Liesbeth Homans (N-VA) heeft het gehad met Unia: "Als een blonde vrouw met blauwe ogen wordt uitgescholden voor nazihoer, is de kans nihil dat zij gehoord wordt door Unia."

Net als haar kersverse federale collega Zuhal Demir is ook Vlaams minister voor Gelijke Kansen Liesbeth Homans niet te spreken over Unia: "Ik stel me serieuze vragen bij de werking van Unia", zegt de minister. "Exclusief vacatures openstellen voor één doelgroep, dat is pure discriminatie.

Homans, bevoegd voor onder andere Gelijke Kansen en Armoedebestrijding, opent dan ook een intern onderzoek naar Unia, het vroegere centrum voor gelijke kansen. "Unia verdedigt maar één doelgroep: de mensen van allochtone origine", zegt ze in De Zondag.

"Wat deze week naar buiten kwam, was de druppel te veel", verklaart de minister. "Unia is een overheidsinstelling die de belangen van elke burger zou moeten verdedigen. Ze krijgt hiervoor 7,7 miljoen euro van de Vlaamse en de federale overheid. Maar ik stel vast dat ze die opdracht niet uitvoert. Unia is niet neutraal, niet objectief. Ze verdedigt maar één doelgroep, namelijk die de mensen van allochtone origine. Als een blonde vrouw met blauwe ogen wordt uitgescholden voor nazihoer en klacht indient, is de kans dat zij gehoord wordt, nihil. Als een vrouw met een hoofddoek klacht indient omdat ze uitgescholden wordt, is de kans honderd procent."

"Is het niet de opdracht van Unia in te gaan tegen racisme en discriminatie?", gaat Homans verder. Ze geeft nog een ander voorbeeld: "Unia heeft onderzocht of ouders het zouden appreciëren mocht hun kind trouwen met iemand met een andere huidskleur. Wat publiceren ze? Dat de meerderheid van de autochtone ouders dat niet graag zou hebben. Wat publiceren ze niet? Dat een nog grotere meerderheid van de allochtone ouders dat niet graag zou hebben. Opnieuw: Unia neemt het op voor één groep."

Homans benadrukt dat een centrum voor gelijke kansen nuttig kan zijn. Maar dan moet iedereen er terecht kunnen. Dat Unia-directeur Els Keytsman een verleden bij Groen heeft, heeft volgens Homans niets te maken met het openen van een intern onderzoek. "Wie het centrum leidt, is niet relevant. De manier van werken stoot mij tegen de borst. Ofwel sta je als centrum open voor iedereen die klachten heeft over discriminatie, ofwel ben je een centrum voor klagende allochtonen"

bron: http://www.knack.be/nieuws/belgie/l...time=1488094980

mening: Unia moet er niet alleen zijn voor klagende allochtonen. Met die uitspraak ben ik het volledig eens. Discriminatie is iets waartegen opgetreden moet worden, zonder dat het van belang is wie gediscrimineerd wordt. Het is wel ironisch dat mannen in de running voor de positie van staatssecretaris minder kans zouden hebben gehad op de job (http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/politiek/1.2899938).
Overigens vraag ik mij ook af in welke mate deze uitspraken op feiten zijn gebaseerd. Zijn er effectief vrouwen die uitgescholden werden voor nazihoer en niet serieus werden genomen? Ook werd er geopperd door Demir dat Unia zou kampen met een perceptieprobleem, en het feit dat deze artikels verschijnen lijkt aan te tonen dat dat inderdaad klopt. Als de percepties van Demir en Homans niet overeenkomen met het doel van Unia dan komt dat ofwel omdat Unia haar werk niet doet, ofwel omdat het voor sommigen lijkt alsof Unia dat niet doet. Het laatste lijkt mij in ieder geval niet even erg.

Nog even ter aanvulling: http://www.unia.be/nl/artikels/20-p...dere-huidskleur.
In het artikel hierboven beweert Homans dat unia niet vermeldt dat mensen van allochtone afkomst niet willen dat hun kind met iemand met een andere huidskleur zou trouwen. In de link hierboven wordt duidelijk vermeld in het artikel dat dit bij mensen van allochtone afkomst zou gaan om 12% terwijl dit bij autochtonen gaat om 18% maar ook daar gaat Homans aan voorbij. Ze stelt dat dit bij allochtone ouders meer voorkomt dan bij autochtone ouders maar uit deze cijfers blijkt dus het tegendeel.