Radicalisering in cel jarenlang genegeerd

De Staatsveiligheid volgt het probleem van de radicalisering in onze gevangenissen nog maar twee jaar echt op, terwijl er al in 2006 een protocolakkoord werd afgesloten met het gevangeniswezen om de radicalisering in de gaten te houden. Dat blijkt uit een rapport van toezichthouder Comité I, dat is ingediend in het parlement en dat De Tijd kon inkijken.

Het akkoord werd zo lang verwaarloosd omdat de dienst zelf in rapporten besloot dat het gevaar voor moslimextremisme in onze gevangenissen “eerder beperkt was”. Het Comité I betwijfelt of die conclusie wel terecht was want de Staatsveiligheid baseerde zich daarvoor vooral op studies uit het buitenland en minder op wat er zich concreet afspeelde in onze gevangenissen.

In 2011 zou wel het besef komen dat het terrorisme en extremisme wel prioritair moet worden aangepakt.

Vanaf augustus 2014 stelt de Staatsveiligheid fiches op voor elke gevangene die op de terrorismelijst staat van het gevangeniswezen, waarop momenteel 60 namen staan. Bovendien hebben 170 leden van Staatsveiligheid nu toegang tot de databank van het gevangeniswezen en werd vorig jaar een cel “radicalisering in de gevangenissen” opgericht.

Hoewel zowel de Staatsveiligheid als de gevangenissen nu tevreden zijn over de samenwerking, is het protocolakkoord uit 2006 volgens het Comité I achterhaald en aan vernieuwing toe, besluit De Tijd.

Bron: DeStandaard, 2/04/2016, http://www.standaard.be/cnt/dmf20160402_02215675

Eigen mening:
Het preventiesysteem in ons land om geweld te voorkomen is op papier duidelijk en efficiënt. Spijtig genoeg is de praktijk toch wat anders. Dit ligt vooral aan het snel maken van conclusies en het niet-dubbelchecken van bevindingen. Zeker bij zo'n zaak vind ik dat dit juist wel moet gebeuren. Het gaat over geweld, eventuele slachtoffers die zouden kunnen vallen. Een extra controle kan dit meestal voorkomen. Het is naar mijn mening dus een noodzaak.

Zo'n fouten, maar ook andere onnauwkeurigheden zoals miscommunicatie of totaal geen communicatie kunnen voor vreselijke gevolgen zorgen. Natuurlijk kan men niet in een glazen bol kijken en begrijp ik dat fouten maken menselijk is, maar dan zie ik dit als een zeer duidelijke, lugubere les waar conclusies uit getrokken moeten worden. Ik hoop dat hier door iedereen uit geleerd wordt op de juiste manier. Ik hoop dat systemen worden bijgesteld en geperfectioneerd om de kans op zo'n catastrofen naar 0% terug te dringen.

Ik zou graag ook even de illusie van protectie/bescherming aanhalen. We denken dat we veilig kunnen zijn door maar genoeg 'beveiliging' te plaatsen. Natuurlijk kan dit heel wat dingen voorkomen. Maar als iemand goed kan plannen en vreselijke bedoelingen heeft kan die mooi langs een achterpoortje die 'beveiliging' ontlopen. Het is natuurlijk gemakkelijk van mij om achteraf commentaar te geven, dat is ook niet echt mijn bedoeling. Ik wil eerder aanhalen dat beveiliging niet is wat het lijkt, maar dat je wel moet leren uit mislukkingen. Sluit de achterpoortjes en sluit steeds meer opties uit. Dat is mijn boodschap.

Dit geldt niet enkel voor radicalisering, maar ook gewoon in het dagelijkse leven. Iedereen heeft achterpoortjes die hij of zij nog niet weet staan. Door te leven en fouten te maken kan je ze ontdekken.