VRT wordt vleugellam


BRUSSEL - De VRT, een van de meest succesvolle publieke omroepen van Europa, zinkt steeds dieper weg in een crisis.


De VRT gold jaren als één van de meest performante en zelfs kostenefficiënte publieke omroepen van Europa. Dat staat in schril contrast met het beeld dat nu van de Vlaamse publieke omroep wordt geschetst. Door het rapport van het Rekenhof is de VRT opnieuw in een storm terechtgekomen, met als hoofdrolspelers 'de megalomane ex-managers Tony Mary en Aimé Van Hecke' die de VRT 'op de rand van de financiële afgrond' zouden gebracht hebben.

Mary en Van Hecke fungeren als de zondebokken voor de diepe crisis waarin de publieke omroep verzeild is. Uiteraard doen de financiële nood en de forse besparingen de VRT veel pijn. Maar nog veel bedreigender is het spook van de bureaucratie dat aan de Reyerslaan weer de kop heeft opgestoken.

'Wij moeten het grootste productiehuis van Vlaanderen zijn, maar door alle interne en externe regels die ons worden opgelegd, dreigen we ook het traagste en logste productiehuis van Vlaanderen te worden', zo verwoordt een VRT-producer de problemen. 'Je hebt 35 stempels nodig vooraleer je aan de slag kunt. Niemand durft nog beslissen. Voor alles wordt bij voorbaat al ingeschat of het de 'politieke test' wel zal doorstaan. Dat maakt de VRT op dit moment vleugellam. Misschien is dat ook de bedoeling.'

De VRT heeft de opdracht gekregen om meer programma's in eigen huis te maken, in plaats van ze uit te besteden aan externe productiehuizen. Maar er wordt steeds harder aan getwijfeld of de omroep daartoe wel in staat is. Niet alleen omdat de interne productie al jaren op nagenoeg volle capaciteit draait. Er is ook een 'creatief probleem'.

De VRT heeft niet voor alle genres het nodige talent in huis. De problemen met het boekenprogramma, dat uiteindelijk buitenshuis zal gemaakt worden, is in dat verband exemplarisch.

Bovendien vertroebelt de toenemende bureaucratie de relaties met de externe productiehuizen, die een cruciale rol hebben gespeeld in het succesverhaal van de VRT.

En dan is 'de echte doos van Pandora' nog niet geopend. Bij de VRT groeit de vrees dat men de technische problemen niet onder controle zal krijgen. Het digitaal platform is zo monolithisch gebouwd, dat het bijzonder moeilijk blijkt om radio, televisie en internet op elkaar af te stemmen. Bijna altijd stoot men op technologische problemen. Dat bemoeilijkt de noodzakelijke uitbouw van de websites en internettoepassingen.


DS, 30-06-2008 (Leo Bonte)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ellende druipt van het scherm


Wie wil weten hoe het gesteld is met onze Vlaamse publieke omroep moet eens de moeite doen om de programmaschema's te lezen. Dagelijks, in prime time, is er een herhaling van de Kampioenen op Eén. U kan er ook kijken naar herhalingen van Het Leven zoals het is, Beste vrienden, Witse, Flikken en Baantjer. Op Canvas lopen vernieuwende programma's als de herhalingen van Fawlty Towers, Monty Python's Flying Circus, Desperate Housewives, Coupling, en de herhaling (weliswaar nog maar de eerste keer) van De Weg naar Mekka.


Gisteren, een dikke twee weken voor de fameuze 15de juli, vertrok het duidingsprogramma De Zevende Dag met vakantie. Villa Politica is sedert zaterdag van antenne, hoewel de Kamer nog verschillende weken doorgaat. Het uitstekende debatprogramma Phara sloot de deuren al eind mei. En er is maar één reden waarom het intussen mythische boekenprogramma van de VRT niet van antenne is gehaald: het is er nooit opgekomen.

Kortom, enkele jaren nadat de VRT door vriend en vijand werd geprezen als een van de meest performante publieke omroepen van Europa, is er niet alleen een malaise in de gangen en de directiekamers aan de Reyerslaan en de toeleverende productiehuizen, de ellende druipt zo van het scherm. 'Een goede programmering', zo noemde VRT-baas Dirk Wauters dat onlangs in het Vlaams Parlement.

Hoe het zover is kunnen komen, maakt het voorwerp uit van heroïsche polemieken. Daaraan nemen in het openbaar enkele opgewonden Vlaamse politici, een verontwaardigde ex-baas Tony Mary en enkele media deel. Daarbij wordt steeds duidelijker dat het probleem van de VRT lang niet enkel een probleem uit het verleden is, zoals Dirk Wauters dat graag laat uitschijnen. Technisch heeft het huis immense uitdagingen. Organisatorisch werkt de structuur aan de top geenszins. Niemand weet nog wie waarover beslist. De formele beslissingsstructuur is in delen van het huis helemaal niet gelijk aan de feitelijke. De 'bollen'-structuur die meer dan een jaar geleden werd geïmplementeerd, is volgens insiders 'een catastrofe'. Het gewezen succesverhaal Donna is in volle crisis.

De malaise kan niet anders dan zich laten voelen in een pijnlijke achteruitgang van kijk- en luistercijfers. Wauters leek zich vorige week in deze krant nog neer te leggen bij een marktaandeel van 25 procent. Drie procentpunten meer dan het grote crisisjaar 1995. Op voorwaarde dat er dan kwaliteitstelevisie gemaakt werd. Maar daar schort het nu net aan.

Eén ding is alvast duidelijk: als de VRT zo verder aanmoddert, is er steeds minder reden voor de belastingbetaler om jaarlijks een slordige 300 miljoen euro, 12 miljard oude Belgische franken, te investeren in dit huis. Eindeloze herhalingen uitzenden en in volle regimecrisis je duidingsprogramma's op vakantie zenden, dat zou een commerciële omroep niet durven doen. Uit respect voor de kijker.


DS, 30-06-2008 (Peter Vandermeersch)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB