De Werkgroep Mensenrechten in de Kerk pakt uit met een advertentie waarin de slachtoffers van seksueel misbruik binnen de Kerk worden opgeroepen zich te melden. Extra wervend is de belofte dat ‘tot nu toe telkens hoge schadevergoedingen werden toegekend’.
‘Bent u in uw leven ooit seksueel misbruikt door een geestelijke? Hebt u een naastbestaande die aan de gevolgen van misbruik is overleden? Of het nu één of zeventig jaar geleden is, speelt geen rol.’ Zo begint de krantenadvertentie van priester Norbert Bethune, een van de drijvende krachten achter de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk en achter Rent-a-Priest.

Bethune heeft een logische aanleiding: 31 oktober 2012 is de laatste dag waarop slachtoffers zich kunnen aanmelden bij het ‘Centrum voor Arbitrage inzake seksueel misbruik’. Dat werd in de nasleep van de zaak-Vangheluwe door het parlement opgericht om de slachtoffers van verjaarde feiten een vorm van erkenning te bieden.

Tot 25.000 euro

Maar Bethune prijst zijn hulp bij het indienen van een dossier aan met de melding dat ‘aan de slachtoffers of hun familie tot op heden telkens een morele schadevergoeding van 5.000 tot 25.000 euro werd toegekend’. En dat stuit op onbegrip.

‘Dat is niet zo kies tegenover de slachtoffers’, zegt Rik Torfs, professor Kerkelijk Recht. ‘Door het voor te stellen als de laatste kans zoals de uitverkoop van een winkel, geeft het de indruk dat het jagen op geld de voornaamste bedoeling is. Sommige slachtoffers vinden de financiële tegemoetkoming belangrijk als deel van het plaatje, maar het is zeker niet de eerste doelstelling. Het is onhandig geformuleerd, want het kan tot misverstanden leiden en slachtoffers het stigma geven dat ze uit zijn op geld.’

Bij de Werkgroep voor Mensenrechten in de Kerk zien ze geen graten in de advertentie. ‘Nog altijd zijn er mensen die niet wisten dat er zo’n Centrum bestaat of die nog altijd twijfelden’, zegt Norbert Bethune. ‘Ik heb op de valreep nog vijftien nieuwe dossiers binnengekregen. Na 31 oktober kan je nog rechtstreeks bij het bisdom terecht, maar voor het Centrum voor Arbitrage ben je dan te laat.’

Eén dag voor de deadline zijn bij het Centrum voor Arbitrage al 403 meldingen binnengekomen, waarvan ongeveer 260 Nederlandstalige. 80 procent van de klachten komen van mannen.

Bron: De Standaard
Datum: 30 oktober 2012

Het lijkt een goed initiatief van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk. Het doet mensen praten en maakt het minder taboe. Het feit dat het een initiatief is van de Kerk betekent dat ze het toch niet in de doofpot willen stoppen. Maar langs de andere kant geef ik Rik Torfs gelijk. Het lijkt inderdaad op een uitverkoop van een winkel waar je snel bij moet zijn. Het is nogal vreemd om op zulke zaken een deadline te zetten. Volgens mij heeft Torfs gelijk door te zeggen dat het vaak niet alleen om het ontvangen van een grote som geld gaat, er spelen nog veel meer andere factoren mee in het verwerken van zulke trauma's.