Over de rol van cash in een portefeuille wordt vaak smalend gedaan. Nochtans kan deze positie van levensbelang zijn voor het rendement, in onzekere tijden.

Terwijl deze column wordt gepubliceerd, gaat Amerika naar de stembus. De keuze van de Amerikaanse president is altijd een belangrijk evenement, maar ditmaal is het belang wellicht nog groter, gezien de uitdagingen waar het land voor staat. Bovendien zijn de twee grootste kanshebbers voor de positie – Hillary Clinton en Donald Trump – wellicht ook de meeste controversiële figuren uit de geschiedenis van de stembusgang voor het Witte Huis. De tegenstellingen zijn ongekend hoog, en de spanningen lopen eveneens hoog op. We kijken met gemengde gevoelens op afstand naar dit schouwspel.

Niet zo zeer omdat we twijfelen aan de uitkomst, want daar schreven we vorige week als een column over. Wel omdat we een verscheurd land zien. Dat is nooit goed nieuws voor de grootste wereldmacht. Het kan alleen maar achteruitgaan op termijn, als deze tweedracht in de komende jaren doorzet. En dat lijkt steeds meer het geval te worden, omdat we verwachten dat een Amerikaanse recessie steeds moeilijker te omzeilen valt in de komende 12 maanden. De omzetten bij bedrijven stagneren, de winsten pieken en de werkgelegenheid zit op z’n top. Beter kan het bijna niet, zeg maar. En dus is de kans dat het een keer de andere kant op gaat groot. Een krimp dringt zich op. Vooral nu we alweer zeven jaar geen recessie meer hebben gezien.

De hele heisa rondom de Amerikaanse presidentsverkiezingen kan net die druppel zijn die de overvolle emmer doet overlopen. De correctieve beweging op de beurs in de afgelopen week zijn dan ook niet zo verwonderlijk. Het grote moment komt steeds dichterbij, en beleggers worden steeds onzekerder, wat de uitslag ook wordt. Het is een normale reactie op de beurs. En in het slechtste geval volgt een beurscorrectie. We kunnen het gewoonweg niet uitsluiten, gezien de enorme spanningen. We waarschuwen al weken, zo niet maanden, voor turbulentie op de markten. Vooralsnog zien we financiële markten die handelen tegen de bovenzijde van een ruime bandbreedte. Uiteraard zouden we het liefst een uitbraak aan de bovenzijde zien, maar we moeten ook realistisch blijven. De markt kan ook zo maar terugvallen naar de onderkant. En daar is behoorlijk wat ruimte, helaas. Voor de S&P 500 zijn de volgende steunniveaus te vinden op 2.000 punten en 1.800 punten. Vanaf de huidige stand van de S&P 500 zijn die correcties van 5 tot 15 procent!

Daar kan je als belegger niet zomaar overheen gaan. Vooral niet in deze fase, waarin we al ruim zeven jaar geen recessie of noemenswaardige beurscorrectie hebben gezien. Een economische krimp is helaas een onafwendbaar gegeven. Dus die beurscorrectie gaat er komen, mogelijk sneller dan iedereen verwacht. Net daarom raden we actieve beleggers aan om te waken over een ‘riante cashpositie’. Uiteraard wisselt dit van belegger tot belegger. Een conservatieve belegger zal dan flink wat cash moeten opbouwen, tot 50% of meer. Beleggers met meer appetijt voor risico hoeven de cashpositie niet dermate hoog op te schroeven.

Toch is cash nog niet zo’n gek idee in dit klimaat. Te meer omdat er steeds smalender over wordt gedaan, met name door beursprofessionals en andere experts in de financiële wereld. Als je cash in je portefeuille hebt, dan ben je (wederom) niet goed bij je hoofd. Je laat immers enorme winsten liggen. Je mist bovendien een belangrijk deel van de rally. En natuurlijk is dit in bepaalde mate waar: hoe minder blootstelling je aan de markt hebt, hoe minder je ervan kan profiteren. Helaas wordt het risico tegenwoordig te snel uit het oog verloren. Als een markt jaar na jaar hoger gaat, neemt de kans op een beurscorrectie eveneens ieder jaar toe. Dit is mathematische logica. Toch ervaren beleggers dit compleet anders: hoe hoger de markt gaat, hoe hoger de koersen kunnen. In de eindfase van een beursstijging waren deze beleggers in de meeste gevallen dermate overtuigd van hun gelijk, dat ze geen tegengeluiden dulden. Het weglachen van een advies voor een riante cashpositie aan te houden, valt daar uiteraard ook onder.

Vergelijk het met onze oproep in 2010, om voluit in aandelen te gaan. Ook dat advies werd toen op hoongelach onthaald. Net zoals onze huidige oproep om cash op te bouwen. Zelfs de professionele belegger ontkomt niet aan dit populaire sentiment. Toch is cash nog niet zo gek. Het kan zelfs een cruciaal onderdeel in een portefeuille worden. Niet enkel wordt het risicoprofiel van een portefeuille ermee onder controle gebracht, het zorgt ook voor de nodige optionaliteit. Dit is de vrijheid om te kunnen handelen als een correctie doorzet. Wie vol in de markt zit, is met handen en voeten gebonden, en kan niet veel anders dan de correctie compleet ondergaan.

Voor wie belegt op een heel lange termijn, voor meerdere decennia, hoeft dit niet meteen een probleem te zijn. Maar voor personen met een minder lange horizon, is de optionaliteit van cash een goed idee. Vergeet niet dat beleggers die voluit belegd waren op de top van de markt in 2000, nog maar recent tegen een kleine winst kunnen aankijken. Zij zaten ruim 15 jaar ‘vast’ in de markt, als ze geen verlies wilden slikken. Bovendien kan cash een passieve positie vormen in de portefeuille, maar een actieve belegger kan zelfs met cash schuiven. Een bepaalde verdeling tussen diverse valuta (euro, dollar, yen, …) kan voor de nodige meerwaarde zorgen. Als je tenminste de juiste keuzes maakt. Wij zijn hier echter niet meteen een voorstander van: het inschatten van valuta is erg complex. We zouden cash aanhouden, zonder meer.

Bron: De Standaard
Datum: 8/11/2016

Eigen mening:
Ik ben blij dat er eindelijk een artikel verschijnt dat voorstander is van cash. De laatste tijd hoor je steeds vaker dat cash niet meer van deze tijd is, dat steeds meer mensen betalen met bankcontact. Maar is dat wel een goede verschuiving.
Ikzelf ben een voorstander van cash en heb daar enkele goede redenen voor. Ten eerste door gebruik te maken van cash geld heb je een duidelijk overzicht van hoeveel geld je beschikbaar hebt. En in het geval van een bankencrisis heb je nog steeds geld over. Denk maar terug aan alle mensen die plots hun geld kwijt waren. Of de regel dat je nog maar een beperkt bedrag mag afhalen.
Ik begrijp wel dat we niet al ons geld in cash kunnen laten. Het is volgens mij het beste als we een deel op de bank laten staan (spaargeld). Maar het geld dat we gebruiken voor dagelijkse benodigdheden in cashvorm te gebruiken.