praatjes mee te maken...