Op het tandvlees


> Toppolitici zijn toe aan rust > Vooral mentaal heeft het voorbije jaar gewogen > Toch durft bijna niemand vakantie boeken


De grote vakantie-uittocht is opnieuw begonnen. Files op de snelwegen naar het zuiden, files aan de incheckbalies op de luchthaven, de kustgemeenten die de volgende twee maanden overrompeld worden door vakantiegangers,...

Nog twee weekjes en de honderden parlementsleden die ons land telt, kunnen zich bij hun landgenoten voegen. Vanaf half juli zit het parlementaire jaar er weer op voor de gekozenen des volks. Traditioneel gaat het parlement dan in zomerslaap tot de tweede dinsdag van oktober.

Tijdens de vorige bestuursperiode keurde de Kamer unaniem een voorstel goed om een mouw te passen aan de eindeloze parlementaire vakanties, maar de tekst bleef liggen in de Senaat. Volgens toenmalig en huidig senaatsvoorzitter Armand De Decker (MR) was er in de Hoge Vergadering geen meerderheid voor een voorstel met 'een te hoog demagogisch gehalte'.

De parlementaire winkel gaat elk jaar drie maanden dicht ongeacht of de parlementsleden veel of weinig om handen hebben gehad. Veel van de brave en monddode gekozenen en opvolgers die onze halfronden bevolken, kunnen en durven in gewone tijden al weinig initiatief aan de dag leggen. Het voorbije jaar was voor hen een nieuw dieptepunt.

Eerst waren er de ellenlange oranje-blauwe formatiegesprekken. Dan volgde de interim-regering Verhofstadt III. Sommigen hadden de hoop dat het politieke jaar op 20 maart, met de komst van de regering Leterme I, echt kon starten. Maar de aanslepende martelgang van deadline naar deadline is voorlopig nog niet ten einde. Uiteindelijk kijkt iedereen - en niet in het minst de politici - uit naar 15 juli. De vraag is alleen of er op dat moment iets baanbrekends op de tafel zal liggen.

De tegenstelling tussen de 'gewone' politici en de 'toppers' in de Wetstraat is het voorbije jaar alleen nog wat groter geworden. Terwijl de eerste categorie er lange tijd bijna werkloos heeft bijgezeten, is de drukte voor de partijvoorzitters en onderhandelaars nog lang niet achter de rug.

Ondanks het voornemen om tegen 15 juli een communautaire doorbraak te forceren, blijkt uit een rondvraag bij de regeringstop dat er vandaag nog weinig vakantieplannen gesmeed zijn. Premier Yves Leterme (CD&V) trekt in augustus een weekje naar de Olympische Spelen in Peking, maar heeft voor de rest nog niets vastgelegd. MR-vicepremier Didier Reynders zou graag de eerste twee weken van augustus op stap gaan, maar heeft veiligheidshalve nog niets geboekt.

Patrick Dewael, de Open VLD-vicepremier, heeft evenmin concrete plannen. 'Maar als fan van de Belgische kust moet ik niet zonodig veel voorbereidingen treffen', klonk het onlangs. Zijn PS-collega Laurette Onkelinx heeft van 20 juli tot begin augustus een huis gehuurd in het zuiden van Frankrijk. Daar trekt ze elk jaar met vrienden en familie naar toe. Op de vraag of ze er zelf zal bijzijn klinkt het echter: 'afwachten'. CDH-vicepremier Joëlle Milquet lijkt dan weer vast van plan in augustus naar Corsica te gaan.

Niet alleen bij de meerderheidspartijen wordt rekening gehouden met een dreigende crisis. Peter Vanvelthoven, de SP.A-fractieleider in de Kamer, heeft zijn vakantie geboekt. Maar de SP.A'er voegt er in een adem aan toe dat hij een goede annulatieverzekering heeft afgesloten.

Wie vandaag met toppolitici spreek, stelt een grote vermoeidheid vast. Niet zozeer een fysieke vermoeidheid. Het onderhandelingsritme is de voorbije dagen wel opgevoerd. Maar zelfs als er meerdere bijeenkomsten per dag zijn, dan gaat het om vergaderingen die maar een tweetal uur duren.

De vermoeidheid zit vooral tussen de oren. Het gevoel dat politici niets goed lijken te kunnen doen zolang de communautaire hypotheek niet gelicht is. Het gevoel dat weken en maanden spreken met de collega's-concurrenten van de andere kant van de taalgrens een akkoord niet echt binnen handbereik heeft gebracht. Het gevoel dat de onderhandelaars hun tijd zitten te verdoen in afwachting van de grote clash.

Halfweg 2006 begonnen de voorbereidingen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Daarna ging het in rechte lijn naar de federale verkiezingen van juni 2007. Een jaar later is men nog altijd bezig met pogingen om de grote knopen door te hakken. Al die tijd zijn de toppolitici er met moeite een paar dagen tussenuit kunnen knijpen. De vraag is of de bewoners van de Wetstraat in die omstandigheden klaar zijn om creatieve oplossingen te vinden als er op 15 juli frontaal tegen een muur wordt gereden en het land in een echte regimecrisis verzeilt.

Veel goede vooruitzichten hebben ze niet. Zelfs als er geen vervroegde verkiezingen komen, start in het najaar de verkiezingscampagne voor de regionale en Europese verkiezingen van juni 2009. En die wordt ongetwijfeld harder dan ooit tevoren.

Steven Samyn is redacteur Wetstraat


DS, 30-06-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB