'Spermarobot' kan helpen bij bevruchting

Duitse onderzoekers van het 'Institute for Nanosciences' in Dresden zijn er in geslaagd om 'spermabots' te ontwikkelen die van buiten het lichaam in een bepaalde richting kunnen worden gestuurd. De technologie kan gebruikt worden in fertilisatieprocessen, maar ook om bepaalde microdosissen medicatie op specifieke plaatsen in het lichaam in te brengen.

Het principe van de 'spermabots' klinkt eigenlijk vrij eenvoudig. Het team van wetenschappers vervaardigde kleine microscopische buisjes uit ijzer en titanium. Die buisjes werden toegevoegd aan ontdooid sperma. Voor de eerste testen werd gebruik gemaakt van het zaad van een stier.

De buisjes zijn aan één kant smaller waardoor de spermacellen vast komen te zitten terwijl de 'flagella', het zweepstaartje, nog steeds vrij kan bewegen. Om de nanobuisjes met de spermacellen in de juiste richting te sturen wordt vervolgens gebruik gemaakt van magnetische velden.

De techniek is een beetje vergelijkbaar met die van een kompasnaald op zoek naar het magnetische veld van de aarde.

Niet zo eenvoudig als het lijkt

Het mag dan eenvoudig klinken, volgens Oliver Schmidt van het Institute for Nanosciences is het dat allesbehalve. De wetenschapper geeft aan dat het geen sinecure is om één enkele cel die zich onafhankelijk voortbeweegt te gaan controleren.

Tot nu waren wetenschappers er enkel in geslaagd om hele groepen van cellen te overtuigen om samen te werken, hetzij door chemische additieven, hetzij door het gebruik van magnetische velden.

Spermacellen lenen zich volgens onderzoekers ideaal tot dit soort onderzoek. Ze zijn immers niet schadelijk voor het menselijk lichaam en hebben geen externe krachtbron nodig om zich voort te bewegen. Ze zwemmen ook met gemak door allerlei vloeistoffen.

Eerste stap in een resem medische toepassingen

De technologie wordt nu gezien als een eerste succesvolle stap in het vervaardigen van efficiënte nanorobots die voor allerlei medische toepassingen kunnen gebruikt worden. De techniek kan gebruikt worden in fertilisatieprocessen of om specifieke doses medicijnen af te leveren op een bepaalde plaats in het lichaam.

'Dit type van hybride benadering zou het pad kunnen effenen in het vervaardigen van efficiënte gerobotiseerde microsystemen', zegt Eric Diller van de Universiteit van Toronto. Belangrijke vragen voor de toekomst stellen zich echter: hoe microbots even snel laten zwemmen als biologische cellen? En wat bij niet autonoom bewegende cellen of medicijnen?

Bron:
De Standaard 12 december 2013
http://www.standaard.be/cnt/dmf20131212_035

Commentaar:

Ik denk dat dit een enorm belangrijke ontdekking is voor ons als mens. Allereerst is dit zeer positief voor de koppels die zwanger willen geraken maar waarbij dit niet mogelijk is. Als dit mechanisme ook bij de mens werkt, kunnen bepaalde problemen met het mannelijk zaad hiermee verholpen worden.

Ik vind dit alles zeer positief, maar ik kijk liever naar het globale beeld. Als de onderzoekers dit systeem kunnen doorvoeren naar andere doeleinden, zoals medicatie naar de juiste plaats integreren, is dit enorm innoverend. Doeltreffendheid van medicatie is niet altijd optimaal. Deze ontdekking kan de efficiëntie begunstigen. Hierdoor kunnen moeilijk te genezen ziektes beter behandelt worden. Dit gaat de kans op genezing ook vergroten. Ik kan enkel maar positief zijn over dit onderzoek.