Veelslikken levert effectief problemen op


BRUSSEL - Test-Aankoop trekt aan de alarmbel over de veelslikkers, patiënten met ‘polymedicatie'.


Polymedicatie is geen ziekte. Het kan wel leiden tot ziekten. Zo is de alarmkreet van de consumentenorganisatie Test Aankoop samen te vatten.

Polymedicatie is het geleerd woord voor veelslikken: het gebruik van veel verschillende medicamenten. Het komt almaar meer voor, vaak bij oudere patiënten. Ze nemen pilletjes voor verschillende kwaaltjes en ziekten: een pilletje voor de bloeddruk en één voor de cholesterol, een bloedverdunner, iets voor de diabetes en de reuma, een dagelijks slaaptabletje en een occasionele pijnstiller, en ze gebruiken vaak ook nog een puffertje.

Veelslikken lijkt het meest voor te komen in rusthuizen.

Er lopen al campagnes om die polymedicatie terug te dringen. De medische wereld en de huisartsen beseffen dat dit veelslikken niet altijd nodig is.

Test-Aankoop deed er onderzoek naar – samen met de KU Leuven en het Wit-Gele Kruis – maar niet om het aantal mensen dat veel geneesmiddelen inneemt, te tellen en in kaart te brengen.

Het was geen ‘representatief onderzoek'. Wel een ‘exploratief onderzoek'. Het had als bedoeling na te gaan ‘wat voor problemen dit zoal kan opleveren'.

Het selecteerde 22 senioren-veelslikkers die samen 186 geneesmiddelen gebruiken. Meer dan acht per dag dus, gemiddeld.

Het onderzoek leert vooral dat veel senioren een groot tot blind vertrouwen hebben in hun huisarts.

Ze stellen zijn of haar keuze van geneesmiddelen niet in vraag en gaan ervan uit dat hun arts ‘wel weet wat hij voorschrijft'.

Maar veel patiënten hebben meer dan één ‘bron' voor hun geneesmiddelen: ook specialisten schrijven zaken voor, en een ander recent onderzoek leert dat veel problemen opduiken als de patiënt een tijd in het ziekenhuis verbleven heeft en daar andere geneesmiddelen kreeg voorgeschreven dan degene die de huisarts gewoonlijk gaf.

De huisarts blijft hoe dan ook de belangrijkste bron van informatie over geneesmiddelen. Patiënten lezen de bijsluiters wel, vooral het gedeelte over bijwerking, maar ze berusten meestal in wat de artsen voorschrijven. ‘Ik hoef dat allemaal niet te weten, ik slik dat zoals suikerbollen', aldus één van de senioren.

Sommige artsen raden het lezen van bijsluiters zelfs af ‘omdat dat toch maar nodeloze ongerustheid uitlokt'.

De onderzoekers detecteerden 62 ‘geneesmiddelenproblemen' op een totaal van 186 chronisch genomen medicijnen.

Ze vonden vooral medicijnen of dosissen die niet (meer) geschikt waren. Slechte combinaties van medicijnen kwamen ook veel voor.

Schattingen wijzen volgens hen uit aan dat bij senioren 5 tot 30 procent van de ziekenhuisopnames te wijten zijn aan dergelijke problemen bij het geneesmiddelengebruik.

Test-Aankoop wil dat arts en apotheker geregeld een ‘medicatie-review' of geneesmiddelenberaad houden over de veelslikkers onder hun patiënten. Ze moeten dan het totale geneesmiddelengebruik van de patiënt evalueren. Volgens Test-Aankoop is zo'n medicatieberaad al ingeburgerd in Nederland, Australië en Canada.

De onderzoekers zeggen ook dat artsen niet altijd het goedkoopste geneesmiddel voorschrijven. Voor 11 procent van de geneesmiddelen uit de steekproef is er een goedkoper alternatief, zeggen ze.

Dat vinden andere waarnemers nog weinig...


Blog DS, 27-07-2010

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB