Incidenten in kerninstallaties zijn wel een drama


LUC BARBÉ zegt dat de vier nucleaire incidenten in Frankrijk wel degelijk reden zijn tot ongerustheid. Hij reageert daarmee op een artikel van Mia Doornaert (Nucleair Frankrijk, DS 31 juli).


Als er zich een ongeluk voordoet in een kerncentrale, kunnen de gevolgen nooit op voorhand worden ingeschat en, als het goed fout gaat, zoals in Tsjernobyl, jaren en jaren aanslepen. Dat is dan nog maar een deel van het verhaal. Het andere deel is de afvalstoffen die we creëren en waarvan we tot op vandaag, na 50 jaar wetenschappelijk onderzoek in tal van landen, nog steeds niet van weten hoe we ze kunnen opbergen. Het kernafval zal minstens tienduizenden jaren actief blijven en dus tienduizenden jaren lang een hypotheek werpen op de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.

De vier incidenten waarvan we helaas getuige mochten zijn de voorbije maand in Frankrijk bewijzen dat er wel heel wat risico's zijn verbonden aan kerncentrales. Als er zich ongelukken voordoen, valt er steeds een constante op te merken: de overheden en de betrokken instanties proberen telkens de accidenten eerst te ontkennen of te minimaliseren. Na het lek in Tricastin maakten de Franse autoriteiten het accident pas uren na de feiten bekend en minimaliseerden de impact. Nochtans lag volgens onafhankelijke onderzoekers de straling honderd keer boven de toegelaten straling voor een heel jaar.

Niet alleen Frankrijk heeft te kampen met incidenten in haar kerncentrales, maar ook andere Europese landen. Onlangs nog, op 16 juni, werd bekend dat er al sinds 1988, 20 jaar lang, radioactieve vloeistof lekt uit de ondergrondse opslagplaats voor kernafval Asse II nabij Braunschweig in het Duitse Nedersaksen. Het was pas onder druk van de Duitse pers dat het Helmholtz Institute for Scientific Research (staatsbedrijf) het lek in Asse II heeft toegegeven. In eigen land bleek uit een aantal parlementaire vragen van Tinne Van der Straeten, federaal parlementslid voor Groen!, dat er problemen zijn met vaten waarin middelradioactief afval wordt opgeslagen. In totaal gaat het hier over 13.000 vaten afval van de vroegere Eurochemic-fabriek. Die vaten zijn gestapeld in bunkers. Bij controle alleen aan de buitenkant van de stapels bleek dat er problemen zijn met maar liefst 91 vaten. Het Niras, dat de controles uitvoert, stelt dat naarmate de controles vorderen er meer niet-conforme vaten opduiken. U en ik, en niet de elektriciteitssector, zullen vele tientallen miljoenen euro's moeten betalen om dat afval in nieuwe vaten te steken.

De uitstap uit de kernenergie, zoals die in 2002 beslist werd door de paars-groene regering in België en door andere regeringen in Europa, is een logische maatregel. Het is beter eindelijk werk te maken van een echte energierevolutie: groene, hernieuwbare, gedecentraliseerde energieproductie in een goed werkende energiemarkt. Dat is veiliger, goedkoper en democratischer. Het is zelfs een must als we willen dat het licht niet uitgaat. De uraniumvoorraad is immers ook eindig. Wetenschappers hebben aangetoond dat de huidige voorraad slechts zal volstaan voor maximaal 50 jaar kernenergie. Beweren dat kernenergie ons als land energieonafhankelijk zal maken van andere landen, is dubbel bedrog. Ten eerste zijn we voor onze kerncentrales sowieso afhankelijk van Frankrijk (zie Suez) en ten tweede zijn we dan misschien wel minder afhankelijk van de Opec-landen waar olie wordt opgeboord, maar wel meer afhankelijk van landen waar het nodige uranium wordt ontgonnen.

In Europa, maar niet in Frankrijk, wordt veel meer geïnvesteerd in hernieuwbare energie dan in kernenergie. De financiële markten hebben geen belangstelling voor kernenergie. Ons land moet in feite kiezen tussen het energiebeleid van Frankrijk, dat zich vastklampt aan het verleden of het toekomstgericht beleid van Duitsland. Ondanks alles, vandaag nog kernenergie verdedigen is een domme en gevaarlijke keuze. Dom want het vervangt het ene probleem door het andere en gevaarlijk omdat kernenergie niet alleen onze toekomst maar ook die van vele generaties na ons in het gevaar brengt.

Luc Barbé is de voormalige kabinetschef van staatssecretaris van Energie Olivier Deleuze en voorzitter van het partijbestuur van Groen!


DS, 04-08-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB