De nijpende voedselsituatie in Afrika heeft het debat over genetisch gemodificeerde gewassen doen oplaaien in de regio. Bijna veertig miljoen inwoners van vooral Oost en Zuidelijk Afrika lopen risico op honger, nu de droogte toe is geslagen en oogsten mislukken. De slechte omstandigheden zijn een gevolg van het weerfenomeen El Nino, dat Afrika opzadelt met de hoogste temperaturen in jaren.

In navolging van Europa zijn genetisch gemodificeerde gewassen in de meeste Afrikaanse landen verboden, onder andere omdat beide continenten onvoorziene gevolgen vrezen voor mens en milieu. Maar nu veel van de aangeboden voedselhulp uit gebieden komt waar gentechgewassen de norm zijn, zoals de Verenigde Staten en Zuid-Amerika, worstelen overheden of ze die hulp al dan niet moeten afslaan.

Bij genetische modificatie worden in het laboratorium genen overgezet van het ene in het andere organisme, om snel nieuwe eigenschappen uit te wisselen.

Zimbabwe weigert

Zimbabwe, het land waar het voedselprobleem het grootst lijkt, blijft genetisch gemodificeerde gewassen buiten de deur houden, zo liet landbouwminister Joseph Made in februari al weten. Het land voert strenge controles in op alle maïs die geïmporteerd wordt en stuurt gentechmaïs terug. De Zimbabwaanse overheid is bang dat de moderne gewassen kruisen met lokale variëteiten, die daardoor onomkeerbaar veranderen.

Maar andere landen herzien hun standpunt. Zo weigerde Zambia bij een vorige droogte in 2002 nog voedselhulp met genetisch gemodificeerde ingrediënten, maar laat het het deze keer wel toe. Ook Zuid-Afrika herziet haar regels. Het land verbouwt zelf genetische gemodificeerd maïs, maar is streng als het gaat om gentechvarianten die het nog heeft goedgekeurd. Voorheen kwamen die alleen het land binnen als ze direct naar de fabriek werden gebracht om het te verwerken tot bijvoorbeeld maisbrood, opslaan was verboden. Met de nieuwe regelgeving komt daar verandering in, waardoor het land grotere hoeveelheden kan verstouwen.

Voorzichtig zijn

Ook als het gaat om het verbouwen van genetisch gemodificeerde gewassen is een kentering zichtbaar. In Oeganda, Kameroen en Malawi lopen op dit moment verschillende proefprojecten met genetisch gemodificeerde gewassen, waarbij vooral lokaal geteelde gewassen, zoals banaan en cassave, zijn aangepast. Gentechgewassen kunnen meer oogstzekerheid geven en zo de winst voor boeren verhogen, waardoor zij makkelijk door slechte jaren als de huidige heenkomen.

Westerse organisaties manen Afrikaanse landen voorzichtig te blijven als het gaat om toelating van gentech. 'De ervaring leert dat gentechgewassen leiden tot meer afhankelijkheid van multinationals, zoals Monsanto', zegt Herman van Bekkem, campagneleider duurzame landbouw bij Greenpeace. 'Bovendien zijn er betere, ecologischere manieren om met droogte om te gaan.'

Bron: De Morgen
http://www.demorgen.be/wetenschap/h...edsel-be3795fd/

Mening:

Ik begrijp dat de Afrikaanse staatshoofden en academici er sceptisch tegenover staan. Ook binnen de EU worden deze praktijken niet vaak gehanteerd, aangezien de gevolgen, als die er al zijn, ongekend zijn. Wij als Europeanen kunnen het ons echter veroorloven hier sceptisch tegenover te staan. Wij zitten niet met voedseltekorten en hongersnoden. Afrika daarentegen wel. Als ik staatshoofd van Zimbabwe was, zou ik eerder mijn bevolking te eten geven in de plaats van te piekeren over de mogelijke gevolgen van voedsel dat ze toch niet eten.

Ik denk dat dit zeker een tijdelijke oplossing kan worden voor het voedseltekort. Zo kunnen deze gewassen aangepast worden aan de droogte die heerst in deze gebieden en andere omstandigheden waarin deze moeten groeien. Maar op lange termijn zal dit zeker ook grote gevolgen met zich meebrengen. Multinationals zullen hiervan profiteren en verschillende voorwaarden aan hun gemanipuleerde zaden hangen. Zo kunnen ze door genetische manipulatie ervoor zorgen dat de planten zich niet vanzelf voorplanten het volgende seizoen. Dit zorgt ervoor dat de boer elk seizoen steeds de zaden opnieuw moet aankopen. Ook gaan de multinationals ervoor zorgen dat boeren nog meer dingen bij hen moeten kopen. Ze kunnen bijvoorbeeld hun zaaigoed zo manipuleren dat die enkel tegen de bestrijdingsmiddelen van het eigen bedrijf kan. Ik begrijp zeer goed dat boeren hier bang voor zijn. Deze beslissing kan hun manier van werken in één keer sterk doen keren.