|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#1
|
|||
|
|||
Criminele geesteszieken hebben recht op waardige omgang
De twee psychologen die op vraag van de verdediging Kim De Gelder onderwierpen aan een onderzoek, vinden dat er dringend lessen getrokken dienen te worden uit dat assisenproces. Nathalie Laceur en Geert Hoornaert goten hun visie in een petitietekst, die ondertekend werd door meer dan honderd academici en publieke figuren, onder wie een onderzoeksrechter, een gerechtspsychiater, bekende strafpleiters en professoren in de psychiatrie en criminologie.
Psychologen Geert Hoornaert en Nathalie Laceur hebben Kim De Gelder verschillende keren bezocht in de gevangenis, op vraag van zijn advocaat, Jaak Haentjens. Ze hebben het rapport van de gerechtspsychiaters doorgelicht en daarover vier uur lang hun mening gegeven op het proces. Het resultaat: zes lijntjes in de krant en een advocate van een van de burgerlijke partijen die insinueerde dat ze ‘gesalarieerden van De Gelder' waren. Hoornaert zweert dat Haentjens hem niet gezegd heeft wat hij over zijn cliënt moest vertellen, maar hij blijft erbij: ‘De Gelder was een totaal ontredderd persoon met een duidelijk psychiatrisch probleem. 99 procent van de psychiaters zou hem schizofreen verklaren. Maar blijkbaar niet het college van gerechtspsychiaters.' 'Justitie en gerechtspsychiatrie hebben meerdere malen in hun functie gefaald' 'Tijdens het proces tegen De Gelder hebben justitie en gerechtspsychiatrie meerdere malen in hun functie gefaald', zegt Laceurnu. 'Wij hadden de indruk dat het minder ging om het ophelderen van een misdaad, dan om het versterken van woede en wraak. Wou men eigenlijk wel weten wie Kim De Gelder eigenlijk is, of moest er koste wat het kost een monsterlijk individu gecreëerd worden?'. Volgens de klinisch psychologen leek het erop alsof De Gelder in 'de vergeetput' moest en heeft de gerechtspsychiatrie daarbij geholpen 'als een lakei'. 'Psychiatrie moet andere vragen stellen' De twee psychologen breken nu een lans voor gerechtspsychiatrie als strikt klinische discipline. 'De psychiatrie heeft zich laten verleiden tot een criminologische profilering”, aldus Nathalie Laceur. 'Is hij een massamoordenaar? Een seriemoordenaar? Speelt hij een spelletje? Veinst hij of niet? Maar de psychiatrie moet andere vragen stellen. Ze moet proberen de psychische oorzaak van een misdaad te vatten, het ziekteproces te schetsen en de misdaad binnen dit pathologisch proces te situeren.' Het manifest is reeds ondertekend door meer dan honderd academici en publieke figuren. Onder meer schrijver Erwin Mortier, professor emeritus filosofie Etienne Vermeersch, psychoanalyticus Paul Verhaeghe, advocaat Walter Van Steenbrugge en schrijfster Saskia De Coster plaatsten hun handtekening onder het manifest. Bron: De Standaard Online, 13 april 2013 Eigen mening: Ik wil mij niet uitspreken over het feit of Kim De Gelder nu effectief ziek is of niet en over dat er op dit vlak fouten zijn gemaakt tijdens het proces of niet. Ik begrijp wel de zorg van deze psychiaters, die geprobeerd hebben om Kim De Gelder op een neutrale manier te onderzoeken en te zien wat er 'mis' was met hem, om op deze manier de beste oplossing en straf te vinden voor hem. In het artikel wordt aangehaald dat ze Kim De Gelder meerdere malen hebben onderzocht en hierover ook een uitgebreid verslag hebben gegeven tijdens het proces, maar dat hiervan in de media niet veel gezegd is geweest, buiten dat ze 'gesalarieerden van De Gelder waren'. Daarnaast wordt er ook gezegd dat gerechtspsychiaters ander vragen moeten stellen, dat ze het ziekteproces moeten proberen te schetsen in plaats van hem te profileren als een monster. Ik denk dat als gerechtspsychiaters andere vragen gesteld hadden, dat dit voor de media niet veel uit zou maken. Zij zouden Kim De Gelder aan ons blijven presenteren als een monster. Wat volgens mij heel normaal is als iemand zulke gruwelijke daden heeft gepleegd. Ik denk niet dat een verandering van de manier van aanpak van de gerechtspsychiaters, de manier van denken over criminele geesteszieken, die de twee psychologen in het artikel naar voor brengen, kan veranderen. |