'Breed debat over uitgebluste jongeren nodig'


BRUSSEL - Open VLD-voorzitter Bart Somers roept op om een 'breed en ernstig maatschappelijk debat' te voeren over uitgebluste kinderen en jongeren. Hij doet dat naar aanleiding van een artikel in De Standaard, waarin staat dat meer en meer kinderen en jongeren kampen met psychische problemen. Steeds meer ouders zoeken hulp omdat hun kind zegt dat het dood wil gaan.


Somers laat zaterdag in een persbericht weten verontrust te zijn over dat nieuws. 'Niet alleen als politicus, maar ook als vader'. De Open VLD-voorzitter vraagt een debat.

'Pasklare antwoorden liggen niet meteen voor het grijpen. Inspanningen die in het verleden werden gedaan, zoals het zelfmoord-preventieplan van de Vlaamse regering, lijken niet voldoende. Ander pijnpunten, zoals het schrijnende tekort aan kinderpsychiaters, kennen nog niet eens een begin van oplossing. Het wordt dus hoog tijd om in een hogere versnelling te schakelen', aldus Bart Somers.

Somers pleit voor een breed debat, waaraan ook de jongeren zelf deelnemen. Hij wil ook clichés en platgetreden paden vermijden.

'Zeggen dat dit allemaal de schuld is van de hedendaagse samenleving, is te eenvoudig. Het verklaart bijvoorbeeld niet waarom in ons land zelfmoord bij jongeren 2,5 keer hoger is dan in Nederland', luidt het.


Blog DS, 12-04-2008 (avb)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Bestand maken tegen rotvaart


Kinderen die geen zin hebben in het leven. Hoe moet je je dat voorstellen? Geen kinderen die in abominabele omstandigheden, te midden van oorlogsgeweld, honger of ontbering moeten opgroeien. Kinderen die, zo lijkt het toch, alles hebben of kunnen krijgen wat hun hartje begeert. Op het materiële vlak, met gsm's, iPods en game consoles. En ook wat de geboden ruimte betreft om zich te ontwikkelen: goede scholen, breed vrijetijdsaanbod, vrijheid om contacten met anderen te leggen en te onderhouden.


Voorgaande generaties konden in vele gevallen slechts van die kansen dromen en vragen zich niet-begrijpend af wat er toch schort. Ouders betrekken het probleem op zichzelf. Zijn ze dan niet genoeg met hun kinderen bezig? Zetten ze zich niet met hart en ziel in? Nemen het werk en hun eigen vrijetijdsbesteding hen te veel in beslag en moeten ze zich daarvoor schuldig voelen? Of onderschatten ze de invloed die hun eigen keuzes om relaties te verbreken en andere aan te gaan, hebben op jongeren?

Ligt het bij de groepsdruk? Zijn jongeren te hard voor elkaar? Is de dwang om zich te conformeren aan de norm die de groep stelt, zo verpletterend geworden dat niet kunnen of willen meedoen tot uitstoting leidt? En wat moet je daartegen beginnen? De neiging om de problematiek te medicaliseren is groot. Als we niet snappen waarom een kind toch depressief, boos of hypergevoelig is, laten we er dan een ziektebeeld voor verzinnen. Dat helpt nog niet, maar het geeft toch het gevoel dat we ermee bezig zijn.

Ongetwijfeld brengt therapie in sommige gevallen soelaas. Maar het signaal blijft zorgwekkend. De symptomen bestrijden is niet het antwoord. We ontkomen niet aan de vraag wat het leven voor zoveel jongeren zo zwaar te leven maakt. Ze schijnen moeiteloos om te kunnen met de complexiteit die de technologische vooruitgang met zich heeft meegebracht. Multitasking is haast een natuurlijke manier van leven voor hen. Ze chatten, terwijl ze televisiekijken en een videogame spelen. Is het verwerken van al die informatie dan toch belastender dan het lijkt? Kennelijk zijn er vragen waarop Google het antwoord niet kent.

Misschien begint het begrijpen van wat er aan de hand is, bij de vaststelling dat kinderen vaak amper nog de tijd hebben om kind te zijn. De sneltreinvaart waarmee ze de wereld leren kennen, brengt hen al vroeg bij dilemma's waar mensen vroeger een half leven over deden. Sommigen kunnen de last daarvan beter aan dan anderen. Desillusies zijn 'normaler' als ze zich voordoen bij iemand die tijd heeft gehad om wat eelt op de ziel te kweken.

Nooit zijn de dingen om ons heen sneller veranderd dan in onze tijd. Dat tempo neemt de komende periode zeker niet af. We zullen dus moeten zoeken naar manieren om onze kinderen tegen die rotvaart bestand te maken. Alleen kunnen ze het niet.


DS, 12-04-2008 (Bart Sturtewagen)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB