Loopbaanbegeleiding: roetsjbaan of springplank?

Het aantal mensen dat professionele loopbaanbegeleiding volgt, groeit sterk. Bijna altijd zijn het de werknemers zelf die het initiatief nemen om hun carrière te oriënteren. Volgens Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva van ASAP (Genk en Hasselt) moedigen werkgevers de loopbaanbegeleiding voor hun mensen niet aan, omdat ze verkeerdelijk denken dat hun beste krachten dan naar een ander bedrijf zullen overstappen.
Cijfers van Vlaams minister van Werk, Philippe Muyters tonen aan dat loopbaanbegeleiding in de lift zit. Vorig jaar vroegen 26.977 een loopbaancheque aan. “Toch gaat er nog heel veel potentieel verloren omdat loopbaanbegeleiding onvoldoende gepromoot wordt en de overheid te veel beperkingen oplegt”, stellen Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva op basis van hun praktijkervaring.

“Ten eerste zien we dat amper 1 op 10 werknemers die loopbaanbegeleiding volgen, gesteund worden door hun werkgever. De verklaring hiervoor is simpel: werkgevers vrezen dat medewerkers het bedrijf zullen verlaten onder impuls van de loopbaanbegeleiding. Ze denken dat de nieuwe inzichten een roetsjbaan zijn richting een nieuwe werkplek.” Maar dat blijkt onterecht. “De cijfers leren dat slechts 10 procent van de werknemers na de begeleiding overschakelt naar een andere werkgever”, weten Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva. “De andere 90 procent wipt naar een andere rol binnen dezelfde organisatie. Wat eigenlijk logisch is, want in een dergelijk begeleidingstraject ontdek je onvermoede talenten, die je evengoed verder kan ontwikkelen binnen je vertrouwde bedrijfsmuren. Het is dus perfect mogelijk om samen met de werkgever de resultaten van de oriëntering te bespreken en het takenpakket bij te sturen. Deze manier van werken, in vaktermen ook jobcrafting genoemd, zorgt ervoor dat werknemers zich beter in hun vel voelen en hierdoor meer gemotiveerd en tevreden zijn.”

Wapenen

De specialisten van ASAP zien vooral veel potentieel in loopbaanbegeleiding voor werknemers die in snel veranderende sectoren actief zijn. “We denken bijvoorbeeld aan de retail, waarin klassieke winkels worden uitgedaagd door webshops en hierdoor aangepaste profielen nodig zijn”, aldus nog Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva. “Of aan het onderwijs, waar oudere leerkrachten moeite hebben om bij te benen. Nog een voorbeeld is de maakindustrie, waar robots alsmaar vaker de handenarbeid overnemen. In deze sectoren kan loopbaanbegeleiding de werknemers wapenen voor de veranderende omstandigheden. Of beter: kunnen werkgevers hun eigen mensen laten heroriënteren tot specialisten in de nieuwe economie. Dit is veel beter dan later te moeten vaststellen dat de werknemers niet meer in het plaatje passen en daarom de deur worden gewezen.”

Bron: DS 15/11/2016

Mening: Ik vind het een zeer positieve zaak dat er zoiets als loopbaanbegeleiding bestaat, omdat er net zoals tijdens de schoolcarrière soms nood is aan ondersteuning. Ik vind het wel heel jammer dat werkgevers hun werknemers hier niet in ondersteunen. Ik begrijp hun bezorgdheid wel, maar dat mag de werkgevers niet weerhouden om hun werknemers te steunen in hun beslissing om loopbaanbegeleiding te volgen. Sommige mensen hebben nu éénmaal echt baat aan begeleiding. In het artikel worden bijvoorbeeld de mensen aangehaald die in de retail werken. Deze mensen moeten inderdaad omgaan met veranderingen en nieuwe uitdagingen en soms is ondersteuning dan wel welkom. Het is uiteraard niet voor iedereen nodig om loopbaanbegeleiding te krijgen, maar wanneer het toch het geval is, vind ik dat dat gerespecteerd moet worden.