De winnende foto van de prestigieuze World Press Photo-wedstrijd van 2013 zou een samenstelling zijn van verschillende foto’s. Dat fotograaf Paul Hansen het ruwe basisbestand van zijn foto nog steeds niet heeft prijsgegeven, versterkt de kritiek.

De foto, met de titel ‘Gaza Burial’ zou genomen zijn op 20 november 2012 door fotograaf Paul Hansen, die in Gaza-stad was op het moment dat het Israëlische leger een vergeldingsactie uitvoerde voor een Palestijnse raketaanval. Op de foto is te zien hoe twee jonge slachtoffers van de Israëlisch aanval ten grave worden gedragen.

Dat beeld zou volgens experten een samenstelling zijn van drie verschillende foto’s, die op verschillende plaatsen aan elkaar werden geplakt. Daarna zou de fotograaf ook de gezichten van de rouwende familieleden hebben bewerkt. Dat concludeerde forensisch beeldanalyst Neal Krawets na een analyse van de foto.

Zware manipulatie

Uit een analyse van het de XMP-gegevens, die de bewerkingsgeschiedenis van fotobestanden bijhouden, bleek dat de basisfoto op 20 november in Photoshop werd geopend. Op 4 januari 2013 werden er nog twee andere ruwe foto’s aan het origineel toegevoegd. Die datum, enkele weken voor de deadline van de World Press Award, zou erop wijzen dat de foto speciaal voor de wedstrijd werd bewerkt.

Daarnaast werd een pixelanalyse uitgevoerd. Die toonde aan dat verschillende delen van de foto sporen van zware manipulatie vertoonden. De fotograaf zou onder meer de gezichten van de rouwende spectaculair hebben verlicht. Bovendien komt de hoge positie van de zon op de foto, opmerkelijk voor een winterochtend, niet overeen met de schaduwen op de muur.

Fotograaf Paul Hansen: ‘Geen vervalsing’

Hansen zelf liet in een reactie aan de nieuwssite news.com.au weten dat ‘de foto zeker geen samenstelling of vervalsing is’. Hansen ontkende ook dat hij de originele foto had gemanipuleerd omdat het beeld te duister was. ‘Bij het uitbalanceren van het ongelijke licht in het steegje heb ik enkel de natuurlijke lichtinval gebruikt, om zo weer te geven wat het oog waarneemt’, zegt Hansen.

Het voorval roept de vraag op in welke mate een fotograaf een beeld mag aanpassen. The World Press Association hanteert een strikte regel daaromtrent: ‘De inhoud van foto’s van niet worden aangepast en enkel retoucheren conform de huidige sectornormen is toegelaten.’ De organiseerde heeft nog niet op de aantijgingen gereageerd. (JDW)

bron: Knack - 14 mei 2013

mening: Ik denk dat er veel meer wordt gephotoshopt dan wij denken of weten. Het is al vaak gebeurd in de geschiedenis dat foto's worden gemanipuleerd om zo een ander beeld te creëren. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan de wereldberoemde foto van de Vietnamoorlog waarbij het al voldoende was om de soldaat aan de rechterkant van de foto weg te knippen. Het is voortaan al te gemakkelijk om een vertekend beeld de wereld in te sturen. Photoshop kan zo professioneel gebeuren, dat het niemand opvalt als het om een vervalsing gaat.
Zeker bij een belangrijke prijs zoals deze, is het belangrijk om een eerlijk beeld te geven. Je zou kunnen zeggen dat het niet erg is om deze foto te dramatiseren, omdat het toch zo'n dramatische situatie op zich is. Maar waarom zou een levensechte foto niet hetzelfde effect kunnen hebben?

__________________
There are no foolish questions, and no man becomes a fool until he has stopped asking questions.

Het is inderdaad zo dat er al meer beroemde foto's bewerkt zijn. En niet altijd met photoshop, vaak zijn beroemde foto's ook in scène gezet om er dan een of ander pakkend verhaal aan te breien. Tijdens mijn opleiding in het secundair onderwijs hebben we meerdere voorbeelden hiervan gezien bij het vak cultuurwetenschappen. Ik ben het volledig eens met Marloe als ze zegt dat een onbewerkte foto ook een verhaal kan vertellen, soms zelfs een sterker verhaal! Ik volg Marloe ook in haar redenering da de World Press Photo een eerlijke foto zou moeten zijn, een foto die niet bewerkt is. Anders kan iedereen zomaar vanuit zijn huiskamer de perfecte pakkende foto samenstellen met fragmenten die hij van overal en nergens haalt. En dat is volgens mij nog steeds niet de bedoeling van de World Press Photo-wedstrijd...