Milquet: 'Over 7 jaar Moet 1 op 3 bestuursleden Vrouw zijn'

NVT - De top van de Belgische bedrijven moet dringend meer vrouwen tellen, vindt minister van Gelijke Kansen Joëlle Milquet (CDH). Over zeven jaar moet minstens één op de drie leden in de raad van bestuur van beursgenoteerde en overheidsbedrijven een vrouw zijn.
Nadat al verschillende wetsvoorstellen werden gelanceerd - onder andere door CD&V-senator Sabine de Bethune - om bedrijven te verplichten meer vrouwen op te nemen in hun raad van bestuur, mengt nu ook de bevoegde federale minister Joëlle Milquet (CDH) in het debat. 'Het instellen van quota wint gestaag veld', zei ze gisteren. 'Het is wellicht de enige manier om bedrijven te verplichten iets te doen aan de aanwezigheid van vrouwen in hun raden van bestuur.'

Dus zal Milquet nu vrijdag aan de federale ministerraad voorstellen om beursgenoteerde en overheidsbedrijven te verplichten om vrouwen op te nemen in hun bestuur. Binnen de zeven jaar moet een derde van die besturen vrouwelijk zijn. Die timing is niet lukraak gekozen. Een raad van bestuur wordt doorgaans voor zes jaar benoemd. Binnen zeven jaar zijn ze dus allemaal vernieuwd en kunnen de bedrijven rekening houden met de nieuwe verordening, als die er ooit doorkomt.

Milquet liet zich voor haar voorstel inspireren door een studie die ze bestelde bij het Instituut voor de Gelijkheid van Mannen en Vrouwen. Voor het eerst hebben onderzoekers van de universiteiten van Hasselt en Louvain-la-Neuve de topfuncties van 's lands grootste bedrijven en sectoren doorgelicht op de aanwezigheid van vrouwen.

Ontstellend weinig vrouwen

De vaststelling was bitter, zegt dr. Elke Valgaeren van de universiteit Hasselt. 'In 62 procent van alle beursgenoteerde bedrijven zit er geen enkele vrouw in de raad van bestuur. In de top-100 van de niet-beursgenoteerde is dat zelfs 71 procent.' Door de bank genomen varieert het aandeel vrouwen in de verschillende raden van bestuur tussen de zes en acht procent. 'Dat is ontstellend weinig.'

De Belgische banken schieten er wat dat betreft nog meer uit. In de raden van bestuur van de vijf grootste banken van dit land zitten vier vrouwen. Bij één bank - Fortis - is zelfs geen enkele vrouw aanwezig in de raad van bestuur.

Ook bij de beroepsordes mangelt het duidelijk aan een goede vertegenwoordiging van het vrouwelijke geslacht. Hoewel 53 procent van de advocaten vrouwelijk is, zitten amper twee vrouwen in de raad van bestuur van de Orde van de Balies, die 18 leden telt. Maar dat valt nog mee, vergeleken met de Orde van Geneesheren. 38 procent van alle artsen is een vrouw, maar in de Nationale Raad van de Orde noch in de Raad van Beroep zitten vrouwen.

De universiteiten hebben hetzelfde probleem. Van de 15 rectoren is er één vrouw - 'en die is nog maar tijdelijk waarnemend rector'. Voor het overige zetelt er geen enkele vrouw in de hoogste organen van de universitaire instellingen van ons land.

Bij de mediaredacties is het niet veel beter. Behalve bij de vrouwenbladen, zijn er bitter weinig vrouwelijke hoofdredacteurs.

Beschaafd land

'De decisionmakers van dit land zijn mannen', zegt minister Milquet. En dat vindt ze een moeilijk te verteren pil. Want 'er leven meer vrouwen dan mannen in ons land.' Het zou België deugd doen, vindt ze, als de vrouwen het wat meer voor het zeggen zouden krijgen. 'En het zou rechtvaardiger zijn. Want een land dat zich beschaafd noemt, kan zich die ongelijkheid niet permitteren.'

Mogelijk lokt het voorstel wel wat tegenstand in de regering. Vooral in de liberale familie, traditioneel vrij allergisch voor het instellen van quota. Maar de liberale excellenties willen het voorstel eerst goed bestuderen, klonk het. Minister van Ambtenarenzaken Steven Vanackere (CD&V) zegt niet a priori tegenstander te zijn van een quotasysteem. De overheidsbedrijven waarover hij iets te zeggen heeft - de Post, Belgacom en de NMBS - scoren overigens al goed. 'In die raden van bestuur is drie bestuurders op de vijf een vrouw.'

Bron: www.nieuwsblad.be

Eigen mening:
Ik zie het voorstel wel zitten om meer vrouwen aan de top van een bedrijf te hebben maar de vraag is natuurlijk of we daar wel kanidaten voor kan vinden. Vele vrouwen werken nu halftijds om zo hun gezinsleven te combineren met het werk en vaak hebben ze het nu al druk. Wat moet dat dan niet worden wanneer ze een topfunctie uitoefenen? Want hier komt veel bij kijken. Wie doet dan het huishouden? Wie zorgt er voor de kinderen? Niet iedereen heeft familie waar zij beroep op kunnen doen of in het begin de middelen om voor opvang of een huishoudhulp te zorgen.
En dan zwijgen we nog maar over de man want hoe gaat hij dit alles opnemen? Doordat de vrouw meer uit huis zal zijn, komen er ook meer huishoudelijke taken op zijn schouders terecht ..
Dit zijn allemaal negatieve kanten waar de minister precies niet aan gedacht heeft.
Gelukkig is het wetsvoorstel er nog niet en zullen we, onze regering kennende, nog wel even om moeten wachten!

Ik sluit me aan bij Hanne over het feit dat vrouwen dan een ander gezinsleven krijgen en dat er enkele taken voor de mannen bij komen. Maar mits de nodige organisatie denk ik wel dat dit te doen is. Het zit mij meer dwars dat politici zich gaan bemoeien met het aanwerven van personeel. Een werkgever beslist nog altijd zelf wie hij aanneemt en mag, vind ik, niet verplicht worden om minimum zoveel vrouwen aan te nemen. Ik beweer hier niet dat vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen. Maar het moet nog altijd de werkgever zijn die beslist!